part10(ការពិតរបស់boss)

174 16 0
                                    

Seungcheolលែងដៃគាត់ពីកjeonghanមួយៗនឹងដើរចេញដោយមិននិយាយអ្វីទាំងអស់។

"Hyungធ្វើយ៉ាងមិចទៅហើយ?ហឹកហឹក!" Wonwooមើល jeonghanដែរកំពុងអង្គុយដកដង្ហើមចូល គាត់មានមុខស្លាកតិចៗ

"បងមិនអីទេ! Wonwooនៅក្នុងនេះចាក់សោរកុំចេញក្រៅអោយសោះលឺទេ!" Jeonghanរុញwonwooអោយនៅក្នុងបន្ទប់ហើយគាត់ក៌បានដើរចេញទៅតាម Seungcheol។

បាំង!

សម្លឹង​ប៉ះទង្គិចនៃទ្វាបន្ទប់របស់wonwooលឺមកយ៉ាងខ្លាំង wonwooបានត្រឹមយកដៃខ្ទប់មាត់យំ ស្ដាប់តាមសម្ដី jeonghanគាត់មិនអាចធ្វើអ្វីបាននោះទេ ព្រោះពេលនេះគាត់សុំត្រឹមតែជួយខ្លួនឯងអោយផុតពីSeungcheolនោះទេ។

"អួយ!" Jeonghanថ្ងូរឡើងតិចៗពេលនេះខ្នងគាត់ត្រូវបាន Seungcheolរុញអោយបុកនឹងទ្វាមុខបន្ទប់របស់wonwooមួយទំហឹង។

ផ្លាច់!

"ឯងបោកយើងហេ? គិតថាយើងជាសត្វក្របីល្ងង់មិនដឹងអីមែនទេហា?" Seungcheolទះថ្ពាល់ស្ដើររបស់ jeonghanមួយទំហឹងមុខតូចរបស់jeonghanពេលនេះស្នាមម្រាមដៃរបស់Seungcheolឡើងក្រហមស្បែក។

"ហឹកហឹកboss!" Jeonghanយកដៃស្ទាប់ថ្ពាល់ខ្លួនឯងគាត់លោតជង្គុងភ្លាមៗការពារកុំអោយ Seungcheolចូលក្នុងបន្ទប់wonwoo។

"ទៅយកសោរមកលឺទេ!" Seungcheolស្រែកយ៉ាងខ្លាំងទៅអោយពួកអ្នកបំរើនឹងអង្គរក្សដែរឈរមើលទៅយកសោរបន្ទប់wonwooមកអោយគាត់។

"Bossកុំអីហឹកហឹក! Wonwooនៅក្មេងណាស់!" Jeonghanអស់ជម្រើសគាត់លោតជង្គុងលើកដៃសំពះសុំ Seungcheolកុំអោយចូលក្នុងនោះទោះពេលនេះ Seungcheolរុញគាត់ទៅម្ខាងនៃទ្វាក៏ដោយ។

អ្នកបំរើកំពុងនាំគ្នារកសោរយ៉ាងវក់វីហើយ Seungcheolខំប្រឹងមួលសោរទ្វាយ៉ាងខ្លាំង អ្នកខាងក្នុងភ័យយំធ្វើអ្វីមិនត្រូវ អ្នកខាងក្រៅគិតតែសុំអង្វរboss។

"នៅក្មេងហេ? ឯងដឹងទេថាអាmingyuនោះវាធ្វើស្អីមកខ្លះ?" Seungcheolចាប់បោចសក់jeonghanនឹងធ្វើអោយ jeonghanទើបឈរនៅក្បែរនឹងមុខគាត់ទោះ jeonghanមានកម្ពស់ត្រឹមស្នារគាត់ក៏ដោយ។

"តែwonwooជាប្អូនboss! កុំធ្វើបាបគេអី" jeonghanលើកដៃសំពះទោះពេលនេះគាត់មិនអាចជួយខ្លូនឯងក៌ដោយសុំត្រឹមជួយwonwooដែរជាក្មេងមិនដឹងអីនោះផង។

ម៉ាហ្វីយ៉ា (ឈប់សរសេរ!)Where stories live. Discover now