XL

2K 65 1
                                    

⚠️Before you read this chapter, I remind all readers that this is just the writing of a novice writer who is too lazy to edit the work. You may find some misspellings or grammatical errors in this story.


Chapter XL


NAGING BALISA si Airleya na hindi niya alam kung bakit. Dahil ba ito sa nararamdaman niyang may nakatitig sa kanya, mula sa malayo? O dahil sa nararamdaman niya sa kanyang katawan ngayon na parang may mali?

Dahil sa pagiging balisa, na hindi niya mapunto kung ano ba talaga ang problema sa kanya

“Air, are you okay?” tanong ng Prinsepi na basta-basta na lamang dumadalaw, na walang nakakaalam sa mansion na narito ito araw-araw. Para itong akyat bahay na nililigawan ang dalaga, sa pamamagitan ng panglalandi nito.

Bored na inirapan ni Airleya si Prince Teiran. “. . . I don't know, what's happening to me.” aniya at walang ganang binagsak ang katawan sa kama habang ang mga paa nito ay nasa baba.

Lumapit si Prince Teiran, at umupo sa gilid ng kama, hindi ito masyadong malapit kay Airleya, at iyon ang isa sa nagustuhan ni Airleya sa kanya na hindi naman namamalayan ni Airleya na may nagugustuhan siyang ugali ng Prinsipe. Lalandi ito sa kanya pero yung landi na hindi kayang mang-bastos.

“Air.” tawag ni Prince Teiran kay Airleya.

Nakatitig ng matapat ang Prinsepi kay Airleya na bumaling ng tingin rito.

“Hmm?”

“Kape ka ba?”

Kumunot ang noo ni Airleya, at napilitang magtanong.

“Bakit?”

“Gusto kita ma-kapeling.” ngumisi si Prince Teiran, matapos bumanat.

“Corny mo. Wala bang magandang pick up lines diyan? Yung ika-kapula ng todo nang buo kong mukha sa kilig?”

“Demanding mo.” wika ni Prince Teiran, na ngayon ay humiga ng patakilid ginawa niyang sandalan ang kaliwang palad nito ng kaliwa niyang ulo at nakaharap ang katawan niya sa nakahiga na si Airleya, na ganoon parin ang pwesto. Nasa baba parin ang mga paa nito na nakalapat sa semento.

Nagkatitigan silang dalawa, bago bumuka ang bibig ni Prince Teiran.

"You took my breath away, Air.”

“Pinagsasabi mo?” sabad ni Airleya.

Prince Teiran sighed, dahil sa ugaling meron si Airleya.

Nang tumahimik na ang katabi ni Airleya, saglit na napatitig ang dalaga sa gwapong mukha ni Prince Teiran.

Hindi niya itatago na sobrang gwapo para sa kanya si Prince Teiran, lalo pa't bagong hair style na ito. ang dating haba nitong buhok na medyo kulot ay naging wolf hair cut at hindi niya itatagong bagay ito kay Prince Teiran.

“I like your hairstyle. It suits you.” hindi napigilang komento ni Airleya sa bagong gupit ni Prince Teiran. Dahil roon, ay mabilis na napalingon si Prince Teiran kay Airleya na nakatitig pala sa kanya.

“Thanks.”

“I like your eyes, too.” sambit ulit ni Airleya, na nakatitig ng matapat sa kulay hazel eyes ni Prince Teiran, at sa hindi malamang dahilan, bumuka ulit ang bibig ni Airleya.

Blue as the wings of a heron in the night
Like the rising of the tides on the shores of Isle Sky

They gleam evergreen, winds' a whistling in the pines
Like a castle-crawling vine, like the grassy Glen of Lyon

AIRLEYAWhere stories live. Discover now