KİTAP DÜZENLENİCEKTİR
Bölüm aralarına yorum atmayı ve beğenmeyi unutmayınn
İyi okumalarr💗
Canım acıyordu herşey tekrar en başa dönmüştü geçmiş asla peşimi bırakmıyordu.
Odada hayatımda en büyük pişmanlığım,bende asla iyileşmiyecek yaralar bırakan o kıza bakıyordum.
Koyu kahverengi gözlerini bana dikmiş alaylı bir şekilde beni süzüyordu Marin.
"Marin sınıfına git seninle sonra konuşacağız"Müdür sert bir sesle Marin'e seslendiğinde Marin gözlerini hala benden ayırmamıştı saygılı bir şekilde"Tamam hocam"demişti.
Rahatsız olduğum için hafif yerimden kımıldadım ve bakışlarımı yere sabitledim.Ellerimi pantolonuma sildim ve derin nefesler alıp vermeye başladım.
Bir süre sonra odada ayak sesleri ve kapının açılıp kapanma sesi geldi rahatlamış bir şekilde kafamı kaldırdım ve Müdür'e baktım.
"Gel otur şöyle"Müdür masanın önündeki koltuklardan birini işaret etmişti.
Hızlıca oraya yürüyüp çantamı sırtımdan çıkarıp koltuğun yanına bırakıp koltuğa oturdum ve söze başladım.
"Efendim bazı sorunlar yüzünden bu okula acil bir şekilde nakil oldum okul hakkında hiçbir bilgim yok sizden yardım almaya geldim"diyerek sözümü bitirdim.
Müdür'ü incelemeye başladığımda gayet gençti odasını incelediğimde burasında kahverengi renginin tonlarına sahip olduğunu gördüm.
Kapının yanındaki dolapta belgeler dizilmişti.Dikkatimi çeken tek şey saat olmuştu saat şuan 22.00 gösteriyordu.
Kaşlarımı çatıp dahada dikkatli baktım ama emindim,gözlüklerimi takmamıştım ama saat gerçekten şuan akşam 10'du.
Ama dışarısı aydınlıktı ve bu saate okulda hiç kimse olmazdı saat bozuk olabilirdi yada yanlış ayarlanmıştı.
Dikkatimi dağıtan şey Müdür'ün sesi oldu"Sistemde gözüküyorsun ama sınıfın belli değil"dedi.Tam birşey diyecekken yine konuşmaya başladı"Şimdilik evine git yarın sabah saat 10.00 gibi gel okulda durmana gerek yok"dedi.
"Sınıfım şimdiden belli olması gerekiyordu,şuan eve gidemem aileme ne diyeceğim"Müdür bana sadece bakıyordu tekrar konuşmaya başlıyacağım sırada kalbimin üzerine bir ağırlık çöktü yüzümü buruşturup hafif öne eğildim ve geçmesini bekledim.
Bu olay sürekli oluyordu bir süre sonra daha iyi hissetiğimde ayağa kalktım sırt çantamı tekrar sırtıma aldığımda Müdür'e hiç birşey demeden kapıya ilerlemeye başladım.
Kapının önüne geldiğimde son kez Müdür'e baktım bana bakmıyordu bakışlarını önündeki kağıtlara dikmişti ve inceliyordu.Dışarı çıkacakken"Yarın Anne ve Babanı çağır"dedi hafif kafamı sallayıp odadan dışarı çıktım.
Hemen bu okuldan gitmeliydim sanki ruhumu emiyordu burası kendimi çok halsiz hissediyordum.
Merdivenlerden inerken koridarda birçok kişi vardı ve hepsi bana merakla bakıyordu birkaç kişinin üzerinde gözlerimi gezdirip önüme döndüm.
Gözüm kararıp duruyordu sabah hiç birşey yemeden çıkmıştım evden sebebi bu olmalıydı.
Kendimi zar zor okulun bahçesine attığımda temiz havayı içime çektim birazda olsa iyi hissetmiştim,okuldan çıkana kadar o kadar kişiyle göz teması kurmuştum ki bundan aşırı rahatsız olmuştum.
Sessizce hakkımda konuşup duruyorlardı sanki hayatlarında hiç okullarına nakil olan birini görmemişlerdi.
Bu okula son sınıfı okumaya gelmiştim kimse en önemli senesinde okul değiştirmezdi ama ailem yaşanan bir olay yüzünden sürekli okul değiştirip duruyorlardı.
Düşüncelerim arasından sıyrıldığımda çoktan kapının önüne varmıştım taksi çağıramazdım yanımda param yoktu.
Ellerimi ceketimin cebine koyup telefonumu çıkardım ve rehberden babam'ın numarasını tuşlayıp beklemeye başladım.
10 dk olmuştu ve hala bekliyordum babam geleceğini söylemişti ama hala gelmemişti ve arkamdaki okul daha çok rahatsız etmeye başlamıştı arkamı dönmeye korkuyordum çünkü şuan bahçede bir çok öğrenci vardı.
Kafamı kaldırıp etrafıma baktığımda babam'ın arabasını gördüm ve hızlıca yerimden doğruldum ve babamı bekledim.
Şuan arabadaydık ve babama neler olduğunu anlatmıştım o ise en kısa zamanda tekrar taşınacağımızı söylemişti.
Yani bu okulda kalmıyacaktım.
Çok fazla yorgun hissetiğim için biraz geriye kaydım koltukta rahat bir pozisyona geçtim ve gözlerimi kapattım.
İYİ OKUMALARR
BİR SONRAKİ BÖLÜMLERDE GÖRÜŞÜRÜZZ
KENDİNİZE İYİ BAKINN💗
YOU ARE READING
YÜKSEK RÜYA
General Fiction"Saklanıyor olman çok sıkıcı"Alaylı bir ses tonuyla konuşuyor olması ondan daha çok nefret etmeme sebep oluyordu. Islık çalma sesi boş koridorda yankılanıyor kulağıma ulaşıyordu. Bedenimi kendime daha çok çektim ve elimi ağzıma sıkıca bastırdım. Yaş...
