"Ben dört yaşındaydım,seni bekledim! Beş yaşında seni bekledim! Altı,yedi,sekiz... Uğruna ağladım. Yıllarım kayboldu benim! Yoklar,o günler bir daha gelmeyecek! Keşke gelseler de değiştirsem... "
Bu sözler belki onun ağırına gitmişti ama on sekiz yı...
"Tenaaanpotopap çetelim miii?" O gün çok heyecanlıydı Alya. En sevdiği arkadaşı Kenan ile -onun deyişiyle Tenan- doğum gününü kutlayacaktı.
Kenan kıramadı onu,fotoğraf makinesini eline aldı ve ikisi de gülümserken fotoğraflarını çekecekken Alya onun yanağına küçük bir öpücük bıraktı. Fotoğraf makinesinden küçük bir kağıt çıktı,ikisinin resmi. Fotoğrafta,Kenan'ınyüzünde gülümsemeyle karışık bir şaşkınlık vardı. Alya da hâlinden memnundu.
Alya anlamadı ama hediyeyi duyunca çok sevindi. "Hatiii hepiyemi veyy!"
Güneşi kıskandıracak renkte saçları olan çocuk,gecelerden daha karanlık saçlı olan kıza hediyesini uzattı. Alya açmayı denedi,uzun uzun uğraştı. Bu sırada Kenan onu hayranlıkla izliyordu. Alya sonunda açmıştı hediyeyi,paketin içinde bir fotoğraf albümü ve fotoğraf makinesi vardı.
Hoşuna gitmedi Alya'nın. Daha dört yaşına yeni girmişti,bu hediye niyeydi?
Kenan bir süre sonra sıkı sıkı sarıldı Alya'ya. "Ben geleceğim tamam mı? Sana daha güzel hediyeler alacağım. Hem ben futbolcu olacağım,o zaman sana daha güzel hediyeler alırım. Formama da 15 yazdıracağım. Üzülme tamam mı? Söz mü? Ben sana söz veriyorum" Alya çokkısa bir süre diye düşünmüştü. O yüzdenkafasınatakmadı...Zaten takamazdı da,çünkü daha onun bilincinde değildi...
***
(Günümüz,16 Nisan 2018)
Karanlıktım,bencildim ben.
Hepsi Kenan gittikten sonra oldu. Şimdi hayallerini gerçekleştirdi,söz vermişti ama gelmedi. Ama beni şaşırtacak bir şey yaptı. Forma numarası on beşti. Unutmamıştı.
Belki de aklına gelen ilk sayıyı istemiştir...
Bu ihtimal bana çok mümkün gelmiyor ama,sanki forma numarasını seçerken aklına ben gelmiştim. Hep bu gerçeğe inandım ben! Beni unutma ihtimalini hiç düşünmedim. Belki de istemedim...
"Abla,Kenan Yıldız'ın maçı varmış. Okuldan gelince izleyelim mi?" Başımı aşağı yukarı salladım. "Bir şartla beraber izleriz Kenan Bey! Cips ve kola senden. Ha bir de bana karam al!" İstemeye istemeye kabul etti Kenan.
Kenan demişken merak ettiniz değil mi?
Kenan benim on üç yaşındaki kardeşim. Doğum günümün ertesi günü öğrendim. Kıskanmıştım. Ağlamıştım günlerce ama nafile,doğacaktı. Şimdiki aklım olsa ağlamazdım ama. Bir de gidip Kenanların kapısında ağlamıştım.
Küçükkençok salaktım!
Evden çıkıp liseye gidiyordum şimdi. Bu sene son senemdi. Burayı özleyecektim...
Kısa bir süre yürüdüm,zaten okul yakındı. Hemen bahçeden içeri girdim ve sınıfıma çıktım.
***
Dersler sıkıcı geçmişti. Eve hemen gidip,maç izleyecektim. Kenan'ımı bekletmek istemiyordum.
Hızlı hızlı eve doğru yürüdüm. Bu sırada takım kadrosuna bakıyordum. Kenan vardı. Sevinmiştim...
Eve girdiğimde Kenan formasını giymişti. "Abla sende formanı giy,gel. Maçın başlamasına on dakika var!" Hemen odama gittim. Siyah eteğimi çıkardım ilk,sonra da beyaz gömleğimi. Dolabımdan gri bol bir eşofman ve Juventus formamı alıp giydim. Çıkarttığım kıyafetlerimi topladım. Gözüme on dört sene önce çizdiğimiz ve duvara yapıştırdığımız resimler çarptı. Hemen çıktım odadan,o resimleri çıkartmaya kıyamıyordum...
Salona geçtiğimde Kenan maçı televizyona yansıtmıştı. Başlamasına bir iki dakika vardı.
Heyecanlıydım. Juventus adına önemli bir maçtı. Diğer maç kupa maçıydı.
Hakem düdüğü çaldı ve maç başladı. Maçı izlemiyordum aslında,gözüm Kenan'daydı. Sapsarı saçlarına baktım,yeşil gözlerine bakmaya çalışsamda beni göremezdi...
"Abla gol oluyor abla!" Maça odaklanmaya çalıştım. Top Kenan'daydı ama uygun bir boşluk arıyordu. Çünkü karşı takımın savunma hattı oradaydı. Kenan arkasını döndü,topla birlikte koştu ve top ağlarda! "GOOOOOOL! KENAN YILDIZ ATTI ABLAA!" Başımı salladım. "Gol ablacığım,gol!"
Kenan gol sevincini yaptı ama ona bir şey daha ekledi. Kamerayı gösterip kalp yaptı. Bana yapmış gibi sevindim ve yüzüme salak bir sırıtış ekledim.
Ya sevgilisi varsa?
Aman nereden çıkarıyordum bunları? Neyse biz maçtan devam.
*
Maçı kazanmıştık. İki sıfır ama karşı takım da iyiydi,küçümseyemem.
Babam işten gelmiş,yemeklerimizi yemiş,herkes başka bir köşeye çekilmişti. Ben odamda telefonuma bakıyordum.
Geçen hafta arkadaşımın çektiği fotoğrafı post olarak paylaşma perileri geldi.
@alyagunesss|post
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
songulguness,imgizem ve diğer 815 kişi beğendi.
Bu gönderinin yorumları kapatılmıştır.
Ay içim rahatladı,hem uzun zamandır post paylaşmıyordum.
Biraz daha sosyal medyada gezinirken Kenan'ın maç sonu röportajını gördüm.
"Neden kamerayı gösterip kalp yaptınız?" Diye bir soru yöneltti spiker. Kenan hemen yanıtladı: "Küçük bir arkadaşım için. Bazı sözlerimi tutamadığım için..."
Bu sözler kalbime bir ok misali saplanmıştı ve evet,o beni unutmamıştı.
***
Heyecandanbayılacağım tutun beni! Çok amaçok mutluyum yeni bir başlangıç benim için,umarım seversiniz.
Bana kalırsa seveceğinizi düşünüyorum.
•Ferdi Erenay Kadıoğlu kurgum olan İlk Konser'e destek olursanız çok sevinirim. Yaklaşık 2 hafta sonra ona devam edeceğim.
•Vee mesafe aşkı,duygusal bir kurgu arıyorsanız Yanlış Kişi Doğru Aşk'ı okuyabilirsiniz.
Bu iki kurgumu okuyup,destek olacak kişilereşimdiden teşekkür ederim.
Ee bu kitaba da oy ve yorum atmadan olmaz. Oy ve yorum atanlara teşekkür ediyorum efenimm.
Bu arada ilk bölüm olduğu için kısa,diğer bölümler daha uzun olacaaak!
Vee sizlere koccaaamaan öpücükler,seviliyorsunuz♡♡♡
