Verdan's POV
Maka lipas ang dalawang linggo
>>>>
Dahil sa hindi na namin mahanap si charmille lahat kame ay nag kagulo
Hindi kona maintindihan ang aking sarili
Naiinis ako kase hahayaan konalng ba masira itong samahan na ito
Friendship over na talaga
Pina punta ako ni balong sa bahay nila abeth para manood ng sunset pero ayaw ko
Pinipilit nya talaga akong pumunta doon pero ayaw kong pumunta
At sa huling pag susuyo nya saakin na lumsabas ay pumayag na ako
Gumamit ako ng bike para pumunta doon
Nakita ko si sadik sa covered court kasam mga kaibigan nya doon
Huminto ako..
"sadik!" sigaw ko tumingin sya
"sadik nakita mo sila balong?" tanong ko pero di nya ako pinansin
"sadik! Sadik! Sadik!" sigaw ko sa pangalan nya at lahat na ng tao na andoon ay tumingin saakin
"iwan" tipid nya na sabi saakin na parang walang gana
At tumatak sa isipan ko na parang napahiya ako sa subrang dami ng tao
Then nag diritso nalng ako sa bahay nila abeth pero nakita ko sila rovic at balong sa daanan hinihintay si luking sa labas ng bahay
"bakt naka kubot noo mo?" tanong ni rovic
"na ano ka? Hahaha" sabat namn ni balong
Inis na inis ako di ko maalis sa isipan ko iyun
"kainis kase si sadik nakita ko sa court tinanong ko kayo kung san kayo pero ang tagal nya mag salita. Napahiya pa ako kase sa subrang daming tao sinigaw kopa pangalan nyo.." inis na inis at tulala akong napasabi ito
Nag tawanan sila at parang tuwang tuwa
Lumabas si luking
"oii alam nyana? Hahaha" sabi ni luking
"gagu hindi nya alam yung issue" sabi ni balong
"ayy hala wala yun von" sabi namn ni luking at bumalik sa bahay nila para mag bihis
Nagulat ako don may issue namn? Hindi ko sila ma intindihan pero parang may tinatago talaga sila
Pupunta sana kame sa bahay nila abeth pero di na namin tinuloy
Nawalan na ako ng gana at parang gusto kona lumayo sakanila
Pumunta nalng kame sa court pero dumiritso na ako sa bahay at baka makita ko si sadik sa court.
Inis akong umuwi sa bahay.
Inilabas ko ang selpon ko at dahil sa init ng ulo ko at kakahiyan na natanggap ko ay di kona napigilan mag post sa social media.
Yes i know this is so wrong i realize my mistake. Dahil lng doon ay mag popost ako ng ganon
"Galit pag hindi pinansin, pero pag pinansin galit na galit." post ko sa social media
At maraming humakot ng reaction sa post kona yun
Panay ako post.. Hindi kona inisip yung issue na magaganap na akalain ko na mas may malala pa palang magaganap
Nag usap sila pretz sa social media
"ano bayan para kayong mga bata mas matanda baya kayo" chat ni pretz
Nag reply namn ako "kasalanan namn yan nila kung matino lng sila kausap"
"hindi na gud kayo mga bata para mag ganyan, be matured na!" reply namn ni luking namas lalo akong na bwesit
"So bukas makikipag usap ako saknya aayusin namin ito" reply ko namn
"Ayusin nyo yan, wag nyoko ibalik sa gc na ito pag hindi kayo nag kabati" reply ni am am at umalis sa gc
Mas lalo akong na bad trip kase lahat sila umalis na at tuloyan na mawawala na ang samahan namin
Napag tanto ko na makikipag ayus talaga ako kase, ako talaga ang may mali at talagang ako ang makikipag bati.
----------
Kinabukasan
Pumunta kame sa tambayan at don kame nag kita lahat kasama ang mga kaibigan ko
As in lahat andoon kme
Except kai charmille kamusta na kaya yun.
Nang dumating kame doon ay wala kming mga kibo at lahat kame ay naka tingin lng sa cp namin
Ang hirap talaga pag ipagharap ka sa kaaway mo parang gusto kong mawala
Maka lipas ang 30mins......
"so ano mag titigin nalng ba hindi na mag aayus? Mag isang oras na tayo dito" aniya ni pretz
Agad naman na nag salita si sadik
"sabihin mo anong problema mo saakin, ok lng tatanggapin ko lahat ng yun." at naka smile pa sya pero kitang kita ko sa mata nya ang lungkot at sakit.
Parang naaawa ako saknya..
Marami akong sinabi saknya na masasakit at talagang na personal ko sya
"sa susunod kase pag kakausapin ka. Makipag usap ka ng matino. Kase nong time na yun ang daming tao na naka tingin saakin napahiya ako that time." inis na sumbat ko saknya.
"sorry if nagawa ko yun, pero may sinabi ako na hindi ko alam kung nasaan sila" agad namn akong na taohan pero punatuloy koparin ang inis ko
"isa pa.. Pag nag titipon tipon tayo mag kaibigan nasa gilid kalang wala di ka nakikipag halobilo saamin at may sinasabi kapa na friendless ka. So ano ako? Hindi mo kaibigan?. So pain lng kase kahit ano lng pinag sasabi mo na friendless ka."
Agad namn syang natahimik nong sinabi ko ito.
>>>
Matapus ang pag sisirmon ko ay agad na syang umalis at para umuwi.
Tinignan ko sya na naka sakay sa motor ni rovic para e hatid sa bahay nila.
At parang gusto nyana umiyak.. Na aawa lng ako kase iwan koba nag mumukhang isip bata namn ako myghad small problem kase pinalake pa.
At this time ay tuloyan nasira ang samahan namin wala nang masayang mangyayari simula nong nawala na si charmille
Sana may mahanap pa ako na mga kaibigan na maayus, ako rin namn sumira ng samahan. Gusto kong makipag ayus pero hindi na ata mababalik ang dati.
Tama nga sinasabi ng iba na hindi parating masaya ang buhay may kalungkotan din at may pag kakataon na mag iisa ka sa buhay.
May taong aalis at may taong darating pero nasasanay ka sa mga tao na parati mong kasama lalo na pag napamahal na sila sayo.
Sabi nga nila people change. At talagang naniniwala na talaga ako. At may dahilan din para mag bago ang isang tao dahil sa mga past na nangyari sa buhay nito.
Sorru if natagalan ang pag update ko guys, please support me thank you guys!
YOU ARE READING
Unforgettable Love
Fanfiction"Unforgettable Love" this is my first ever story that i made, i hope that you injoy my story. "He was a good eldest son that had a good big dream for his future and to his parents, because of love he cannot focus in acads and he was fail. He had a...
