Gürültü ✔

26

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Barış - İsmail

İsmail
herkes dağıldı
sen yoksun sizden kimse yok

karakol ve hastanelere sorduruyoruz
ama hiçbir yerde bulamıyoruz

ne yapmam gerektiğini bilmiyorum

iyi misin onu bile bilmiyorum

umarım yaralanmamışsındır

aramalarım ulaşmıyor
Mesajlarım hâlâ iletilmiyor

çevre sokakları geziyorum
ama bulamıyorum

ne durumda olduğunu bilsem en azından

eve gidiyorum Barış
seni orda beklerim
eve gelirsin çünkü
biliyorum nolursa olsun

gece oldu hâlâ yoksun
iletilmiyor bile ama
yazmadan duramıyorum
başka ne yapacağımı bilmiyorum
salak gibi hissediyorum kendimi

keşke engel olsaydım
keşke seni eve kitleseydim
aptalım ben

yüzüne bunca zaman
nefret kusarken şimdi
endişeden delirdiğimi bilsen
ne derdin acaba dengesiz der
beni yine kabul ederdin değil mi
beni hep olduğum gibi kabul ettin

ben edemedim
Rashica'yla yüzleşecek
gücüm olmadığı için
kendime kızıp acısını
senden çıkarttım başta
konuşsaydık belki de hiç
böyle olmayacaktı

birlikte halledip
önümüze bakacaktık
ben seni bana gelmek istediğinde
terslemeyecektim beni gülümsettiğinde
saklamak zorunda kalmayacaktım
sana bir şey olur diye uyuyamadığım gecelerin acısını sana söylenerek
çıkartabilecektim hatta gitmeni istemediğimi söyleyecek ve seni
salmayacaktım ben gerçekten aptalım

Barış ben ne yapacağım
hiçbir şeye benzemiyor bu

orda yaralı insanları gördüm

polisin yaka paça götürdüğü
belki de tek derdi savunmasız insanları
korumak olan o insanları gördüm

yaralansalar da ilgilenecek
imkanlari olmadan sürüklenip durdular

kaldırıma sıçrayan kanı gördüm
onlardan biri sana aitse ben ne yapacağım

şu an yaralıysan ve
kimseye ulaşacak takatin
yoksa

canın yanıyorsa ya da
tehlikedeysen ben tüm bu ihtimalleri düşünürken ne yapacağım

eve sığamıyorum
ama gelirsin diye gidemiyorum
balkonda oturmuş öylece bekliyorum

nolur sapasağlam gel

ardaolmusum yb bebeğim