Φύγαμε με τον Άγγελο για το σπίτι του, φάγαμε τον υπέροχο μουσακά της κυρίας Κατερίνας και πήρα το δρόμο για το σπίτι του Ιάσονα, να κάνω μπάνιο και να ετοιμαστώ για το γήπεδο. Ξεκλειδώνω, ανοίγω την πόρτα και ποιον βλέπω στρογγυλοκαθισμένο στον καναπέ; Τον πατέρα μου! Σκέφτομαι να κάνω μεταβολή και να φύγω, αλλά όχι! Αυτή τη φορά δεν θα το βάλω στα πόδια, θα τον αντιμετωπίσω.
-Καλώς την! Ήρθες κι ούτε ένα τηλέφωνο, τίποτα;
-Μου φαίνεται θα μετανιώσω που μπήκα τελικά.. Τι έγινε μπαμπά;
-Εσύ πες μου, τα νέα σου, πώς τα περνάς;
-Ο Ιάσονας σου είπε ότι ήρθα;
-Δεν απαντάς στην ερώτησή μου!
-Ούτε κι εσύ στη δική μου..
-Μπαμπά, δεν κατάλαβες! Αλλά τι λέω.. μήπως καταλάβαινες και ποτέ!
-Άρια! Μην φεύγεις!
-Και να μείνω τι;
-Άρια, με αποφεύγεις ένα μήνα, τι θα γίνει; Έτσι θα μείνουμε τώρα;
-Ναι! Δεν σε συγχώρεσα και δεν σκοπεύω να το κάνω.. Άλλαξε όλη μου η ζωή το ξέρεις; Αλλά δεν σε νοιάζει, ποτέ δεν σε ένοιαξε!
-Άρια, υπερβάλλεις. Δεν έχεις δίκιο!
-Δίκιο έχω και το ξέρεις! Αλήθεια τι κάνει η.. Ντίνα;
-Άρια..!
-Καλά.. λοιπόν την κάνεις τώρα γιατί πρέπει να ετοιμαστώ για το γήπεδο.
-Άρια πρέπει να μιλήσουμε!
-Δεν έχουμε να πούμε τίποτα!
-Άρια.. εμένα δεν με ξεγελάς! Το παίζεις σκληρή, αλλά δεν είσαι!
-Μπαμπά, να λείπουν οι οικειότητες! Δεν έχω ξεχάσει τίποτα!
-Άρια, το ξέρεις ότι σε αγαπάω έτσι; Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Σε παρακαλώ, μην μου φέρεσαι έτσι!
-Μπαμπά, σου φέρομαι όπως σου αξίζει.. Η ζωή μου έχει αλλάξει εντελώς και φταις ΕΣΥ για αυτό!
-Το παραδέχομαι, θέλω να επανορθώσω, αλλά με έχεις σπρώξει μακριά σου. Έναν ολόκληρο μήνα δεν έχουμε μιλήσει, δεν ήξερα καν αν ζεις ή αν πέθανες, που λέει ο λόγος δηλαδή!
-Εδώ δεν μπορώ να σου πω κάτι! Έκανες προσπάθειες είναι η αλήθεια, αλλά καταλαβαίνεις πόσο δύσκολο μου είναι; Ξέρεις πόσο δύσκολο μου είναι να ζω μακριά από τους φίλους μου, να παίζω σε αντίπαλη ομάδα, να κάνω νέους φίλους, να προσαρμοστώ στο καινούριο σχολείο; Ξέρεις τι περνάω;
-Όχι Άρια! Πώς μπορούσα να ξέρω τι συμβαίνει στη ζωή σου, όταν με έχεις απομακρύνει από τη ζωή σου; Νομίζεις ότι δεν με ένοιαζε; Σε πήρα τόσα τηλέφωνα, ήθελα να μάθω πώς περνάς, αλλά μου το έκλεινες συνέχεια, από ένα σημείο και μετά με αγνοούσες πλήρως, πες μου τι άλλο να έκανα;
-Εντάξει, δεν λέω, ενδιαφερόσουν αλλά.. είσαι υπεύθυνος για ό,τι περνάω! Νομίζετε όλοι ότι είναι εύκολο, αλλά δεν είναι!
-Άρια, θέλω να σε βοηθήσω, το ξέρω ότι περνάς δύσκολα και θέλω να είμαι δίπλα σου, όμως πρέπει να με αφήσεις!
-Μπαμπά δεν είναι εύκολο να σε συγχωρέσω.. Θα πάρει χρόνο, να το ξέρεις!
-Έστω, αλλά δεν θέλω να μου φέρεσαι σαν να είμαι ξένος! Πες μου τα νέα σου.. τι γίνεται με την καινούρια σου ομάδα;
-Δύσκολα.. αλλά το παλεύω!
-Άρια μην το βάζεις κάτω! Είσαι πεισματάρα, θα τα καταφέρεις!
-Όλοι έτσι μου λέτε, αλλά έχω βαρεθεί να είμαι η σκληρή και δυνατή κοπέλα που όλοι ξέρετε!
-Άρια, δυνατή δεν είσαι ούτε για εμένα, ούτε για τη μαμά σου, ούτε για κανέναν! Δυνατή είσαι για τον εαυτό σου, είσαι φιλόδοξη και σκληρή γιατί έχεις στόχους στη ζωή σου και θέλεις να τους πετύχεις, όποιο κόστος κι αν έχει αυτό! Και ξέρεις κι εσύ ότι ίσως αυτή η ευκαιρία σου στον ΠΑΟΚ ίσως βγει σε καλό..
-Σοβαρά; Πες μας τώρα ότι επίτηδες το έστησες όλο αυτό για το καλό της κόρης σου..
-Άρια, δεν είπα κάτι τέτοιο!
-Όχι δεν το είπες, αλλά αυτό εννοούσες, προσπαθώντας να βρεις μια καλή δικαιολογία. Βλακεία μου που νόμιζα ότι μετάνιωσες! Και τώρα φύγε γιατί θέλω να ετοιμαστώ..
-Βρε Άρια!
-Μην συνεχίζεις, δεν πρόκειται να ακούσω λέξη παραπάνω!
-Άρια..
-Συνεχίζοντας θα καταφέρεις μόνο να με κάνεις να σε μισήσω περισσότερο!
-Άρια με μισείς;
-... Φύγε!
-Τουλάχιστον θα με συγχωρέσεις κάποια στιγμή;
-Κάποια στιγμή..... μπορεί! Και τώρα φύγε!
-Την επόμενη φορά που θα έρθεις θέλω να με πάρεις τηλέφωνο..
-Μπαμπά... δεν σε συγχώρεσα ακόμα!
-Θα περιμένω.. Σ' αγαπάω!
Ιάσονα αγόρι μου, πού τις βρίσκεις αυτές τις "καταπληκτικές" ιδέες να συμμαχείς με τον πατέρα μας; Θύμισέ μου να σου κόψω τα πόδια μετά τον αγώνα, γιατί πρώτα περιμένω αφιέρωση! Όμως πρέπει να βιαστώ για να προλάβω τον αγώνα! Μπαίνω γρήγορα για μπάνιο, στεγνώνω μαλλί, βάζω το αγαπημένο μου τζιν -που είναι και γούρικο- την φανέλα του αδερφού μου και.. έτοιμη. Κατά φωνή και το κουδούνι, ήρθε το μωρό μου!
