Credits to the cover I used.
Start: Feb. 29, 2024
End: May 11, 2024I AM Yllezstacy Samaniego, 20 years of age. A college student and my course is Fine Arts because I love arts. I love to paint, this course covers technique's, art history, composition, color theory, and other fundamental aspects of visual arts.
I am single and not ready to mingle. Galit ako sa mga lalaki, except sa mga kaibigan ko. Hindi man ako nakapasok sa isang relasyon pero kung pagbabasihan ang mga tao na nakapaligid lang sa akin na, nababaliw, nasasaktan, handang hamakin lahat para lang sa pag-ibig na 'yan. Mabuti pa na tumanda na lang na dalaga, at rich tita!
"Huy Ylez!"
"Ano?!" Tinaasan ko ng kilay si Alumina pero binawi ko rin, palagi nitong sinisira ang pinipaint ko, halos lahat na lang ng activities para e pass ay late ako dahil binaboy ng spoiled brat na anak ng may-ari ng school na pinapasukan ko.
"Let me see what you paint," Bossy na wika nito. Napatingin pa ako sa mga alalay nito na nakasunod lang sa kanya at iba't iba ang flavor. May tulingan, ginamos, tamban, hipon, buwad. Napaka-unique ng mga flavor ha.
Kung hindi lang ako isang nerd na babae siguro kanina ko pa pinatulan ang mga ito.
"A-Ano kasi hindi pa ako tapos, Mina.." sagot ko habang nakayuko.
"So what?! Kunin niyo ang painting niya girls!" anito na ikinatingin ko sa kanya.
"W-Wag Mina ngayon ang deadline niyan eh," naiiyak kong wika. Pero ngumiti lang ito at hinawakan ang hindi na masuklay ko na buhok.
"Oh, mamaya isusuli ko pero pahiram mo na ha," nakangiting wika nito, kung hindi ko lang kilala ito ng ilang taon ay maniniwala ako sa ngiti nito na madadala ka talaga dahil sa totoo lang mukha talagang angel si Alumina. Maganda at sobrang sexy. Pero ang pangit ng ugali.
"P-Pero-PAAK!"
"Ang tigas ng ulo mo, hihiramin ko nga lang diba?! Matalino ka ba talaga? Ang bobó mong sumagot!"
Napahawak ako sa kabilang pisngi ko dahil sa malakas na sampal ni Mina. Hinayaan ko na lamang sila sa pagkuha ng painting ko, hinulog pa nila ito sa sahig, rinig na rinig ko ang bungisngis ng mga ito papalabas ng room.
Pinilit kong kinalma ang sarili ko.
'Wag kang iiyak Stace, sanay ka na! Sanay ka na!' usal ko sa isipan ko at pilit na ngumiti kahit labas sa kalooban ko.
Napatingin ako sa mga kaklase ko na nagsi-iwasan ng tingin ng tingnan ko. Alam narin ng mga ito ang nangyayari sa akin dito sa ilang taon ba naman.
Siguro pag nakahiga ako at nag-aagaw buhay sa hallway o kaya sa gitna ng grounds ay hahayaan lamang ako ng mga ito, babaliwalain, dahil sino ba naman ako? Takot din madamay ang mga ito.
Sa totoo lang wala naman akong naging kasalanan sa kanila. Sadyang trip lang daw nila akong ibully dahil sa ayos ko, may salamin kasi ako sa mata, baduy manamit at sobrang hinhin.
Inshort nerd. Wala nga lang frickles, pimples, bakit ba ako maglalagay non? Pan-disguise? Wag na, ngayon nga na baduy lang ang damit at nakaglasses lang ay napapansin na ng mga bully, pupunan ko pa.
--
"ANNOUNCEMENT OF ALL COLLEGE STUDENTS. WE HAVE A VERY IMPORTANT VISITORS TODAY. PLEASE NO ONE ARE HARDHEADED JUST TODAY. IF THE VISITORS ARE COMING IN TO YOUR CLASSROOMS WELCOME THEM, WELCOME HIM. I KNOW YOU ALREADY KNOW WHO IS ZALDEO ARCHER RIVR MONTESSORI!THANK YOU!"
Pagkatapos ng announcement na iyon sa buong school dahil bawat room ay may speaker na konektado sa mga officers.
Kilala ko ang bisita ngayon sa pangalan lang dahil hindi ko pa nakikita ang mukha nito.
"S-Si Rivr? T-Teka yung make-up kit ko nasan na!"
"Sa pagkaka-alala ko isa siya sa stockholders ng school na ito!"
"Sobrang bait daw ni Sir Deo pok!"
"Ika nga nila, ang daming natutulungan at ang gwapo pa!"
"Pero sabi ni Dad, napaka-ruthless daw ni Zaldeo!"
"Idk! Yummy naman!"
"Pahiram nga ng salamin!"
"May liptint ka ba?"
"Pahingi ng pulbo!"
"Maayos na ba itong pilikmata ko Isaya?"
"Pak na Pak pokpók ka na!"
"Mas pokpók ka gaga!"
Napapailing na lang ako habang inaayos ang gamit ko, pinasok ko sa backpack ang mga painting na ginamit ko kanina. May paint pa ang nasa kamay ko kaya lumabas muna ako sa room at papuntang cr.
Sabi naman doon sa Announcement kanina na kapag makita ko ang visitors ay e greet lang, hindi naman ako mag-e-eskandalo.
Habang nasa loob ng cr nanghuhugas ng kamay nang pumasok ang grupo nila Aluminum este Alumina. Kapag minamalas ka mga naman. Nasaan na kaya iyong painting ko. Pagagalitan na naman ako ng professor dahil pa VIP ako, kahit alam nito ang ginagawa sa akin ni Alumina ay hindi man lang ako binigyan ng pagkakataon na magsumbit ulit.
Kapag mayaman talaga, palaging talo ang mahihirap, gamitan lang ng pera, panalo na sila, kawawa iyong ginawa na ang lahat, pawis dugo na ang taya pero sa huli, talo parin.
Mahirap lang ako. Dahil ako lang din naman ang bumubuhay sa sarili ko. Tumakas lang naman ako sa ampunan, nakakabagot don, saka nung una hindi ako sanay sa realidad pero nang masanay na ay tinatanggap na lang ang lahat at nagsikap, kaya nga nakapag-aral ako ngayon, dahil sa scholarship na binigay sa akin ng mayor sa baranggay namin.
Kahit ako na lang ang mag-isa ay kasundo ko ang mga kapitbahay ko sa isang boarding house. Syempre para may pambayad sa tinitirhan ko ay nagtatrabaho ako, marami, katulad na lang ng pagpipinta dahil hilig ko naman ito, paghahatid ng mga dyaryo sa bawat kabahayan gamit ang bike ng kaibigan ko na nag boarding din.
Minsan naglilinis ng condominium pag marami ang nagpapalinis dahil kulang ang mga ito ng trabahador, syempre ang trabahong iyon ay galing sa isang kaklase ko na isa ring nerd.
Araw-araw wala akong pinapalya, time-management kumbaga. Gusto kong paramihin ang alkansya ko, wala man akong pagagamitan non sa ngayon pero para sa future ko na rin.
I don't know my parents. Hindi ko nga alam ang mukha nila. Pangalan o buhay pa ba ang mga ito. Pero wala akong paki-alam, magkanya-kanya na lang talaga ng buhay para mabuhay. Saka kung gusto nilang magka-anak hindi nila ako nilagay sa ampunan.
Sa isip ko isa lamang akong pagkakamali kaya ano pa ang dahilan para hanapin sila.
"Ow why's there's a garbage here?" Usal ni Jasmine na tinignan ako sa paa patungo sa ulo ko.
"What is this smell?" Maarteng wika naman ni Samantha na nagtatabon pa ng ilong na parang may mabaho talaga na amoy.
"Baka nakalimutan mo na malapit lang sa ilong mo ang bibig mo," mahinahon kong sagot. Gusto kong tampalin ang bibig ko dahil nagsalita pa, mas lalong gugulo.
"Well! Well! Well! Marunong ka na palang lumaban ngayon Yllez," sarkastiko pero natatawang wika ni Alumina habang naglilipstick sa malaking salamin.
"N-Nasaan ang painting ko Mina?" Mahinahon kong wika. Ayoko ng gulo dahil madami sila iisa lang ako. Mga war freak sila ako hindi kahit gusto ng sumabog sa galit pero alam ko ang lugar ko.