KAFESTEKİ PRENSES

9 - SAKLANAN SIRLAR

- GİRAY -

ertesi sabah Aleyna'yı aradım ve onu dışarı çırakması için ikna etmesini istedim yaşıtı kızlar gibi gezip tozsun istedim Aleyna zar zor Rabia'yı ikna etmişti ama dışarı çıkmak için o adamı aramak zorunda kalması burnumdan solumama sebep oldu

avm ye girdiklerinde onları takip ediyordum her ne kadar Aleyna iyi bir polis olsa da emin olmak istiyordum onlar bir mağazada gezerken Rabia oturarak Aleyna'yı izliyordu ben ise tam karşısında olan bir kafede oturuyordum Aleyna kabinden çıkarak bir elbise daha alarak Rabia'nın eline tutuşturdu ve onu zorla kabine soktu kısa süre sonra kabinden çıkmasını beklerken sadece kafasını çıkartmasına kahkahalar attım utangaç kız Aleyna'nın zoru ile dışarıya çıktığında onu baştan aşağı süzdüğümde elbisenin ona çok yakıştığını gördüm fakat Rabia kafasını olumsuz anlamda sallayarak istemediğini belli ediyordu aklıma gelen şeyle telefonumu elime aldım ve yine ona bir mesaj attım

çok yakışmış

telefonunu eline alarak mesaja baktı ardından şaşırarak etrafına bakında fakat beni göremedi

buradaki kameralardan da izleyebiliyorum demeyeceksiniz herhalde

dediğinde güldüm

her yerde elim kulağım var

fark ettim :)

gerçekten çok yakışmış bu arada kesinlikle almalısın

alamam

dediğinde gülen yüzü bir anda soldu

neden

böyle şeyler giymeye alışık değilim o yüzden

dert değil her türlü güzelsin

yazdığımda cevap yazamadı ona baktığımda ise telefonla konuştuğunu fark ettim kim aramıştı acaba
kısa süre sonra telefonu çantasına atarak kabine girdi üstünü değiştirerek çıktı ve mağazadan çıkış yaparak korumalarıyla birlikte arabaya binerek yola koyuldular arabama atlayarak onları takip etmeye devam ettiğimde hastanede durduklarını fark ettim

- RABİA -

sakin sakin hastaneye girdiğimde Aleyna arkadan beni takip ediyordu

mağazada Girayla konuşurken bir anda Ardanın aramasıyla karşılaştım ve bana babamın hastaneye kaldırıldığını söylediğine şok oldum üzülmedim sadece şaşırdım

Ardayı kapıda gördüğümde yanına gittim ve merakla

" durumu nasıl " dediğimde omuzlarımdan tuttuğunda bir anda geri adımlar attım

" durumu nasıl " diye tekrar ettim

" bilmiyorum ne olduğunu söylemiyorlar "

" nasıl bu hale geldi " yüzümde en ufak bir üzüntü belirtisi yoktu

" konuşmamız gereken şeyler olduğunu söyledi beni evine çağırdı içeri girdiğimde odasında yerde yatıyordu " kalp krizi mi geçirmişti acaba diye düşünürken içerden bir adam çıktı Arda ise adamın yanına giderek

" durunu nasıl iyi mi "

" iyi merak etmeyim küçük bir atak geçirmiş sadece kalp ritmi yerinde merak edilecek bir şey yok merak etmeyin "

" görebilir miyiz "

" tabi ki ama bir kişi girsin ve fazla yormayın lütfen " dediğinde kafamı salladım ve doktor gittiği gibi odaya girdim babam beni görür görmez ayaklanmaya başlayınca