Bir Yaz Tatili Hikayesi

•6-/Düşünceler

"Bir bakıp bir kaçarak beni sokma günaha peşimi de bırakmaaa ama." Oğuzhan Koç'un bir şarkısını söyleyerek zaman geçiriyordum.Daha doğrusu Oğuzhan Koç'un hareketli bir şarkısını borazan gibi sesimle katlederek zaman geçiriyordum.

"Bi kez elini uzaatsan sana,şu yüzüğü taksaaam.Dım dımdım dım,dım dım dım dım dırıdırı dım."şarkının sözleri güzel değildi fakat hareketli bir müziği vardı ve müzikle birleşince de sözleri kulağa güzel geliyor,insanın söyleyesi, dinleyesi geliyordu.

Oğuzhan Koç'u çok severdim.Hem sesi ve şarkıları çok güzeldi hemde çok yakışıklıydı.

Kapının çalmasıyla kendi kendime mal gibi şarkı söylemeyi bırakıp kanepenin yanında duran değneklerimi alıp kollarımın altına yerleştirdim ve yavaşça ilerleyip kapıyı açtım.

Günüm an itibariyle kapının pervazına yaslanmış bir adet uyuzlar kralı görmemle berbat oldu.

Ona baygın gözlerle baktım."Ne var?" yüzünü hafif buruşturdu."Sana yardım etmeye geldim işte."gözlerimi devirdim.

"Yedek anahtarı aldın ya aptal."o'da gözlerini devirdi."Evde unutmuşum." bir şey demeyip içeri geçmesini bekledim.Salona girince kapıyı kapatıp bende yavaşça yanına yürüdüm.

Kanepeye yavaşça oturduğumda ona soran gözlerle bakıyordum.O'da bana bakmaya başladığında bir süre salak, salak birbirimize baktık.Ben gözlerimi kısmış ona bakarken,o ise bana ifadesiz bir şekilde bakıyordu.

"Ee,bakışacak mıyız böyle?"diye sordum bu saçma ortamı dağıtmak istercesine.Omuzlarını düşürdü."Ne yapmak istersin peki?"bilmem dermiş gibi dudaklarımı sarkıtıp ellerimi kaldırdım.

"Bizim eve gidelim mi?Annemler falanda evde yok."fesat düşüncelerim ortaya çıkmaya başlıyordu.

Annemler evde yok deyince aklıma İbrahim Tatlıses'in şarkısı gelmişti; Annen evde mi?Annen evde mi?

Ama fesat düşünmenin manası yoktu. Sapık falan değildim ben hem!

Zaten Ross ile birbirimiz için sadece 'uyuz'sıfatı taşıyorduk.Ötesi olmazdı, olamazdı.

Yapacak başka bir şey yoktu ve canım sıkılıyordu."İyi gidelim."ayağa kalkmama yardım etti ve değneklerimi alıp evden çıktık.Üzerimde siyah bir askılı ve şort vardı,bu yüzden üzerimi değiştirme gereği duymadım.

Hemen karşıdaki eve girdiğimizde evi bir süre inceledim.Gerçekten hoş bir evdi.Yani benim evimle aynı sayılırdı fakat dekorasyonu daha güzeldi ve benim evimden biraz daha büyüktü.

Ross yanıma geldi ve elini belime koyup salonda ki büyük köşe koltuğa oturmama yardım etti."Ben hemen geliyorum,"dediğinde başımı sallayarak onayladım onu.Benimde evi biraz daha inceleme fırsatım olmuştu.

Yeşil renkte beyaz çiçekli yastıkları olan köşe koltuğun yanında büyük denilebilecek,saksıda mor bir çiçek vardı.Karşısında ise büyük bir televizyon.Onun üzerinde de klima. Daha bir sürü şey vardı ve ev çok,çok tatlıydı.

Ross yanıma çökercesine oturduğunda ona döndüm.Elinde gitarı vardı."Sana bir şarkı çalmak istiyorum,adı Superhero."

Gülümseyip başımı salladım.Gitarı kucağına koyup parmaklarını tellerin üzerine yerleştirdi.Çalmaya başladığında sadece gözlerime bakıyordu.

Gerçekten güzel bir sesi vardı ve seslendirdiği şarkıda çok güzeldi.Biri bana şarkı söylerken çok utanırdım fakat Ross söylerken sadece midem gıdıklanıyordu.

Sanki saat başı biri sana şarkı söylüyorda sana şarkı söylendiğinde utanıyorsun ama Ross'da utanmıyorsun.

Diye konuşan içimden bir sese hak verdim.Sanki bana dakika başı biri şarlı söylüyordu da böyle düşünüyordum.
Ross şarkıyı bitirdiğinde yavaşça alkışladım ve gülümsedim.