Evet yine bir güne başladım. Bugün çok içimden geldi ve uyanır uyanmaz Instagrama fotoğraf attım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Alminaymisimfelan: goodmorning☀️☀️
YORUMLAR KAPALIDIR
Story attıkdan sonra ayağa kalktım ve mutfağa gittim. Dün migrostan aldığım sushilerden biri aldım ve yemeye başladım. Güzeldi tadı seviyordum yani. İşim bittikden sonra su içtim ve tualete gittim. Uzun zaman sonra adam akıllı kendime bakım yapcam.
İlk önce yüzümü düz yıkadım. Sonra ise kremlerimi sürdüm. Losyonlarımı sürdüm. Köpük sürdüm ve son olarak da dişlerimi fırçaladım. Bugün mustafayla ayrılmak için buluşmak isteyecektim. Hemen dolabımın önüne gidip rastgele birşeyler giydim.
Nisan ayında olduğumuz için(nasıl nisandasın felan demeyin İnan bilmiyorum) bol pantolon üstümede beyaz bir t-shirt giydim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Herşey var🌝)
Giyindikten sonra t-shirtümü içime verdim ve kemer taktım. Kolyemi ve yüzüğümüde takınca hazırdım. Tam aynada kendimi incelerken telefonum çaldı. Telefona bakınca bilinmeyen numaraydı.
(+Almina,- Atilla)
+Alo kimsiniz?
- Benim Atilla.
+Buyrun komutanım.
- İlk önce Almina bana görev dışında ismimle seslen rica değil emir bu ikinciside evdemisin?
+Evet.
-Müsaitmisin?
+Evet.
-Tamam.
Diyip yüzüme kapattı. Noluyor lan. Sadece ben insanların yüzüne kapatabilirim. Her neyse sinirlenmiyorum. Ay bişi dicem. Benim evi bok götürüyor şimdi ya Atilla gelirse. Hemen hızlıca evi temizledim.
Çok şükür yetiştirmiştim. Hemen son kez aynaya baktım. Güzeldim güzel tamam.
Kapı çaldığını duyunca hemen kapıya ışınlandım. Kapıyı açtığımda Atilla tam karşımda bana gülümsüyor elindede simit poğaça paketleri duruyor. Kenara çekilip içeri geçmesini beklemeye başladım. İçeri geçti.
"Mutfak nerede?"
Gülümsedim ve önünden mutfağa doğru yürüdüm. Oda peşimden geldi. Masaya oturdu.
"Çay istermisin?"
"Olur."
Altını daha önce yaktığım çaydanlığa bakınca tam kaynamamış olduğunu gördüm ve beklemeye başladım.
"Ne seversin bilemediğim için hepsinden aldım."
"Gerek yoktu Atilla ben hepsinide severim."
Gülümsedi. Gülümsedim. Çayın kaynama sesi gelince çayları doldurup karşısına oturdum. O sırada aklımda olan soruyu sordum.
"Sevgilin varmı?"
Poğaçadan bir ısırık aldım. Atillanın dudağının kenarını kaldırdı. Ama yani Atilla bey bizdekide kalp.
"Napıcan nüfusunamı aldırcan."
Şaşırmıştım ama oyun kurallara göre oynanır hadi oynayalım.
"Neden olmasın?"
Bu sefer şaşırma sırası ondaydı. İçtiği çayı püskürttü. Bende onun bu haline gülüyordum. Gözü gülüşümde takılmıştı. Oda hafif gülüyordu. Yemeğe devam etmiştik fakat ben soruma cevap alamamıştım. Atilla bunu hissetmiş gibi cevap verdi.
"Yok. Senin varmı."
"Vardı, aslında görev öncesi ayrılcaktım ama görev aceleydi. Zaten beni aldatıyormuş."
Kafasını salladı. Başka bir şey konuşmadan yemeğe devam ettik. Telefonum çalmaya başladı arayana bakınca Mustafa arıyordu. Onu zaten baştan beri 'mustafa' diye kaydettiğim için sorun olmamıştı.
(+ Almina, -mustafa)
+Ne var?
-Buluşalımmı sevgilim.
+Dalgamı geçiyorsun sen benle Mustafa hem beni aldatmışsın hemde dalga geçer gibi hala sevgilim diyorsun!
-demek öğrendin neyse iyi olmuştu akşam görüşüz herşeyi o zaman anlayacaksın.
Dedi ve yüzüme kapattı orospu çocuğu. Tövbe tövbe çarpılcam bu mal yüzünden. Baya sinirlenmiştim şuan herkese patlayabilirdi-
"Almina iyimisin?"
Ve yatıştırıcı ses geldi. Ne diyordum lan ben neyse şuan artık sınırlı değildim Atilla beni sakinleştiriyordu.
"Evet sağol hadi yemeğe devam edelim."
Yemeğe devam ettikden sonra Atilla birşey demek istiyormuşta diyemiyormuş gibi duruyordu. Bana bakınca tek kaşımı kaldırdım sorar gibi.
