İnsanlar ne kadar sahtekar oldu. Bencilce düşünüp öyle davranmak nasıl da işlerine geliyor. Ben peki bende böyle miyim?
Kendimi onlarla kıyaslamak onlar gibi davranmak bile içimi ürpertiyor. Ben hiç öyle olmadım olmakta istemiyorum. Dünyaya nasıl geldiysem öyle göçüp gitmek istiyorum. Saf ve temiz kalmayı becebilir miyim bilmiyorum ama elimden geldiğince gayret göstereceğimden emin olabilirim.
~~~~🌸🦋~~~
♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡○♡🪻
Duymamla şok geçirmem arasında 2 saniye olmamıştır. Bu ne demekti şimdi. Annem bu yüzden mi böyle davranıyordu.
Çağan'a karşı da çift taraflı davranıyor, İşine geldiği gibi hareket ediyordu. Meğer hepsi bi oyunmuş. Anlamam biraz uzun sürmüştü ama şimdi her şeyin farkındayım.
Şimdi peki ; şimdi nasil davranmaliyim. Her seyi yüzlerine karşı söyleyip hesap mı sorayım yoksa her sey den habersiz davranıp sessizce harekete mi geçeyim.
Buna karar vermem çok uzun sürememisti. Kendi bildiğimi yapacaktım yine.
Hiç bir şey duymamış gibi davranıp salona geçtim. Beni görünce sessizleşip koyu değiştirme çabalarına girmeye çalıştılar. Ve başardılarda hiç bir şey olmamış gibi davranmak bu kadar kolay mıydı?
Kendime hakim olmaya çalışarak sakin kalmaya çalıştım. Çağanın uyuduğunu söyleyerek odama geçtim . Daha fazla orda kalıp onlarla yüz yüze oturup hiçbir sey olmamış gibi davranamazdim.
Çağani bıraktığım gibi buldum. Uyanmaması için sessizce yatağıma oturup olanları düşündüm. Bir sey yapmam gerekiyordu ama ne ?
Avukat!!
Evet Avukat bulmam gerekiyor.
Aklıma gelen fikirle birazcik sevinsemde avukatı nerde ve nasıl bulacağım hakkında bi fikrim yoktu.
Şirketimiz vardi ama ben oraya hiç gitmemiştim . Yerini bile bilmiyordum. Babamın ortağı vardi bütün işlerle o ilgileniyor olmalıydı.
İyide nasıl bulunamadı ve nasıl gidecem.
Telefonumu alıp İnterneten arama yaptım. Şirketin yerini ve numarası gerekiyordu. Biraz daha göz gezdirdikten sonra işte bulmuştum.
Rahat bir nefes verdim. Ve şimdi başlıyoruz.
DEMİRHAN HOLDİNG
Yerini öğrendikten sonra numarasını kaydedip oraya gitmek için hazırlandım. Siya dar bir pantolon üzerine beyaz hafif bol bir tişört giydim. Aynada kendime baktım. Saçımı düzeltip siyah sırt çantamı aldıktan sonra odadan çıktım.
Aşağı indiğimde salonda kimse yoktu herkes köşesine çekilmişti. Bunu fırsat bilerek spor ayakkabımı giyerek dışarı attim kendimi. Tekrar haritadan baktım yola çıkıp taksi aradim.
Karsima ilk çıkan taksiyi durdurup bindim tarif ettiğim yere doğru hareket etmeye başladı.
Yarım saatin sonunda taksi durdu parayı verip indim. Başımı kaldırdığımda kocaman harelflerle DEMİRHAN HOLDİNG yazısıyla karşı karşıya geldim. Buruk bir tebessümle içeriye doğru yürüdüm. Güvenliğe sorduğum soru ile birlikte beni danışma yönlendirdi.
" Şey ben Sera Demirhan. Şirketin sahibi ile görüşebilir miyim?"
" Levent Bey'le mi?"
" Evet! ..Evet."
Tabi ya Levent amcaydi babamdan sonra tüm işler ona kalmıştı. Şimdi hatırladım. Ama onlar burdan taşınmamışlar miydi?
Kendi kendime konuşurken.
Adamın sesiyle irkilirken konuşmamı bölerek ona baktım.
"Tabi buyurun Sera Hanim 4. kata çıkın orda sizi birileri karsilicaktir. Ben hemen haber veriyorum."
Hissettirdikleri kişilikten memnun olmuştum. Hanim...
Kimse bana böyle davranmamisti. Saygı içerisinde kimse benimle böyle konuşmamıştı. Başımı tamam anlamında salladiktan sonra asansöre doğru yürüdüm. 4 tuşuna bastıktan sonra beklemeye başladım. Birazcik heyecanlıydım sanki. Ama bu farklı bir heyecandı konuyu nasıl anlatabilirim telaşı ve stresli bir duygu karmaşasıydı.
Asansör durunca bende hemen indim. Siyah takım elbisesiyle duran genç bir adam karşıladı beni. Güler yüzle gideceğim yönü gösterdi bana.
Kapıya geldigimde sağ üst köşede "Levent Bayır" yazıyordu. Beni getiren şık giyimli adam kapıyı iki kere nazikçe çaldı. İçerden girebilirsin diye gelen sesin ardindan içeri girip. " Efendim Sera Hanım geldi."
" içeri alabilirsin. "
Aldığı onaydan sonra içeri davet etti beni.
Ardimdan kapiyi kapatti.
Karşımda kocaman bir masa üzerinde bir kaç belge imzalayan Levent amcayı gördüm. Beni görür görmez gözleri parladı ya da bana öyle geldi bilmiyorum. Onu görmeyeli uzun zaman olmuştu. Saçları biraz beyazlamiştı onun disinda ayni levent amcaydi . Babamla iyi bir dostuklari vardi . Onun kaybindan oda cok etkilenmisti. Öyle ki şirketin ismini dahi değiştirmedi. O zaman nasilsa babamdan sonrada oyle olmasını istedi.
Babamı kaybettikten sonra bizimle bi süre daha ilgilendi. Araya işler falan girince bu sürede yok olmaya başladı. Unuttu mu demeliyim yoksa babamdan sonra şirketi yürütmek mi zor oldu bilemiyorum.
