Nostalgia

Feeling Nostalgic

I am Bella Galvez, 18 years old girl living in a small village here in Cagayan. I have bestfriend, his name? Ysmael Aquino, but I call him Ysma. I love him very much, he's my childhood bestfriend. We like to do a lot of activities together, such as jogging, playing and one of the best activity that we do is biking. We love to go anywhere, but we have a place that we call 'secret fairytale'. In this place, we build memories.

"Ysma! Tara na!!" Sigaw ko kay ysmael, na kanina ko pa hinihintay.  

"Wait lang, teka lang, mag-hintay ka!" sigaw niya pabalik.

Nasa labas ako ng bahay nila, at kanina pa inip na inip, linalamok na rin ata ako dahil sa kabagalan ng mokong. Lumabas si ysmael hawak-hawak ang kanyang yellow green na mountain bike, may helmet din siyang hawak-hawak sa kanan niyang kamay. Tumingin siya saakin na naka busangot na tila pinagbagsakan ng langit at lupa. 

"Ayaw mo atang pumunta eh, Wag na lang kaya?" I always say this words to him, dahil kapag ito na ang ginamit kong mga salita, panigurado na di na niya ako tatanggihan pa. Hindi siya palasalita, di din tahimik, depende sa mood nito. Ngunit  magkaiba man kami ng ugali, nagkakasundo parin.

"Gusto ko, Kaya lang-, di bale na nga, tara na." Sabi niya bago ako inunahan sa pag-ba-bike. I really like how he give time to me, mafe-feel ko talaga na napaka special ko sa kanya. Well, special din naman siya saakin, may special feeling nga to be exact. Alam na niya ang tungkol dito, two years ago pa, eh ano naman?. Hindi naman niya ako papatulan.

Nang makarating kami sa aming paroroonan, as usual andami nanamang mga ibon sa kalangitan. Alas kuatro na ng hapon kaya papalubog na din ang araw. In this place, nalilimutan ko lahat ng problema, walang kahit na anong mga pasakit na mararamdaman ko kapag nandito ako, syempre kasama siya, si ysma. 

Hindi pa din ako makpaniwala na nahanap namin ang lugar na ito, napaka enchanted na tignan, parang nasa isang libro ka ng fairytale story. Kapag sasapit ang mahal na araw sa kalangitan, tila nabubuhayan  at nagiging masigla ang lahat ng bulaklak na nakapaligid sa kung nasaan kami ngayon. Kapag naman lulubog ang araw, babalik sa dating matamlay na anyo ang mga bulaklak, at ang papalit dito ay ang mga ibon na masiglang naglalro sa kalangitan. We discovered this place 10 years ago, napadpad kami dito at mula noon naging paborito na namin ang lugar na ito.

"Napakalalim ng iniisip mo ah, Ako ba yan?" Muntik na akong natumba dahil sa ginawa nito, buti nalang at nabalanse ko ang aking sarili. 

"Oo, eh ano bang bawal don?"  Sabi ko, natulala si Ysma na tila may mali akong nasabi. Hindi ko na yun pagsisisihan. "Btw, bakit ka ba nakabusangot kanina?" Pagtutuloy ko pa.

Sinabi niya lahat ng nangyari, Hindi na din ako nagulat doon. His parents always fight, as well as mine. This is the effect of the rumor in the village about the relationship about our parents. There is a rumor that my father has an affare with his mother.

"So, what's your plan?" Tanong ko pero bago pa makasagot si ysmael ay may narinig na kaming busina mula sa likod namin.

"BELLA, GET IN THE CAR!!" Sigaw ni mama, dahil sa kaba ay kumaripas ako ng takbo, ni hindi na ako nakapag paalam pa kay Ysmael.

That night, I thought it's just a fight between my parents again, but I'm wrong. My mother pack all of our things and left without saying a word. She's crying so I thought I'll just talk to her after she cry.

Nag biyahe kami ng napaka tagal, akala ko babalik din kami sa bahay namin, kasi ganon naman dati, but I was wrong. We never came back in that village again.

Hindi ko man lang nasabi ang mga katagang 'paalam' kay ysmael, because of that, I always plead infront of my mother. I did it for years, pero desidido si mama, ayaw niyang bumalik doon pagkatapos niyang iwan si papa.