Ebrar dan
Gözümü açmamla odamda olduğumu fark etmem bir olmuştu hem içimdeki huzur hemde baş ağrım birbirine girip beni mayıştırmıştı ve yolda yatmıştım ama bir ara mileye kızdığımı hatırlıyorum kalk diye diretmişti bende başım ağrıyor diye bağırmıştım üzülmüş müydü acaba ben buraya nasıl geldim ama hatırlamıyorum en iyisi arayıp
sormak diye düşünüp telefonumu aldım ve aşağıya indim kanepede kafasını geriye atip uyuyan bir adet mile görmemle durdum etrafa baktım temizdi de napti bu kiz, uyuyurmuydu acaba diye iyice yaklaştım burnunun dibine kadar ama bilerek yaptığımı sanmıyorum, çekilmiştim sanki aniden, gözlerini açmasıyla geri çekilecektim ki dengemi kaybedip milenin üstüne düşmem film karesi gibi gelebilir. Ama o an ben de öylece kaldım
Mile:Ebrar üstümdenn ne zaman kalkacaksın
Ebrar: özür dilerim ya yatiyumusun diye kontrol edecektim ama dengemi kaybettim düştüm bilirsin benim denge problemleri falan
Mile: bilirim oldukça dengesizin
Ebrar: ne dedin sen
Mile : yok bişey sen uyandigina gire ben gidiyorum
Ebrar: bir saniye bir saniye ayrıca bişey soracam ben buraya nasıl geldim en son arabadaydık
Mile: yürüyerek geldin nasıl olacak acaba başka
Ebrar: mileee yürümem imkansız uyanırdım yürüyeceğimi unutacak kadar kafa tramvasi geçemedim
Mile: neyse ne uyuyordun uyandırmaya çalıştım uyanmadin başım ağrıyor diye bagirdin bende kucagima aldım getirdim
Ebrar: off evet ben bağırdım dimi özür dilerim , bide nasıl kucağında getirdin
Mile: açıklama yapma ihtiyacı duymuyorum ve gidiyorum
Ebrar: heyy dur bir saniye nereye
Mile: nereye gideceğim neden seni ilgilendirsin ki
Ebrar: mile yapma böyle güzelce konusamazmiyiz
Mile: konusamayiz Ebrar en son terk edip gitmiştin hatırlatırım insanlık yapıp seni buraya getirdim benden fazlasını bekleme
Ebrar: insanlık yapıp getirdin demek
Mile: evet yoksa gerçekten seni görmek bile istemiyorum inan bana işkence gibi geliyu, hoşuma falan gideceğini mi düşündün seni görmek ya, seni gördüğüm an bütün eskiler gözümde zihnimde canlaniyu sana dediklerim ve senin bana cevaplarin aklıma geliyu açıklama yapmadan terk etmen aklıma geliyu Ebrar anladin mi şimdi sanki hicbirsey olmamış gibi konuşabilir miyiz demen çok bencilce yapma olur mu
Ebrar: bilmediğin şeyler var mile lütfen böyle konuşma
Mile: inan bilmedigim bişey varsa da şu dakikadan sonra bilmek yada öğrenmek istemiyorum o zaman sana çok sordum sorun ne diye beraber cozebilirdik ama şu an o kadar umrumda değil ki o yüzden anlatıp anlatmaman benim için pek de önemli değil
Ebrar: tamam peki gitmek istiyusan gidebilirsin
Mile: iyi
Ebrar dan
Hiçbir şey eskisi gibi olmiyacak demiştim evet değildi de zaten mile o kadar sinirlenmişti o kadar üzülmüştü ki galiba artık beni sevmiyudu içindekileri az önce duymuştum hayatımın hiçbir anında kendimi bu kadar kötü hissetmemiştim.düşünceleri benim hakkımdaki duyguları beni darmadağın etmişti gözümden bir damla yaşın akmasıyla gidebileceğini söylemiştim pek de bişey demedi iyi deyip çıkıp gitti
Mile den
Gözümü Açmamla ebrarin üstüme düşmesi bir olmuştu o an biraz daha o pozisyonda kalsaydım kalbim dayanamayabilirdi üstümden kalkmasını istedim kalkıp özür diledi ben buraya nasıl geldim deyince seni uyandırmak istemedim o yüzden kucağıma aldım getirdim diyemedim kendin geldin dedim ama Ebrar o kadar aptal biri değildi tabiki tekrar sorunca açıklamak zorunda kaldım taa ki gidecegimi söyledigimde bana hesap sorana kadar. Bir anda pat diye gidiyor sonra tekrar aynı şekilde geri gelip hesap soruyor dengesizin tekiydi tabiki ona hesap vermiyecektim çünkü ebrara baktıkça eskiler aklıma geliyudu ve ben bakmak istemiyordum bir anda hicbir şey olmamış gibi konuşalım demesiyle bardağı son taşıran nokta olmuştu içimdekileri tam olmasa da söylemiştim ama çoğu şeyi gerçekten içimden gelerek söylememiştim onu görme isteği vardi içimde sürekli yanımda kalması isteği ama ben bunu sanırım istemiyordum tekrar eskisi gibi olacaktı ben bağlanmak istemiyordum o yüzden onu kendimden uzaklaştırmak için ağzıma gelebilecek herşey söylemiştim sanırım çok fazla olmuştu çünkü dönüp bakmamla gözündeki yaşları gördüm gerçekten şu an kafamı duvara vurmak istiyordum şu anı görmemek için yüzüme bakıp istersen gidebilirsin dedi
Bende iyi deyip evinden çıktım onu ağlattım mi ben az önce,eve gittim ve kendimi yatağa attım Zehra aradı bakmadım konuşmak istemiyudum Hande arayınca aslında bakmiycaktim ama.neden olduğunu bilmediğim şekilde telefonu açma gereği duydum ve açtım
Mile: efendim Hande e
Hande: mile ebrara kızmayı ne zaman bırakacaksın çok üzgün eve geldim boş boş tava bakiyu
Mile: söyle kendini o kadar kötü hissedecek bişey demedim
Hande: bak mile ne dediğini bilmiyorum sordum bişey yok dedi hiçbir şey anlatmiyu biliyusun bu kız anlatmayinca kötü oluyor en son sen evdeydin tartıştığınızı anladim
Mile: Hande bak ben olması gereken ve söylenmesi gerekenleri söyledim ve çıktım tamammi artık napmak istiyusaniz onu yapın beni de rahat bırakın
Hande: ben bırakırım da Ebrar bırakmaz seni eski ebrari arasan da bulamazsın mile haberin olsun
Mile: nee ne diyusun Hande
Hande: diyorum ki milecim artık istesende ondan kaçamiyacaksin çünkü bir hedefi var, onu gerçekleştirecek biliyusun ebrarin bir hedefi veya hayali oldumu ona ulaşmadan asla pes etmez
Hadi bye
Hande nin söylediği şeyler neydi öyle ebrsrin hedefinde ben mi vardım yani....
Merhaba geç geldim ama geç olsun güç olmasın kessin beni okumayı bırakmışsınızdir ama tercih meselesi neyse iyileştim ama finaller var ona çalışmaktan zaman bulamadım sorry 🥺
Size iyi okumalar 💫💫
