Alya Ve Hayalleri (GERÇEK AİLESİ)

24. bölüm

Allahım sanırım bende bir halt var niye ya niye bir kere şu evlere düzdün giremiyecekmiyim ya

Annem içerde yabancı bir vardı önce ona bağırdı sonra sarıldı.
Bu kişi 1 saat önce kurtardığım kişiydi.

Annem bu sefer beni gördü. Bunda sorun yoktu ama annem bir anda gene bağırdı.

Yengemler de bir anda bağırdı. Bi ben bir de abilerim olayı anlamaya çalışıyorduk.

Ben : Allah aşkına ne var neye bağırıyorsunuz.

Yengem : silah silahını kaldırır mısın. Uğursuzluk getirir.

Allahım ne alaka yani şimdi neyse silahı çıkarttım gene bağırdılar. Ahh sizde fazla oluyorsunuz ama

Ben: yav yeter habire bağırıyorsunuz.

Silahı gösterdim.

Ben : bakın emniyeti kapalı, yani silah ateş açmaz

Sonra silahı sehpaya bıraktım. Onlara döndüm.

Ben : oldu mu bitti mi

Annem : tamam kızım

Tam o anda dışardan silah sesleri geldi. Ve çocuk çığlıkları

Ben : biriniz bela mı demişti. Çünkü o bela beni hiç bırakmıyor.

Sonra ben önde olmak üzere hepimiz dışarı çıktık. 10 dan fazla kişi vardı ve hepsi iri yarı ve silahlılar dı. Ve öndeki itin elinde defne vardı. Lan ben bunu öldürürüm. Sen kim benim kızımı esir almak kim öküz.  Bir dakika diğer çocuklar nerde. Yengem benim sesim oldu.

Zeynep yengem : elif ve Eymen nerde.

Kader :  kiraz nerde, kızıma ne yaptınız

Kurtardığım adam

🔸 : siz de kimsiniz çocuklar nerde

Annem lal olmuştu. Ya bu doktor değil mi niye böyle tepkiler veriyor. Sanırım bizi önemsiyordu.

Ben : evet kimsin sen ve çocukları alacak kadar neden canına susadın.

İt : beni şila gönderdi  sana selamı var.

Ben : başlatma lan selamına sizden selam almam ben. Gerizekalı

Silahım içerde kaldı. Hep bu annemlerin yüzünden. Offff offff .
şimdi gel hepsini vura vura gebert  her neyse

Ben : ne istiyorsun

İt : gebermeni

Ben : o nasıl olucakmış

İt : annene silah vericez seni vuracak

Kafamda hemen bir plan kurdum. Annem beni vuramaz bende silahı alıp hepsini eşek cehennemine yollarım.

Ben : tamam verin silahı

Annem ve yengemler aynı anda ne diye bağırdılar.

Ben : duydunuz beni kızımıda ver yengemlere

Defne :  anne hayır

Ben : duydununz beni

Diye kalın sesimle konuştum.

İt : öyle olsun. Ellerini bağlayın.

İki tane aptal geldi ve arkadan bağladı. Ellerimi hafif yamuk bıraktım. Böylece rahatlıkla çıkara bilecektim. Gerizekalı son düğümü fazla sert yaptığını sanarak yerine geri gitti. İt anneme silah verdi annem zor bela tuttu.

İte döndüm.

Ben : son kez anneme sarıla bilirmiyim

İt gülerek tabi buyur dedi.

Anneme sarılmaya çalıştım çünkü ellerim  bağlıydı. Olsun  annem bana kocaman sarıldı ve ağlamaya başladı.

Kulağına yaklaştım ve fısıltıyla

Ben : sakin ol sen beni vurmayacaksın silahı elinden alıcam almamla eğil

Sonra geri çekildim.

Ben : sakin ol

İt : hadi ama sizi bekleyemeyiz.

Annem silahı bana doğrulttu. Amma bir yandan hala ağlıyor du. Bende arkada hemen ellerimi çözdüm.

İt : hadi sık artık.

Diye bağırmasıyla annem titremeye başladı. Ben hemen elinden silahı aldım ve annemin önüne geçerek silah la ateş ettim. İtin silah tutan eline sıktım ve yanındakilerin hepsini öldürdüm evin dışındakiler kaçtılar. Ben silahın mermisi bitince fırlatıp diğerlerini de döverek öldürdüm.

Defne annem ile sarılmış ağlıyor du. Neyse şu an önceliğim diğer çocuklar.

İt : gelme

Ben : geldim bile

Ensesinden tuttum ve

Ben: çocuklar nerde

İt : bilmiyorum.

Yerden silah aldım ve bacağına sıktım.

Ben : bir daha sormuyacam

İt : dışardaki gülmen köyünde

Bir anda diğer bacağına sıktım ve yere fırlattım.

Hemen cebimden telefonu çıkardım. Ve doğru timi aradım.
Açtıklarında.
 
Ben: hepiniz 5 dakikaya kadar askeriyede hangarda hazır bir şekilde bekliyor olun.

İlhan abi : neden ki komutanım

Ben : sorgulamayın ve gülmen köyünü araştırın. Konumunu bulun.

Serkan: o iş bende komutanım

Telefonu kapattım ve albayı aradım. Her şeyi anlattıp izin aldım. Telefonu kapattım. Arabama ilerledim ki

Kader yengem : çocuklarımızı sağ getir. Senin yüzünden ordalar.

_________________________________________

Bölüm sonu  oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım ❤️