follower / tk

61

merba

tonight dinleyin

ulan bi bolum yazcam yazamadim ya mesgul olmak ne kadar zormus

YORULDUM AQ

ama yine de butun gece uyumayip bolum yazan yazar kimmis?

tabii ki mel!!

bu arada 3000 kelime yazdim..

sizi 3000 kez seviyorum arkadaslar💕💖✨️

○○○

(taehyung's POV)

dün annem yerine jongin'in gelmesi, jongin'in yaptıkları, anneme çizimlerimi gösteremeyişim ve üstüne telefonda anlattığımda da boş işlerle uğraşmamamı söylemesinin ardından sabaha kadar uyku tutmamıştı. hemşirelerin iğne yapmasını istemediğim için de yataktan çıkamamış, sürekli sağa sola dönüp durmuştum.

şimdi ise sabah olmak üzereydi, gökyüzü en karanlık olduğu anındaydı. yatakta dikleştim ve pencere kenarına geçtim, bu saatte hemşirelerin uyanık olacağını sanmıyordum. beni göremezlerdi, değil mi?

soğuk hava yüzüme vururken gülümsedim ve dağların arasından hafif hafif kendini gösteren güneşe baktım, huzurlu hissettiriyordu, jeongguk gibi.

iç çekerek omzumu yasladım penceredeki soğuk tellere, gözlerim dolarken hafifçe yutkundum. jeongguk'u yeniden görebileceğime olan inancım o kadar azalmıştı ki, vazgeçmek istiyordum artık her şeyden.

iki aydır görmemiştim onu, iki aydır duymamıştım sesini ve iki aydır ondan tek bir haber alamamıştım.

normalde olsa şimdiye kadar çoktan  unutmam gerekirdi onu, ama hiçbir şey normal değildi bende.

jeongguk benim için normal ve sıradan biri değildi bir kere, benim için çabalayan ve her ne olursa olsun yanımda duran, beni bırakmayan ilk kişiydi. belki de tek kişi. bana sevildiğimi hissettiren ilk kişiydi, elimi tutan ilk kişiydi. beni sarıp sarmalayan, koruyan ilk kişiydi. yanında huzurlu hissettiğim ilk kişiydi. beni mutlu eden ilk kişiydi.

jeongguk'la ilk tanıştığımız zamanlar onu kendimden uzak tutmak için, ona bağlanmamak için her şeyi yapmıştım. yine de gitmemişti, birakmamisti beni. hiçbir işe yaramamıştı, onu ne kadar engellersem engelleyeyim geri gelmişti bana. bir şekilde benimle konuşacak bir yol bulmuştu.

başlarda o da bana karşı pek kibar sayılmazdı tabii, ilk mesajı hala aklımda.

çok depresifsin. bir doktora görünmeye ne dersin?

kıkırdadım hafifçe, şimdi tam olarak onun dediği şey olmuştu. doktora görünmüştüm ve doktor beni bu hastaneye layık görmüştü.

başlarda her ne kadar kaba da davransa, hoseok demişti kaba olduğunu, ama sonradan bana karşı o kadar nazik olmuştu ki. sanki küçük bir çocukla konuşur gibi konuşup, porselen bir bebeğe dokunur gibi dokunuyordu bana.

o her saçlarımdan öptüğünde sanki zihnimi rahatlatıyor gibi hissediyordum, bütün kötü düşüncelerimi onun tek bir öpücüğü alıyordu sanki.

benim için şarkı yazan tek kişiydi o, sadece ben iyi hissedeyim diye yazmıştı o şarkıyı. bana ulaşabilmek için...

kilometrelerce yol aşmıştı benim için endişelendiği için, busan'a gelmişti. saatler boyunca aramıştı beni o deniz kenarında.