Random Gülüşlüm

Pasta

İşe geç kalma endişesiyle kendimi yaralamadığım için memnunum.Fakat biraz daha oyalanırsam işe geç kalıcağımında farkındayım.Saçımı hemen yapıp işe gitmek için dışarı çıkıyorum.Koşarak iş yerine gidiyorum.Bugün pastanede ayrı bir hava var.Çünkü müşteriler diğer günlere göre çok daha fazla.Hemen yerimi alıp pastaları yapmaya başlıyorum.Tabi dün çizdiğim pastayı yapacağım.Bir doğum günü için.İşimi kısa zamanda bitiriyorum.O sırada Eda geliyor.
"Ayyy ayaklarım koptuuu"diye yakınıyor."İyiki bugün buradan ayrılıyorum"
"Ayrılcağına emin misin Eda?"
"Tabi canım herşeyim hazır hem tek iş için değil aynı zamanda tatil içinde gidiyorum oraya"
Peki sen bilirsin diyemiyorum bile.Birazdan pastayı bırakmak için çıkmam gerekiyor.O zamana kadar Eda'ya yardım ediyorum.Pastayı hazırlayıp çıkıyorum.Koşar adımlarla ilerliyorum.Tam karşıya geçecekken dikkatsizin biri önüme çıkıyor.Bende o endişeyle pastayı havaya doğru fırlatmayayım mı?Pasta olduğu gibi yüzüme düşüyor.
"Oh be arabama bişey olmamış"
"Ben bu durumdayken sen haladır nasıl arabanı düşünebiliyorsun."
"Sen bu arabanın ne kadar pahalı olduğunu biliyor musun?"
"Ya az daha ezilecektim sen haladır arabanın ne kadar para ettiğini düşünuyorsun ne biçim insansın sen?"
"Şu anda seninle uğraşıcak vaktim yok gitmem lazım"
O kadar sinirliyim ki ben belkide ölebilirdim o haladır arabasını düşünüyor.Hiç acımadan arka koltuk camını ayağımla kırdım.
"Ne yapıyosun sen ya!"
"İşte şimdi ödeştik"
Hızlı adımlarla ordan uzaklaştım ve şimdiden neler olacağını tahmin edebiliyorum.

+