Under the Same Sky |Taekook|

･✿.｡.:3.:｡✿*ﾟ

Merhaba nasılsınız?Umarım iyisinizdir.Güzel oylarınız için size minnettarım.Yorumlarınızı da gülerek okudum.Teşekkür ederim.
Umarım başarırım.Sizi hayal kırıklığına uğratmak istemem.
Sınır getirmek istiyorum.Çünki 1 ci bölümden sonra okunma sayı düşüt oylarda.Bu yüzden sınır koyacağım.

Jungkook|

Başımda hiss ettiğim soğuk bezle gözlerimi kımıldattım.

"Teyze!Jungkook uyanıyor!"

Kulağıma gelen ağlama sesleriyle gözlerimi araladım.Başım ağrıyordu.Yorgun hiss ediyordum.

"Jungkook!"

Diye annem ağlayarak yanımda diz çökerek oturduğunda bakışlarımı ona çevirdim.Yuktunarak konuşmaya çalıştım.Ancak boğazım ağrıdığı için zorlansamda annemin endişesini geçirmek için konuşmalıydım.

"A-Anne iyiyim.Ağlama ama"

Elimle göz yaşını silip saçlarını okşadım.
Elimi tutarak dudaklarına götürüp öptü ağlayarak.

"Senden başka sığınacağım kimsem yok oğlum...Abin de gitti.Kalbimin bir yarısı gitti.Sana bir şey olursa kendimi affetmem oğlum..."

Kollarımla kendimi yatakta kaldırıp başlığa yaslandığımda Jimin hyung arkama yastık dayadı.Annemi kaldırdığım gibi yanıma oturtarak sarıldım sıkı sıkı ona.Gözlerinden öptüm zamanından önce beyazlara bürünmüş yaşından daha çabuk yaşlanmış yüzünü öptüm.

"Ağlama annem.Bak sen ağladıkça canım çok yanıyor."

Jimin hyung ilaçlarımı getirdiğinde yutarak bardağı ona uzattım.Annem göğsüme yaslanmış ağlıyordu.

"Jungkook şimdi iyimisin?"

Başımı olumlu anlamda salladım.

"Şey...Jungkook."

Hoseok hyung ellerini arkasında tutmuş bana bakıyordu.

"Efendim Hyung?"

Bana yaklaşıp kucağıma sepet bıraktığında gözlerimi kırpıştırarak ona baktım.

"B-Bu ne?"

Her kes bir birine baktıktan sonra bana döndü.

"Eskisi gibi olamaz ancak elimizden bu geldi."

Kaşlarımı çatarak sepeti açtığımda içinde gördüğüm tavşan ve takılarla irkildim.

"Ama...Hyung ben bunları kabul edemem"

Başlarını hayır anlamında salladıklarında James yanıma gelerek sepetin içine muzlu süt koyduğunda gözlerimi büyüttüm.

"Ama James..."

Yanağımı çektiği gibi Jimin hyung'un yanına giderek oturdu.

"Ç-Çocuklar size ne kadar teşekkür etsem az."

Diyerek annem konuştuğunda gülümsedim.