DEVA

CEZA

Annemi nerden tanıyordu ? Daha da önemlisi onun hakkında nasıl konuşurdu? Sinir tüm bedenimi ele geçirmişti sanki.Titriyordum resmen, sesim çıkmıyordu, lanet olsun ki gözlerim dolmaya başladı. Kendimin bile zor duyduğu bir sesle ;

-Kimsin sen? Diyebildim. Suratım nasıl bir ifade almıştı bilmiyordum ama Selçuğun yutkunduğunu gördüm. O sırada Nirvananın kapısında Begüm Selçuğa sesleniyordu.

-Bende seni arıyordum. Gözü bana takıldı; ancak ben gözümü bile kırpmadan bir çift ela göze bakıyordum. Evren durmuştu sanki bir ara yeri hissedemedim, bayılacak gibi hissediyordum tutunmaya ihtiyacım vardı. Bir aralık bizim gruptan Umutun sesini duydum.

-Devaaaa !!! Noluyor lan burada ? Kızım cevap versene. Daha fazla dayanamadım ve bir damla yaş gözümden döküldü. Sanırım onun söyleyecekelrine hazır değildim bu gece değil, ne kadar içimi yiyp bitirsede uzatmıycaktım ;yorgundum ,kırgındım.

-Sanane lan aramızda bir şey. Umutu sinirlendiğini fark ettim çünkü kolumdaki eli sertleşti.

-Ney ney ney aramızda mı dedin sen lan şimdi ben seni ! Sesimi olabildiğince yüksek çıkarmaya çalışarak

-Umut lütfen eve götür beni

Sesimdeki çaresizlik son noktaydı. Begüm bile suratıma öylece bakakalmıştı.Gruptakiler neler olup bittiğini öğrenmek için gözlerimin içine , ne yapacağıma bakıyorlardı.Sırası değildi; ben Selçugun kim olduğunu öğrenmeden ortalığı karıştırmayacaktım. Umut :

-Tamam ama bu iş burada bitmedi bakışı atarak beni arabaya doğru götüreceği sırada Selçuğun

-Yarın görüşürüz güzellik demesi grubun ve benim ağzımı açık bıraktı Begüm de dahil. İlerleyelinm şeklind bir hareket yaptım ve sessizce arabaya yürüdük . Elalı belalının bakışlarının üzerimde gezindiğini hissediyordum. Arabaya bindikten sonra yanlarından geçerken cesaretimi toplayıp bakamadım. Evin önüne gelene kadar arabada kimseden ses çıkmadı. İneceğim sırada Timur:

-Pamir sende kalsın istersen dedi . Buna izin veremezdim düşünmeye ve ağlamaya ihtiyacım vardı. Sesimin kontrollü çıktığını düşünürek hafif güler bir şeklilde:

-Hey çocuklar sorun yok ya iyiyim ben , iyice uyuyun yarın herkesi formunda görmek istiyorum ona göre. Gülmeye çalıştım ama bu kuruyan dudaklarımı acıtmaktan başka bir işe yaramadı.Bizimkilerin de gülmesiyle iyi geceler diyip arabadan indim. Eve girdiğimde Mehmet Doğanı elinde telefonuyla beni beklerken buldum açıkcası beklediğim manzara bu değildi Bir şey söyleyeceği sırada sözünü keserek:

-Sırası değil

-Sırası değil mi ? Deva saat 3 !

-Ben yatıyorum . Sesim o kadar ifadesizdi ki ben bile ürperdim .Sanırım sinirlenmişti.

-Cezalısın, yarında okula gitmiyorsun. Kafamı öyle bir çevirdim ki ifadesi daha da sertleşti :

-Gidiyorum!

-Gitmiyorsun! Ağlamak istiyordum ancak onun yanında hiç ağlamamıştım, ağlamıycaktım da .

-Sen kimsin ya Kimsin sen ! Çok fazla bağırmış olmalıyım ki Sultan teyze odasından çıkıp geldi.

-Babanım ben senin sözümü dinliyceksin.Bırakıcaksın bu dikbaşlılığı!Sinir artık dayanılmaz noktadaydı

-Babam değilsin değerin bile yok anladın mı ! Devam ettiremeden suratıma yediğim tokatla başım aşağıya savruldu. Bana tokat atmıştı, bana... Dilimde kanın metalik tadını hissettim , elimi yanağıma koyarak başımı kaldırdım,çaresizce suratıma bakıyordu hiçbir şey söylemeden odama çıktım kapıyı kapattım ve arkasına yığıldım...