Kuzey Düğümü - ( Gizem / Dram )

Bölüm 6: Son Yolculuk

Yasemin mi? İmamın şaşkınlığını görmeyen kalmamış. Kedere boğulup yatağa düşmüş bana son güne kadar ne olduğunu hiç söylemedi. Yaseminler mi? Nasıl bilebilir bunu? Oğlumuza daha çok kıymet verebilseydik böyle uçup gitmezdi değil mi dedi yaşlı kadın gözyaşlarına boğuldu. Bu rüyalar bu karşılaşmalar tesadüfolamaz. Sizin kızınızın doğduğu gün benim oğlum öldü. Dün sizi yasemin alırken gördüm. Benim dükkanımda özenle büyüttüğüm yaseminleri almak isteyen kim dedim. Bana kızına alacağını söylediğini söyledi elemanım. Bu işi çözmek için en uygun saatin bu olduğuna inandım o yüzden sizi aradım dedi. Bunca kayıp yaşayan bu kadına ne cevap vereceğimizi bilemedik. Doğmuş olmasının anlamı nedir? Ne anlatmaya çalışıyorsunuz diye sordum. Bizim oğlumuz sizin kızınıza reenkarne oldu. Oturup çok düşündüm. Beyim bu dert yüzünden erken göçüp gitti. Ben üzerime düşeni yapmak istiyorum. Lütfen kızınızla görüşebilir miyim diye sordu. Bizde kalkıp buraya geldik. Burada imamolan birini tanıyan çıkar dedik. Kadının dediklerini herkes onayladı. İçinde hissettiğin başka biri var mı canım benim? İçindeki o çocuğa annesiyle vedalaşması için şans verir misin diye sordu babam. Afalladım. Bir romanın içindeyiz sanki. Vedalaşmak ne demek. Ben benim nasıl vedalaşcaklae diye sordum. Ona yasemin götür diye cevap verdi peki dedim. Sizde benimle gelebilir misiniz diye sordum tabii ki dedi. Akşam evlerinin yolunu tuttum. Bir demet yaseminle kapısına geldim yaşlı kadının. Gözleri yaşlı kadın beni karşıladı. İçeri davet etti. Birşeyler ikram etti. Ona yasemini verdim.  Umarım kokusunu almışsınızdır dedim. Kadın bana bakarak. Sensizlik için isyan etmedik yaseminler bana özlemini dindirtti diye cevap verdi. Gözlerim dolmaya başladı. Sonra ağzımdan sizi hiçbirşey için suçlamıyorum dedim. Kaderimde olanı yaşadım dedim. Annem ve babam bana baktı şaşırdılar. Kadın bana sarılıp şans diledi kadını bir daha hiç görmedim. Eve gidince bu olayın hiç yaşanmamış olmasını diledim. Hiç konuşulmadı. Sessizlik çöktü. Evimize karanlık çöktü. Sınav günü geldi. Aylar günleri kovaladı. Hissisleştim. Üniversiteyi kazanmış olmam bile beni mutlu etmedi. Sebebi neydi bilmiyorum. Evden ayrılırken bile anne babama sarılıp sonkez sizi çok seviyorum diyeceğimi nerden bilebildim ki?