Tanışmamız benim için bir milat olmuştu sanki okulun merdivenlerinden inerken bir şey söylemişti dönüp baktığımdaysa hayatımda değişiklikler yapacak , benim gülüşlerimi,benim hayallerimi,benim güvenimi yerle bir edecek o kahverengi gözlerini görmüştüm. Dudak kenarı hafifçe kenara kıvrılmıştı onun gülüşü benim hayatım demekti ama nerden bilebilirdim ki bir gülüşün hayatımı alt üst edeceğini.
Ah be adam papatyaları ülkem yapmıştın sen benim belkide ben öyle sanmıştım. Onlarla ölürken taç yaptım kendime anılarımızı.
Hepsiyle kurulu bir ordum var şimdi benim. Ben öldükçe çoğalıyor askerlerim. Bana hayran değiller ama komutanlarına hayranlar.
Onlar her mevsim açıyor artık ülkemde. Her mevsimde biraz daha...
Ve ben kafama takamadığım taçlar biriktirdim adam.
Belki birgün takarsın diye...
Biliyorum fazla hayal kuruyorum ama onlar benim sığınağım hayallerim benim gücüm senin yıktığın hayatımı hayallerimle onarmaya çalışıyorum...
