Nagising na lang ako sa hospital, sina mama at papa ay nakikipagusap sa doctor, kinuha ko yung selpon ko para ichat ang groupchat, basta ang alam ko ay asa cafeteria sila ngayon dahil gantong oras ang breaktime namin.
(GROUPCHAT)
Sol: "Guys? Anong nangyari😭??"
Yuki: "Huyy Sol! Ok ka na ba?? Triny ka naming gisingin kanina pero hindi ka magising kaya tinawag muna namin parents mo."
Zia: "Ang init init mo kanina, kaya tinawagan namin☹️. Okay ka na ba?? Pinagpaalam ka namin kay prof na may sakit ka kaya wag ka magalala🫶."
Sol: "Thank you guyss!!🫶 kaya love ko kayo e, Mukang hindi pako makakapasok dahil dine, Kilala nyo naman yung parents ko..☹️"
Yuki: "Ano kaba Sol! Ok lang yun noh, magpahinga ka muna, we got it covered! Papaalam ka namin kay prof."
Zia: "Mhm! Pupunta din kami diyan para tingnan ka. Dadalhan ka namin ng fav food moo!"
Sol: "WAHH! thank you so muchh guyss!! Love you guys talaga, mwamwaa🫶"
Pumasok na sina mama at papa kaya't itinabi ko na yung selpon ko. May gusto akong itanong kila mama pero mamaya ko nalang itatanong..
Mama: "Sol anak! Ano ba namang nangyayari sayo... you're stressing yourself too much on school works ata kaya nagkalagnat ka!"
Sol: "Sorry po, ma.."
Papa: "hays.. Sol, kilala mo naman Mama mo.. ayaw ka niyang masaktan or magkasakit kaya please take care of yourself."
Sol: "Opo papa."
Mama: "Hindi ka muna papasok ng 2 days! Magpahinga ka muna sol, at please lang take care of yourself! Dun ka muna samin nila papa mo para you can rest!"
Sol: "Opo."
Kinuha uli yung selpon ko at chinat ang Groupchat.
(GROUPCHAT uli)
Sol: "Guys hindi ako makakapasok ng 2 days, please sabihin nyo kay prof thankiess🫶🫶!"
Yuki: "Got itt💓!"
Nagbayad na sina mama at papa sa hospital kaya pede na kami umuwi. Nakasakay nako sa kotse kaya umidlip muna ko ng kaunti.
Ginising nako ni mama dahil andito na kami, Paglabas ko ng kotse nakita ko si Chiro na palapit sakin, ang laki laki na niyaa!! parang dati nung umalis ako para pumunta sa UST ang liit liit pa niya, ngayon ang laki na.
Pumasok nako sa bahay at tumingin sa paligid. WAH! It's still the same as always!!
Pumasok nako sa kwarto ko at humiga sa kama. Naisip ko si Ace, Baka hanapin ako nun at mag-alala. Ano kaba Sol!! Hindi yun mag-aalala sayo noh! At bakit naman siya mag-aalala sakin!
Nakalimutan ko na may itatanong nga pala ako sa mga magulang ko, pero baka hindi nila sabihin. kaya pupunta nalang ako sa basement bukas pagkaalis nila! Dun kasi nila palagi nilalagay yung mga dating gamit. Baka may mahanap pako dun.
Hays! Amboring namann. Bababa na sana ako kaso may nagchat??
Ace: "Sol??"
Sino nanaman to.
Ace: "Uhm Sol, Si Ace to! Gusto ko lang sana tanungin kung bat wala ka dine??"
Si Ace?? Eh hindi ko naman binigay sakanya number ko ah.
Sol: "uhm pano mo nakuha number ko😭, stalker kaba??"
Sol: "Jokee!!"
Ace: "Huy! Tinanong ko sa mga kaibigan mo yung number mo! Wag ka ngang assuming. Soo bat wala ka sa dorm?"
Sol: "Ah kasi nagkasakit kasi ako, bat mo pala napatanong??"
Ace: "Ah wala haha."
Sol: "Sus! Siguro crush moko nohh?? Yiee!!"
Ace: "Once again! Wag kang assuming."
Sol: "Oona!!"
Ang saya pala kausap ni Ace noh? Nawala pagkabored ko. Mamaya na nga makababa! Magpahinga muna ko.
"Ace's POV"
Kakagising ko lang dahil late nako nakatulog dahil sa paglalaro, lumabas ako sa kwarto ko at kumain, pagkatapos ko kumain ay naligo nako.
Pumasok nako sa classroom para umupo sa upuan ko, wala si Sol?? Ang inisip ko ay baka late lang siya.
Dumating na yung prof namin at sinabi na Hindi daw muna makakapasok si Sol dahil siya'y nilalagnat. Nilalagnat siya? Bakit hindi niya sinabi sakin? Pwede ko naman siyang tulungan.
Pagkatapos ng klase ay pumunta nako sa dorm ko. Triny ko ichat si Sol dahil alam kong wala siya dine sa dorm namin.
Triny ko ichat ang number niya dahil nakasave padin ito sa contacts ko, Kelan nya kaya ako maaalala.. kung hindi lang niya ko sinagip ay hindi siya magkakaganto.. dapat ako nalang yung nabaril eh.
Ayokong makita na nasasaktan si Sol kaya lumayo muna ko sakanya.. Palagi kong sinisisi ang sarili ko dahil sa mga nangyari. Sana hindi na ito maulit.
Gusto ko nang bumalik sa dati.. gusto ko na siyang yakapin at magsorry. Sana mapatawad niya ko dahil wala ako sa tabi niya at her worst days.
I will make you regain back your memories. I still remember our favorite spot.. Dun ako nagconfess eh, I will always love you forever and ever my love. I promise kapag naregain mona yung memories mo uli, i will give you all the love that you deserve.
BINABASA MO ANG
Forgotten Yet Remembered
RomanceAbout a girl who saved her boyfriend from being shot that had caused her amnesia. (taglish??)
