“Young Miss I'm Renee and from now on I will be your personal assistant and body guard, by young Master's order”
Nagulat ako sa petite na babae na sumalubong sa akin pagkababa ko pa lang hindi ko alam kung anong pakula na naman ito ni Calvin or he's being suspicious about me na which is very possible kasi puro ako kapalpakan recently.
“Nice to meet you but may I ask why he's doing this? In fact I don't really need an assistant or whatever”
“Sorry po hindi ko po alam eh basta ang sabi ng young master bantayan ko po kayong maigi huwag hahayaang may lumapit na inyo na kahinahinala”
Kahinahinala? What does he mean by that? Si Stephen kaya iyon? Kasi sa napapansin ko parang may malalim silang away ni Stephen. I don't want to be nosy about their business but I am really curious about what happened in their past pero ayoko namang magtanong hindi ko ugali iyon but id magkakaroon ako ng pagkakataon itatanong ko talaga iyon.
At dahil nga wala naman na akong choice kundi tanggapin si Renee ay sige na isasama konna lang siua to avoid suspicions na rin. Maagang umalis si Calvin kanina dahil may importanteng meeting daw s'ya out of town kaya naman kay Renee na lang ako magpapasama papun ta sa company pati na sa pakikipag meet up kay Stephen, ayoko kasi ng issue eh at alam kong hindi ikatutuwa ni Calvin kapag nalaman niya na kasama ko na naman si Stephen ewan ko rin kung bakit ko na ginagawa ito.
I shouldn't about his says in life but but dang I don't know why I think I will be sad if I made him upset. “Alright, here get my car and let's go to our company”
Utos ko sabay abot sa kanya ng susi ng kotse. She drove me RSC at pagkababa ko pa lamang ng kotse ay na kasalubong ko na si Stephen kay nag-decide ako na iabot na sa kanya ang sadya ko.
“Uhm here... I'm sorry that I can't accept such gift it's kinda inappropriate kasi sana naiintindihan mo”
“Ano ka ba wala iyon alam ko naman posibleng magkng ganun ang reactuon ng asawa mo eh”
“Hmm. I am just curious about this pero anong meron sa inyo at bakit parang mainit ang dugo niyo sa isa't isa?”
He smiled awkwardly at napaiwas ng tingin. “Uhm... Miss Andrea I guess you shouldn't ask me about that matter—”
“Siguro nga I'll ask Cal about it na lang, anyways I need to go and thanks again Stephen” pagputol ko sa sasabihin niya kasi may nahagip ang mga mata ko na hindi kaayaaya kaya nagpaalam na lang ako sa kanya at pumasok na sa building kasunod ko naman si Renee pero iyong nakita ko kanina hindi ko magpaliwanag kung bakit bigla na lang akong kinabahan nang makita ang taong iyon. I don't think I know him but I'm really scared of him.
“Young Miss okay lang ho ba kayo?”
“Hmm, I-I'm f-fine” I don't know why I'm stuttering but I am not really certain is because of that suspicious man?
Hanggang sa makarating kami sa 5th floor kung saan kami magkikita ni papa nakita ko pa rin iyong lalaki still standing there sa may side walk na malapit dito sa company. “Andy anak are you okay?”
Tanong ni papa naikinagulat ko at hindi ko napansin na nanginginig at namumutla na pala ako sa takot. Napayakap ako kay papa ng dahil doon.
“P-papa I-I think he's h-hunting me a-again...”
Wala sa sariling sabi ko. Hindi ko rin talaga alam kung bakit iyon ang lumabas sa bibig ko pero alam kong may koneksyon iyon sa lalaking nakita ko. “Huh? What are you talking about? Anong hunting you again Andrea? Sino?”
Muli kong sinulyapan ang lalaki doon sa ibaba he's not there anymore pero ewan ko ba bakit takot na takot ako and a vouge memory of me being tied in a chair inside a dark and cold room reappears on my mind, and that made me more scared.
Hindi ko na siya nasagot dahil bigla na lang akong nahilo and the next thing I know I just collapsed into my father's arms...
Nagising ako sa amoy ng mga gamot damn ano ito nasa ospital na naman ako? Of all places, ayoko kaya dito nakaka trauma na ang hospital? At sandali nga muna bakit nga ako ulit na punta dito?
All I remembered was I saw a unfamiliar man sa labas ng building ng RSC tapos nagkaroon ako ng panic attack and the rest hindi ko na alam. It's so weird din and I also wondered why I had a panic attack eh hindi naman ako normally nagkakaganito hindi ko alam kung ano ang meron at yung memory na naalala ko before ako mawalan ng malay hindi ko na ulit siya maalala at hindi iyon normal.
Sapag kakatanda ko naaksidente ako noon mga 10 years ago na pero wala naman akong maalala na nagka-amnesia ako or something. I was 17 back then and my parents told me hindi daw iyon malala, na comatose lang ako ng halos dalawang linggo Andrea even told me na hindi naman nabawasan ng pagkabagok ko ang katalinuhang meron ako but because of that I knew I had a scar on my back bacause of that but I don't really know if that's really what happened.
But aiyah I am so scared to see anyone right now specialy my father I know what happened earlier will rise suspicions and I know I definitely mess things up. Aish nasaan na ba kasi ang bruhang iyon eh pero if ever naman napaghandaan naman namin ito ni Andrea eh if ever na may nangyaring hindi daw maganda at mabuko kaming dalawa sa schemes namin, walang aamin even if it means magpalit kami ng katauhan ng g*ga.
Sinuri ko ang kabuoan ng kwarto at natagpuan ko si Calvin na tulog sa maliit na sofa sa kwarto I can definitely see na he's uncomfortable with his position right now but gosh I'm scared paano kung alam na nila or nakita ni papa ang scar sa batok ko he will definitely know who I am.
I tried to move para hanapin sana ang phone ko to try calling my twin and warn her about what's happening but Calvin stirred on his sleep at pagmulat nito ay nagtama agad ang mga mata namin. Paktay... Mabilis naman akong nag-iwas ng tingin.
“Good thing you're awake now, alam mo bang alalang alala sa'yo ang parents mo pati sina Grandma, she's even asking kung ano ba talaga ang nangyari do you usually had panic attacks like that?”
Gosh nakakairita siya ah para s'yang tatay ko eh ano iyong tipong kakagising ko palamg nagsesermon na. ‘tch just like he's always been‘
Wait whut? How could I say that like nothing and It looks like we're that close back then? What's really going on with me ba?
“Tch. Spacing out while looking at me like that I guess your not really well I'm going to call your doctors so just sit there and don't move”
Luh? Audrey ano ba ang pinagagawa mo why are you being so stupid?
Pagkalabas ni Calvin ay agad kong hinanap ang phone ko at nag send ng email kay Andrea hoping na mababasa niya iyon agad hindi kasi safe kung text messages ang gagawin ko eh. Ilang minuto naman ang lumipas ay may tumawag sa akin and finally she contacted me na.
[What do you mean that you've mess up Audrey?]
Galit na bungad ng naskabilang linya. Gosh nakakairita talaga ang boses niya at grabe ah wala man lang hi or hello itong bruhang ito eh ano. “I don't know why pwede ba I had a panic attack earlier at hindi ko na alam ang mga nangyari pagkatapos noon”
[Panic attack? Hanggang ngayon nangyayari pa rin sa'yo yan?]
Huh what does she mean by until now? Don't tell me meron na ako nito dati pa?
“What did you just say?” natahimik ang kabilang linya. [N-nothing, and so what's the plan? Audrey you know that I can't comeback soon my I'm still finding a suitable cornea donor for myself so I need more time]
So hanggang ngayon pala hindi pa rin talaga magaling ang mga mata niyang iyon? “So you're saying...”
[Ate Ayokong mabulag kaya please I need you there...]
Napasabunot ako sa sarili ko ng marinig ang rason ng kambal ko bata pa lang kasi kami iyon na ang sakit niya. At as she gets older lumalala iyon pero hindi ba dapat matagal na siyang na-o-operahan iyon kasi ang naging pangako ni papa kaya pumayag si mama na maiwan sa kanila si Andrea.
“How come na mabubulag ka? Matagal ka na dapat gumaling di ba? Your cornea should be replaced years ago”
[Nah, back then the donor backed out at binigyan nilang nila ako ng alternative treatments but as time goes by that damage in my eyes are getting worse tapos naging problema pa yang kasal na iyan so please wag muna ngayon]
Her words made me so guilty hindi ko na alam kung ano ang dapat kong gawin...
BINABASA MO ANG
The Substitute (COMPLETED)
Romance(The Twins Duology) Audrey Del Rio Ano ang gagawin mo kung isang araw kailanganin mong magpanggap para sa kaligtasan ng kapatid mo? Kilalanin sina Audrey ang babaeng gagawin ang lahat para sa kapakanan ng pamilya niya. "Para kina mama at Nisha gag...
