Saat kac olmustu bilmiyorum acikcasi umrumdada degildi saatin kac oldugu hayatim bir olumle mahvolmustu ya ne sacma seydi sadece dakikalar icinde olmustu ve ben onu annemi kaybetmistim, tum hayatim olan kadini kaybetmistim.
Hava karardikca icimdeki o aci dahada buyuyor ve beni uzuyordu ne zaman aglasam asuman annem yanimda oluyordu ya simdi? Onun icin agliyordum simdi kim yanimda olcakti?
Derken kapi caldi, kapida mirac vardi,annemin son kelimelerindeki isim.
"Yaz biliyorum uzgunsun ve yaninda olmak istedim belki aglamak istersen diye ben hep burdayim."
Ne diyebilirdimki ben ona agzimi acip tek kelime edecek halim kalmamistiki sadece agladim icim sökülene kadar agladim en son uyumus kalmisim onu hatirliyorum.
Sabah kalktigimda koltuktaydi miraç o kadar masumdu ki onun birsey yapacagini dusunemedim bile o an.
"Gunaydinn" dedim gulmeye calisarak tabi sasirdi ama mutlu oldu, gulumsedi ve "Gunaydin prenses beraber kahvalti etmeye gidelimmi ne dersin" dedi gulumsedim ve "Tamam geliyorum hemen sen cik" dedim.
Sabah kahvaltisiyla baslayan gunumuzu aksam yemegiyle bitirdik ve miracla oyle eglendikki herseyi unutmustum sanki yaninda oyle huzurlu hissettimki gece okuyacak oldugum mektubu bile...
Eve geldigimde saat 10 u gecmisti, evdeki sessizlik acilarimi cogaltiyordu daha cok agliyordum ama sustum asuman annemin odasina gectim mektubu aldim ve mektubun disini incelemeye basladim zordu, cok zordu onun elleriyle yazdigi seye sadece bakmak.
Mektubun basinda "Soguk kış günümü sıcacık gülüşüyle ısıtan yazıma; " yaziyordu sadece gulumsedim, oyle cok ozlemistim ki gulusunu, o sacindaki sarilara ne cok kizardim boya diye simdi o boyasini bile cok ozledim be annem.
Devamindaysa soyle devam ediyordu ;
Canim kizim, nasil baslayacagimi nerden baslayacagimi inanki bilmiyorum sana veda bile etmeye cesaretim yok benim aslinda senin hayatini mahveden kisiyim.Senin dogumun yaklasiyordu annenle cok iyi arkadastik o da hamileydi bende benim bir oglum olacakti ve siz ayni gun dogacaktiniz sonra o kara gun geldi, 9 agustos gunu annenin mutlulugunun benimse huznumun gunuydu oglumu, kaybetmistim yoktu kacirmislardi butun hastaneyi ayaga kaldirmama ragmen kimse bulamadi senin icinse kutlama yapilacakti diger gun, ben oglumla beraber esimi de kaybetmistim beni terketmisti kimsesizdim, ne param vardi nede yanimda biri. Herkez gitmisti beni acilarimla yalniz biraktilar o davete annen beni de cagirdi oyle kiskanclik dolmustu ki icimde senin adini annen ilk hamile oldugu an dusunmustu " Yaz" demisti. O davetten seni kacirdim kizim cok ozur dilerim ama mecburdum yavrum seni cok sevdim inan bana gercek anneni bulunca herseyi ogreneceksin annen, canim arkadasim melek gibidir, babani bulsanda yaklasma kizim anneni bul sen karamanci holdigin tek varisisin, istanbula git orda seni bekleyen irfan amcan var adres mektubun icinde kendine cok iyi bak bana kizma bitanem inan bana mecburdum.
Seni cok seven annen...
Sanki dunyam basima yikilmisti nefes alamiyordum, nasil yani beni ailem terketmemismiydi benide seven bir annem mi vardi? Asuman annem nasil boyle biseyi yapardi? Kapayi yememek icin kendimi zor tutuyordum telefonu aldim elime selinle ceydaya mesaj attim ve direk bavulumu hazirlamaya basladim.
O sirada selinle ceydada hemen geldiler olaylari onlara anlattim mektubu okudular, selin yine sessiz kaldi ceyda sorular siralamaya basladi. Internetten karamanci holdinge bakti ceyda ve hepimiz şok icinde kaldik.
