Κυνηγός ονείρων

Κεφάλαιο 34 - Κυνηγός ονείρων

Στη φωτό η πόλη Γκριγιέρ από ψηλά

Με το που γύρισε η Έμμα στην έπαυλη, γύρισε μαζί της η ζωή και η χαρά στο τεράστιο σπίτι. Η αλλαγή ήταν εντυπωσιακή. Ήταν τόσο έντονη που λες και ένα παραμύθι έπαιρνε ζωή μπροστά στα μάτια όλων. Ο μαγεμένος πύργος που ένα ξόρκι τον είχε σκεπάσει με σκοτεινιά και θλίψη, τώρα τα μάγια λύθηκαν, το πέπλο σκότους ανασηκώθηκε και επέστρεψε ξανά το φως και η ευτυχία. Το σπίτι είχε μεταμορφωθεί κυριολεκτικά. Όπου και να βρισκόσουν, θα συναντούσες κάποιον από το προσωπικό να σε χαιρετήσει χαμογελαστός. Έρχονταν συνεργάτες να μιλήσουν και να ενημερώσουν την κυρία Μισέλ, που είχε ξαναβρεί τον εαυτό της και είχε πάρει πάλι τον έλεγχο του τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων της οικογένειας. Στον περίβολο μπορούσες να δεις ευδιάθετους εργαζόμενους να μεταφέρουν προμήθειες, να καθαρίζουν, να περιποιούνται και να κλαδεύουν δέντρα και θάμνους. Ο Ντάνιελ θυμήθηκε την απορία της Έμμα, για το πώς κανείς δεν είχε πάρει είδηση τι συνέβαινε στο σπίτι, αφού αυτό ήταν πάντα γεμάτο κόσμο. Η τρομοκρατία του Τζέρεμι πρέπει να είχε επηρεάσει τους πάντες. Έκαναν όλοι τη δουλειά τους όσο πιο αθόρυβα και γρήγορα γινόταν και εξαφανίζονταν, από φόβο μην ανταμωθούν μαζί του. 

Ο Ντάνιελ μαζί με την Έλενα επισκέπτονταν κάθε απόγευμα  την αναγεννημένη έπαυλη. Η Έλενα μιλούσε με την κυρία Μισέλ για υποθέσεις των επιχειρήσεών της και ο Ντάνιελ περνούσε την ώρα του με την Έμμα. Οι συζητήσεις τους γίνονταν, όποτε το επέτρεπε ο καιρός, έξω στους πανέμορφους κήπους και στο λιβάδι πέρα από το σπίτι. Η Έμμα είχε ξεκινήσει πάλι να ζωγραφίζει και να ασχολείται με τον κήπο και το θερμοκήπιο και έτσι οι συναντήσεις τους γίνονταν κυρίως σε ανοιχτό χώρο. Ξεκίνησε και σπουδές. Εξέφρασε την επιθυμία να ακολουθήσει τον κλάδο της ιατρικής με ειδικότητα στην ψυχιατρική για παιδιά. Έκαναν πολλές συζητήσεις γύρω από τις σπουδές της και κατέληξαν σε αυτό μετά από πολλή και ώριμη σκέψη. Η Έμμα είχε πάρει την απόφασή της, νιώθοντας μεγάλο θαυμασμό και ευγνωμοσύνη προς τον Ντάνιελ και τον τρόπο με τον οποίο την στήριξε και συνέχιζε να την στηρίζει ψυχολογικά. Ο Ντάνιελ πάλι, πίστευε πως η επιλογή της Έμμα δεν είχε να κάνει με τον ίδιο, αλλά με τα όσα είχε βιώσει η Έμμα, που την είχαν επηρεάσει βαθιά, όπως άλλωστε και τον ίδιο.

Η κυρία Μισέλ, είχε μεταμορφωθεί κι αυτή τελείως, όπως όλα στην έπαυλη. Ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Η ενέργεια που έβγαζε, ο τρόπος που διαχειριζόταν τα πάντα, δεν θύμιζε σε τίποτα την υποτονική γυναίκα που είχε πρωτοσυναντήσει ο Ντάνιελ και που μετά βίας μπορούσε να μιλήσει μαζί της πάνω από πέντε λεπτά. Όλα κυλούσαν όμορφα και ήρεμα, με εξαίρεση εκείνο το περιστατικό όταν η κυρία Μισέλ είχε βγει εκτός ελέγχου σε τέτοιο σημείο, που ο Αρσέν αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Ντάνιελ για να καταφέρει να την ηρεμήσει.