Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar!◡̈
﹏☘︎
Şu an tam burada onun bana yakın olması sıcaklamamı sağlıyordu.
"Aptal falan mısın sen? Fırına sıcakken dokunmaman gerektiğini bilmiyor musun?"
Yutkunurken ona döndüm.
"Bir anlığına dalmıştım sadece..."
Suyun altındaki ellerimi hala tutarken söylendi.
"Seunwoo Hyung buraya cidden dikkatsiz ve akılsız bir çaylak getirmiş anlaşılan."
Sözleri beni kırarken neden burada olduğumu düşündüm.
Çocukluğumdan beri tatlılara ayrı bir ilgi beslerdim. Ben ilkokul çağındayken anneannemin küçük bir pastanesi vardı. Orada yaptığı tatlıları yerken içimi derin bir mutluluk hissi sarardı.
Ara sıra ona mutfakta yardımım dokunsada tatlı yapmakta ustalaştığım söylenemezdi. Çok sakar ve dikkatsizdim.
Lise 3'e geçecekken korenin ünlü tatlı şefi Kang Seunwoo hyung ile tatlı galerisinde tanışmıştım. Ve tatlı düşkünü olduğumu gördüğünde bana burada okumak isteyip istemediğimi sormuştu.
Elbette reddedemezdim!
Burası sınırlı sayıda öğrenci alan şeflik okuluydu! Tatlılar ve yemekler olmak üzere öğrenciler ikiyi ayrılırdı.
Tahmin edebildiğiniz üzere ben tatlı bölümündeydim.
"Taehyung, Jungkook bir sorun mu var?"
"Şey, sadece elimi yaraladım problem yok."
"Emin misin?" O sırada Taehyung kendini geri çekerek çalışmasına döndü.
"Evet eminim." zoraki gülümsedikten sonra arkamdaki tabureye oturdum.
"Offf! Kaba Taehyung! Neden sana karşı bu kadar kaba ve kötü olmak zorunda!"
Küçün perim Vanilya konuşurken işaret parmağım ile kafasını okşadım.
"Sorun değil Vanilya."
Vanilya buraya kabul edildiğimde bana yardım için gönderilen rehber perilerinden biriydi.
İsimleri 'Tatlı İlham Perileri' diye geçiyordu. Buraya gelmeden önce onlar hakkında birkaç şey duyduğum için çok da şaşırmamıştım.
Eski zamanlarda tanrıçaları 'Tatlı İlham Tanrıçası' insanlara yardım etmek için dünyaya inmişti. Böylece onu örnek alan diğer perilerinde yardım ve rehberlik etmek görevleri haline gelmişti. Tanrıçanın heykeli okulumuzu temsilen bahçemizin girişinde bulunuyordu.
"Jeongguk, kültür derslerinin başlamasına az kaldı! Çabucak toparlan."
Saate baktığımda cidden az kaldığını fark etmiştim. Bir saatimiz vardı ve bu bir saatte mutfağı toplamak ve hazırlanmak tam bir işkenceydi!
"Acele etmemiz lazım Vanilya!" en az bende onun kadar panik olmuştum ve tabureden kalktığım gibi tezgaha doğru uçtum. Mecaz anlamda tabii.
Şekil vermek için kullandığım bıçağı aceleyle alırken parmağımı kestim.
"Ah!"
Kesinlikle bugün ölmezsem başka zaman hiç ölmezdim.
"Sikeyim seni, aptal." Taehyung yanıma pembe bir yarabandı ile geldi. Elimi tutarak dikkatlice yapıştırdığında gülmemek için kendimi zor tutuyordum.
"Pfft.."
Kaşlarını çatarak bana baktı.
"Eğer gülersen toplamanda sana yardımcı olmayacağım."
Gözlerimi büyüttüm.
"Özür dilerim, bir daha olmayacağına emin olabilirsiniz komutanım." diyerek asker pozisyonuna geçtim.
Gözlerini devirdikten sonra az önce elimi kestiğim bıçağı aldı. "Ben bunları hallederim sen de beceremediğin tatlını çöpe at ve tezgahı sil."
Ciddiyete geri döndükten sonra onun dediğini yaptım. Üzülerek tatlımı çöpe attıktan sonra tezgahı silmeye başladım. O sırada Vanilya ve Çikolata (Taehyung'un perisi) bulaşıkları köpüklerken Taehyung ise yıkıyordu.
Bu görüntü tatlı geldiği için gülümserken işime devam ettim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
