Asi Kraliçe'nin Asi Prenses'i

Yüzleşme ve beklenmedik olaylar

Ormandan eve geldiğim zaman annem bana her şeyi anlattı Aslında sinir hastasıymışım yemek yememem tamamen ayrı bir konuymuş. Doktor anneme alması için ilaç isimleri vermiş Annem beni ormana bıraktıktan sonra eczaneye gidip ilaçları almış.

Bu olayın ardından Neredeyse 2 hafta geçti. Akşam saatleriydi annem bana ilaçları içirmeye çalışıyordu. O sırada kapı çaldı gidip kapıya baktığımda 1 yaşlı olmak üzere iki kişi vardı Bunlar tanımadığım insanlardı Bu yüzden içeri, anneme seslendim

Amaris:ANNE KAPIDA DAHA ÖNCE GÖRMEDİĞİM BİRİLERİ VAR

Annem yanıma geldi ama birden yüzü değişti Gülümsemesi kayboldu ve yüzünü sinirli bir ifade aldı Ben daha ne olduğunu anlamadan Annem Öfkeli bir şekilde "neden Geldiniz" diye sordu

Yaşlı adam: beni özlemedin mi kızım

Emma: seni niye özleyeceğim ki niye geldiğini söyle ve çek git

Yaşlı adam anneme kızım deyince o an anladım o adam annemin bana yıllar önce öldüğünü söyledi dedem di Annem onunla konuşurken çok öfkeliydi ondan nefret ettiğini fark etmem uzun sürmedi

Amaris: Annem Bunlar kim bu ihtiyar neden sana Kızım Diyor

Annem önce yaşlı adamı işaret etti

Emma: bu adam sana yıllar önce öldüğünü söylediğim deden Albert, sonra kadını işaret etti bu kadın Annem yaşında gibi görünüyordu Bu senin gerçek annen Zoe, bu adamsa Senin gerçek baban Tom.

Üçüne de sırayla baktım Hangi yüzle buradalardı. Albert'a baktım ve öfke ile sordum

Amaris: buradan ne boklar döndüğünü bilmiyorum Ama anneme ne yaptıysan iyi şeyler yapmadığını biliyorum Buraya nasıl geldiyseniz öyle de gidin

Tom: kızı nasıl bıraktım nasıl buldum ona hiç mi disiplin dersi vermedin  saraya döndüğümüzde ilk hedefim ona disiplin dersi vermek olacak

Amaris: dönmek?? Pardon iyi misin sen Ne içtin önce bırak git Sonra geri al Sen kendini ne sanıyorsun it herif seni parçalara ayırırım parçalarını kurtlarıma veririm

Tom: seninle konuşmuyorum küçük hanım

Albert: benden nefret ettiğini biliyorum Hepsinin benim suçum olduğunu kabulediyorum en başından seninle ilgilenseydim Bunlar olmayacaktı mutlu bir şekilde yaşıyor olacaktık

Emma: Evet hepsi senin suçun ama kendini suçlama yöntemin yanlış benimle ilgilensen bile bir şey değişmeyecekti gene kendi bildiğimi yapmaya devam edecektim

Amaris: şimdi herkes çenesini kapatsın ve beni dinlesin 1 hiçbir yere gelmiyorum 2 Bu yerden siktir olup gidiyorsunuz 3 bir daha bu yere adımını dahi atmıyorsunuz

O Sırada kapı bir daha çaldı gidip baktım gördüğüm kişiyle sinirlerimin zıplaması ve gözlerimin kararması bir oldu gelen Lord'tu bir anda bağırdım ya da saldırmaya çalıştım annemler sesi duyup geldi annem beni kendine çekti tuttu Lord üstünü düzeltti ne konuştu

Lord: Amaris'in okuldan kaydını aldım uçağımızda hazır gidebiliriz İstediğiniz zaman

Tom: adın Amaris ti değil mi git ve eşyalarını topla artık sarayda yaşayacaksın