თავი 27 - დასაწყისი

1 0 0
                                    

"არა! არ შეეხოთ მას!"  ვიყვირე მაგრამ პირიდან ხმა არ ისმის.

ირგვლივ მიმოვიხედე და დახმარებას ვცდილობდი, მაგრამ ვერ ვმოძრაობ.

ჩემს წინ ხუნ ჰასეა. მშვიდად ეძინა მეფის ზომის საწოლზე, შიშველი და სისხლით დაფარული.

ირგვლივ კაცთა ჯგუფი ტრიალებდა და ტუჩებს ისე იწურავდა, თითქოს სწყურია.

არა! თქვენ მას ვერ შეეხებით!

- გადამარჩინე... პიტ... - ხუჭუჭა ხუნ ჰასე ცრემლიანი თვალები სასოწარკვეთილი სახით მიყურებდა.

"პიტ!" იყვირა ვიღაცამ და აფორიაქებული დავჯექი. ეს ხუნ ჰასე იყო მისი სახე შეშფოთებული.

"რა გჭირს, ძილში ყვიროდი, ხომ კარგად ხარ?  ოფლიანობ." ხუნ ჰასემ მკითხა, მისი სახე შეწუხებული ჩანს. მან მომცა ჭიქა წყალი, რომელიც მაშინვე დავლიე.

"ხ-ხაპ. უბრალოდ ცუდი სიზმრები. რომელი საათია?" ვკითხე ხუნ ჰასეს.

"7:45 საათია. ახლა წადი და იბანავე, შემდეგ კი ჩემს ოთახში წადი და ჩაიცვი რამე. იმ ტყუპებს დაავიწყდათ ზედმეტი ტანსაცმლის მოტანა. აქ ტანსაცმელი უკვე შევამოწმე, ვეგასს ოფიციალური ტანსაცმელი არ დაუტოვებია." უპასუხა ხუნ ჰასემ და ფეხზე წამოდგა და კარისკენ წავიდა.

— ხაფ, გმადლობთ ჰასე. მადლობა გადავუხადე და მხოლოდ გამიღიმა.

ჯანდაბა, მართლა ვერ ვხვდები, რაც ხუნ ჰასემ მითხრა ადრე, ამის გამო კოშმარებიც კი მესიზმრება.

სააბაზანოში შევედი და ცივი აბაზანა მივიღე ჯერ კიდევ იმაზე ვფიქრობდი. მართლა არ მჯერა.

როგორ შეძლო ხუნ კალებმა ამის გაკეთება ხუნ ჰასესთან. ისინი მეგობრები იყვნენ!

გავგიჟდი.

ყველაფერი გვერდზე გადავდე, რომ დღევანდელი ვახშამი არ გავაფუჭო, სარკეში ჩავიხედე და სახის გამომეტყველებაზე ვივარჯიშე.

მართალია, პიტ. გაიღიმე.

"ჯანდაბა, რატომ გამოიყურები ასე ლამაზად, პიტ?" ხუნ ვეგასმა კომპლიმენტი მომცა, როცა რესტორანში მივედით. არ შემეძლო არ გავწითლებულიყავი.

ტყუპების სურვილიWhere stories live. Discover now