I'm Here

25/Özel Bölüm/

Evett Nasılsınız?

Ufak bir özel bölüm yazmak istedim, umarım seversiniz

Hadi başlayalımm

5 sene sonra...

Taehyung'tan

"Heawoo koşma!"

"Baba amaaa"

"Ama değil kızım koşma düşeceksin, Jungkook bari sen yapma ya!"

"Ne var canım oyun oynuyoruz?"

"Evet Tae ya laf yapmasana!"

Namjoon ve Jungkook'a ters ters bakarak kahvemi yudumladım, Jin gülerek sırtımı patpatladı.

"Bırak oynasınlar, Heawoo bayılıyor yakalamaca oynamaya"

"Korkuyorum düşecek diye"

"Bayan Jeon nerede?"

"Anne geri döndü diğer tarafa, kalamıyor burada alışmış ya oraya. Yeni birisiyle sevgiliymiş hem, tanıştık geçen hepimiz mutlulardı. Eh tabii yanlış yapamaz anneye çünkü Jungkook siker belasını"

"Babaa babam dedi ki ecdadını sikerim, ne demek o?"

"JEON JUNGKOOK!"

"Ha ne ne oldu yine?"

Kaşlarımı çatarak omzuna vurdum sertçe.

"Küfür etme çocuğun yanında! Babacım o kötü bir kelime"

Heawoo kucağıma tırmanıp oturarak burnunu çekti, cidden bana benziyor çok mızmız yerim!

"Baba babam hep kötücük kelimeler söylüyor, ona ceza vermelisin!"

"Baban bana ceza veremez kızım, ben veriyorum ona geceleri ceza"

Beni öperek söylediğinde utandığımı hissettim, of Jungkook ya çok edepsizsin!

"Sende mi şımarıyorsun baba?"

Bana ithafen söylediğinde Jungkook güldü.

"Baban senden daha şımarık güzel kızım, yerinde durduğu yok"

Gülümseyerek saçlarımı karıştıran Heawooya baktığımda yanaklarımı sıktı.

"Merak etme baba, babam sana kıyamaz ondan fazla ceza vermez. Bana da kızmıyor ki hiç, ceza da vermiyor diğer babalar gibi."

Keyifle söylediğinde Namjoon kucağımdan alarak döndürdü.

"Hadi yemek yiyelimm, babalarda konuşsun biraz?"

"Evett güzel köftelerr!"

Gittiklerinde Jungkook yanıma oturup dudaklarıma öpücükler bırakarak sarıldı.

"Çocuğun yanında edepsizce konuşma ama ya, bana soruyor kalıyorum mal gibi!"

"Yalan mı sende sıkça ceza alıyorsun bebeğim?"

"S-sen off Jungkook hep aynısın ha!"

"İlk zamanlarda önümde kendini parmaklayan sendin ben değildim?"

"O o zamandı!"

"Şimdi yapmıyorsun sanki?"

"Yapmama gerek kalmıyor hayatım, elin ayrılmıyor kalçamdan sağolsun"

"Benim elim ayrıldığında kendin koyuyorsun kalçana elimi bebeğim?"

"Doyumsuzum biliyorsun"

Kucağına oturarak söylediğimde anlık mor gözlerini gözlerimle birleştirdi, hala ilk günkü gibi etkilendiğini görmek mutlu ediyordu beni. Dudaklarımızı birleştirip sertçe öptüm bir süre, belimdeki ellerini kalçama taşıyarak kucağına tamamen oturttuğunda sürtündüm arsızca. Biten nefesimle dudaklarımızı ayırdığımda güldü.