Her Şey Daha Farklı Olsaydı Karantina

YENİ KİŞİLER...

Yeni okulumun ilk günüydü..Hiç heyecanlı değildim.Bu arada ben Zeynep,Zeynep Akay.18 yaşındayım.Sabah  evden çıktım...

   Okula geldiğimde herkes sıra olmuştu.Bende kendi sınıfımı sıra arıyordum..Sıramı bulup bekledim.En sonunda sınıfıma gitti.Gözüme arka sırada oturan üçlü takıldı.Zaten onların yanında başka kimsenin yanı boş değildi.Mecburen onların yanında istemeyerek gitti.Bana çok ters bakıyorlardı.En çokda tek oturan çocuk...Son kez çevreme boş yer var mı diye bakıcağım sırada bana ters bakan çocuk şöyle dedi;

 -Boşuna bakın tek boş yerimiz bizim yanımız,daha fazla beklemede otur.

Bende sesi çıkarmadan yanlarına geçtim.Yanımda ise bana ters bakan çocuk vardı.Önümüzde oturan çocuklardan fazla enerjik olan çocuklara konuşmaya başladı;

-Sanırım yeni geldin kendini tanıt.Tabi istersen

Boğazımı temizleyip konuşmaya başladım

-Ben Zeynep Akay,18 yaşındayım.

-Ben Onur Zorlu,19 yaşındayım.1 yaşında büyük olmamın sebebi bir yıl sınıfta kalmam...

-Ben Burak Koşan,19 yaşındayım.Sebebim Onurla aynı...

-Ben Mert Soydan,19 yaşındayım.Yine aynı biçimd-ken hırsla sınıfının kapısı açıldı.

-Çocuklar çok kötü şeyler oluyor...Herkes konferans salonuna çağrılıyor...

ÇOK HEYECANLI BİTTİ,ÇOK KISA BİLİYORUM AMA UZUN TUTMAYA ÇALIŞACAĞIM SANDIĞIMDAN DAHA ZOR BİR ŞEYMİŞ. YARIN YENİ BÖLÜM ATMAYA ÇALIŞACAĞIM.GÖRÜŞMEK ÜZEREEEEE!