MAFYANIN KÜÇÜK TUTSAĞI

Otuzikinci bölüm ~HER ŞEY İYİYE GİDİYOR~

ali bir bana baktı bir de tolgaya. Bir iki dakika boyunca bir şey demedi.

Muhammed ali. Yengenin annesi ve babası orda kim varsa vurup leyalı alıcaklardı ilk biz vurdular sonra diğer odalara gidince kimsenin olmadığını anladıklarında direk evden çıktılar bu kadarını hatırlıyorum.

Leyal ışık. Ne annem ve babam mı.

Benim yüzümden vurulmuşlardı belkide daha çok kişi vurulacaktı nerden bile biliriz ki. Acaba annemlere teslim olsan diye düşünmeye başlamıştım.

Tolga. Sakın aklından bile geçirme kötü olur güzelim.

Dedi kulağıma fısıldayarak.

Leyal ışık. Neyi?

Tolga. Teslim olmayı annenlere gittmeyi seni vermeyecem bunu da anla artık tamam mı seni kimseye vermeyecem.

Dedi ve elimi daha çok kavradı.

Fatih. Ben ikizimin yanındayım.

Kimse bir şey demedi. Fatih gitti ve odayı bir sesizlik kapladı kimseden ses çıkmadı. Belki de hepimiz kıyametin başladığını hissetik.

Tolga. Herşeyi baştan anlatsana.

Muhammed ali. Tamam, biz salonda oturuyorduk ve bir anda aklımıza size sürpriz yapmak geldi pasta falan yapmaya mutfağa gittik keki fırına koyduk ve kurabiyeleri yapmaya başladık, her neyse her şey hazır olduktan sonra naz ile salona geçtik oturduk ama nazın yorgunluktan mı bilmiyorum dikişleri bir anda patladı, onla ayağa kalktık hastaneye gitmek için ama arkamıza döndüğümüzde ceren ve ahmet vardı silahlarını çıkardılar ve hiç düşünmeden nazı gözlerimin onun de vurdular ve naza döndüm de yerde yatıyordu ve nefes alışverişi yavaştı, tam önüme dönücektim ki o sırada bana vurdular iki kurşun, sonra diğer kdaları gezmeye başladılar ama kimseyi bulamadılar, gerisini hatırlamıyorum sonradan bilincim kapandı.

Leyal ışık. Her şey benim yüzümden.

Eğer ben annemlere teslim olsaydım bunların hiç biti olmazdı benim yüzümden iki kişi vurulmazdı.

Tolga. Işık!

Dedi tolga sinirle ona döndüm tam ağzımı açıp itiraz edicektim ama tolganın bakışları beni susturdu.

Can. Bu belayı da başımızdan atıcaz sadece yapmamız gereken hemen işe koyulmak.

Berk. Ama diyelim başladık iki kişi eksik oluyor ve elifin ne kadar hızlı koştuğunu ve ne kadar çok iyi nişan almayı biliyoruz, ali de aynı şekilde bize nişancı olmadan nasıl hal edicez her işi.

Şuan kafam dağılmıştı başka evrene giriyor gibiydim.

Tolga. Bu sefer onlar olmadan işe koyulucaz.

Dedi tolga.

Muhammed. Kızların olmadığı bir zamanda plan kurarız.

Dedi bana bakıp nile bakarak. Tam o sıra kapı açıldı ve içeriye fatih girdi tekrar ağlamıştı ama neye. Elife mi bir şey olmuştu kime bir şey olmuştu.

Fatih cana sarıldı ve canda ona sarıldı ama hiç birimiz ne olduğunu bilmiyorduk.

Fatih. İkizimin kalbi durdu ama şuan iyi ama nefes alışverişi giderek yavaşlıyor.

Dedi ağlayarak. Gözlerim aliye kaydı gözlerinde sadece sinir, kin vardı.

Muhammed ali. Bende gelicem.