KANLI PARADØKS

*Dark Life-Kaiser*

KANLI PARADØKS

İçinde tuttuğun nefes kanın kokusu, bu zorlu yaşam ayak izlerin, göğüs kafesinde ki hareketlilik ise sadece sancılı gecelerinin kabusu. Unuttuklarını hatırlama, hatırlattıklarını unutturma zamanı, tuttuğun nefesi bırak gözlemlediğin hayatın içinde kanlı ellerinle gez.

Kan, senin tuttuğun nefesin içinde atan kalp, kalbin damarları içinde gezen kanlı paradoks.

Etrafa baktığında bu sürdürdüğün hayatı, içinde ki kanlı ellerden uzak tut; tutmazsan bu kaybolduğun dünyada gün yüzüne çıkarsın.

Gün yüzüne çıkmak.

Sana oldukça uzak bir o kadar da yakın.

Yer altının karanlığı senin fazlasıyla etkiledi, senin geçmişine yansıdı. Aynaya baktığında  kendini ve geçmişi görmen acı, acılarını muma benzetmen geçmişine aksi. Mum söndüğünde acıların bitmez kaçmak için yer arar. Sen o mumun sönmesine izin verirsen geçmişinden kaçarsın. Kaçmak senin gibilere değil korkaklara mahsustur unuttun mu?

Sen kaçmayı bilmezsin ki.

Kaçmayı unutan birine kaçmayı anlattıkların da sadece boşluğa düşer. Kalbi kırıklar ise kaçmayı bırak, tutunmaya çalıştıkları bir kalp aradıkları için unutmuşlardır. Yaşadıklarını. 

Onları benden alanlar, bir gün siz de etrafınıza baktığınız da kan gölü göreceksiniz.

Yaşattıklarımızı yaşamadan ölmeyiz sizde ölmeyeceksiniz, yaşamadan.

Hatırladıkça içinize işleyecek o kan gölünü görünce zihniniz de bir fırtına başlayacak ben ise sadece izleyeceğim. İzlemek için geldiğim bu dünya da elbet bende güleceğim. Etrafı kanlı ellerimle izleyeceğim ama siz benim elimde ki kanları göremeyeceksiniz çünkü öfkeden gözünüz kararmış olacak.

Bunların hepsi zihnimin oyunu sizi haberiniz olmadan oyunuma çektim. Sizi izlerken düşündüğüm şey şuydu;

Kör ve sağır.

Ben ölmedim daha yaşıyorum, ruhum ise bir o kadar yaşlı ve yorgun.

Ruhumu da benden çaldınız, çaldıklarınız bitmedi lekelediniz. Ailemi. Annemi, ikizimi, erkek kardeşimi ve İsya'mı.

Onları zihnimde yaşatırım peki siz vicdanınızı nasıl yaşatacaksınız susacaksınız her zaman yaptığınız gibi.

Kaçmayı sizin gibiler bilir. 

Korkak diye fısıldıyor içimde ki çocuk kaçtın o evden diyor. Onları yalnız bıraktın diyor bana ne yapacağımı unutturdular.

Unutmayı unutturdular bana siz, hatırladıkça öleceksiniz.

Savaşlarda kazanmakta olur kaybetmekte sevgilim, ama ben hiç bir zaman kaybetmem ister aşta, ister intikamda, alacağım intikamın kanı yerde kalmaz. Ben gocunmam kaçmaktan artık, kaçmak korkaklara mahsustur. Ama bazen kaçmak gerekir. Kaçmayı bilmek gerekir ben kaçmazdım bana sen öğrettin kaçmayı da kalmayı da.

Kalmak, bana ne kadar da yabancı ve tezat kalmayı bilmeyen birine kalmayı anlatmak ise sadece aptallık.

Üzülüyorum bazen her şeye belki de üzülmek için üzülüyorumdur. Ama bu saatten sonra kırılmam ben.

Sevgilim, bıçak bileklere ait sen ise, korktuğun o derin sulara, söylesene birbirimize ne zaman ait olacağız. Unutmak suç oldu. Bilmek ise sadece korkumuzdu.

Sevilmek en büyük korkumdu söylesene sevdik mi gerçekten, ben sevmeyi bilmem bu sefer son her şey son. Nefes son, kalplerimiz son, hatırlayamadığımız bize unutturulan geçmişe son.

🕯

Zafer daima benim. İntikam oyunu şah eserim, ellerimin sesi silahım. Kalbimin sesi ise intikamım. İçimde büyüyen bu nefret, kapanmayacak yaralara sahip. Yaram olmak için fazla korkak silahım olmak için fazlasıyla cesursun.

KANLI PARADØKS

-03.08.2023-