Wiatr owiewa moje włosy.
Odwracam się, a na mnie patrzy jakiś chłopak ciemnowłosy.
Jego oczy lśnią nietypowym blaskiem
Jakbym była dla niego wynalazkiem.
Podchodzi do mnie i zagaduje,
A później o imię wypytuje.
Nawet nie zauważyłam, że zrobiło się ciemno.
Dopiero dostrzegłam, gdy zaczęło mi być zimno.
Pyta się mnie czy pójdę na randkę z nim.
Czy on jest tym odpowiednim?
Nie zastanawiam się długo i się zgadzam.
Gdy mnie przytula na pożegnanie lekko się zawstydzam.
Na koniec widzę jeszcze oka mrugnięcie,
A mnie na ten widok ogarnia prawdziwe szczęście.

YOU ARE READING
Zwierciadło Duszy
PoetryNazywanie swoich emocji i uczuć to nie słabość tylko siła! Dla wyjątkowych, uczuciowych i zagubionych ludzi. (Wiersze zostały w pełni napisane przeze mnie)