Kitap olmak için düzenleniyor-😊
-kitap olmak istiyoruz manifesti cnm-
Kekeme bir kız.
Zorba okul çevresi ve travmatik geçmiş.
Birde dünyanın sonunu getirecek bir virüs.
Bu savaşın kazananı kim olacaktı?
****
+18 / Kitap çok fazla kan,gerilim,acı,ö...
Bölümleri yazarken elbette özen gösteriyorum ve çaba veriyorum ama biraz acelem var,kendime kitabı bitirmek için bir süre tanıdım,onu halletmeye çalışıyorum. Evet eksikleri var ama bence okumaya değer.
Macera seviyorsanız ben buradayım, biz biradayız."
Eksiklerimi de biliyorum,o belirttiğim sürecin işine editasyon sürecini de aldım, merak etmeyin tertemiz olacak.
****
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"İnsanlar karanlık yüzleriyle doğar,güveniyor gibi görünüp aslında güvenmez,ama herkes güvenilmek ister,güvenmek için bir sebep aramazlar da. Mantıklı düşünme yetisi ters çalışır ama henüz fark etmek için çok toydu hepsi,umutsuzluk sardı insanları,içimizdeki zehir böldü güzel rüyalarımızı,aldı bizden gerçeklerimizi,hapsettik kendimizi bir daha o kilitleri açmamak üzere,hayat zordu azizim ama insanlar daha da zordu,onları anlamak için dil öğrenmen gerekirdi ama o da yetmezdi, kitap okurdun eksik kalırdı,uğruna şair olup şiirler yazardın ama görülmezdi bile,ismi aklından çıkmazken olurdun en enayi kişi,sadık olmakta enayilik sayılıyor artık azizim. Vay bizim halimize."
Hayat tam olarak neden bu kadar zordu,inanın bilmiyordum. Neden sürekli oyunlar oynuyordu,bizi üzüyordu? Ben şahsen çok üzülmüştüm,beni çok üzmüştü. Bundan sadece 4 ay kadar önce birinin beni sevdiği yalanına inanmıştım. Ben tek başıma onu çok seviyordum ve onunla evleneceğimi sanmıştım ama herşey o kadar hızlı bozulmuştu ki ben sevindiğime ve çok sevdiğime çok pişman olmuştum. Bir gün bana gelip ayrılmak istediğini söylediğinde dünya benim için bir süreliğine durmuştu. Bu kalbime bir hançer gibi saplanmıştı,o gün acı o kadar çoktu ki benim için,vücudum altında eziliyordu adeta. Bana sunduğu sebep hiç mantıklı gelmediği için ben kendimi ona benden ayrılmasın diye yalvarırken bulmuştum bir anda.
Ne kadar acınası değil mi? Eğer almanız gereken sevgiyi doğru kişilerden almazsanız böyle oluyordu işte. Ama ben o zamanlar bunu bilmiyordum elbette. Öğrenmem için de yaşayıp acı çekerek deneyimlemem gerekmişti.
Bana sen beni tatmin etmiyorsun, isteklerimi karşılayabilecek biri değilsin diyerek benim kendisine kör olduğum karakterini ve aslını gözler önüne serdiğinde benim için yaşam adeta bitmişti çünkü ilk kez kalbim bu kadar acımıştı. İhanet,kullanılmışlık ve yetersizlik hissi meğerse ne kadar çok can yakıyormuş.
O an tam olarak dünyanın benim için durduğu ve kalbimin atmayı bıraktığı o andı,ona olan aşk sandığım duygu beni kör ederken kalbim acıyordu. Canım öyle yanmıştı ki gözlerimden yaşlar değilde kanlar süzülüyordu sanki ve ben kokusunu bile alıyordum .O bana bu lafları sarf ettikten sonra özür dilemeye falan uğraşmıştı ama herşey için çok geçti artık. Kalbim milyon parçalara bölünmüş ve hepsi bir yere dağılmıştı,istese de onları bulamazdı. Ama işin ilginç yanı bulmak istemesi değildi,sadece ne kadar rezil bir varlık olduğunu kendi ağzıyla söylediği için kendi gururunun peşindeydi. Ama ona kötü bir haberim vardı,gurur denen o şey bir gram bile yoktu onda,o bundan yoksundu ve hepte yoksun olacaktı.
