Alicia odasına gelip diğer sayfayı okuduğunda bir öncekinin sadece fragmanlık bir şok olduğunu anlayacak kadar büyük bir şok içerisinde kaldı.
2 ay önce:
"Sevgili Günlük,
Biri zorla evimize girdi ve ben de korkup tavan arasına saklandım, yıllar sonra seni burada bulduğuma çok sevindim. Polisi aradım ama korkuyorum. Kafamı dağıtmak için yazı yazıyorum. Polis telefonda kalmamı istedi ama gürültü yapmaktan korktuğum için kapattım. Aşağıda çıkardıkları sesleri duyabiliyorum. Umarım bunu yakında tekrar okuyabilirim. Bunu yazmak bana iyi olacağımı hissettiriyor. Keşke geçmiş yazılan okuyacak zamanım olsaydı ama yok. Söz veriyorum yakında okuyacağım.
Umarım burdan kurtulmayı başarabi..."
Cümle tamamlanmadan bitmişti. Bu seferki diğerlerine kıyasla korkunçtu.
Günlük durumu iyilestirmekten çok durumu kötüleştiriyordu çünkü sayfanın geri kalanı kurumuş kanla kaplıydı.
Alicia bu noktada gerçekten titremeye başlamıştı ve günlüğe yazmanın görevi olduğunu düşünüyordu.
Alicia hâla titrerken kutudan bir kalem çıkarıp yazma başladı.
"Sevgili Günlük,
Bu defterin nasıl çalıştığını bilmiyorum.
Bunu yazdığımı hatırlayacak mıyım? Bu günlük gerçekten beni aşıyor galiba. Ama her ne oluyorsa, hoşuma gitmiyor. Öldum mü? Bir yıl önce mi taşındım? Babam iki yıl önce yeni bir işe mi girdi? Benim adım Rebecca mı? Bunların hiçbiri mantıklı değil."
Alicia yazmaya devam ederken kalemin mürekkebi bitmesi ile ayağa kalktı ve yeni bir tane almak için oda'dan çıktı.
Bir süre sonra elinde yeni bir kalemle geldiğinde, günlük bıraktığı yerde değildi.
Hayır, günlük adeta yoktu, yerde ya da yatağın üzerinde değildi.
Sanki bir görevi vardı ve onu tamamlayıp yok olmuştu. Ve de arkasında her şeyden habersiz bir kız bırakmıştı. Her zamanki gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEAR DIARY?
Short StoryDaha sonrasında açıklanamayacak bir gizem. Bir günlük ve bir kalem. Ha bir de Alicia. .... Hikaye tiktok'ta ki @nocontexttospeech kullanıcı adlı bir reddit hikayesinden uyarlanan kurgusal korku hikayesidir. .... Tamamlandı. 12.07.23 | 23.08.23