Prolugue

3 0 0
                                    

kakasimula palang ng araw pero alam ko na agad kung anong bubungad sakin pag kalabas ko dito sa kwarto ko

"hoy,buti nagising kapang babaita ka kasi kanina kapa hinihintay ng mga hugasin"mataray na sambit ng aking tiya marita

"sorry po napuyat po kasi ako kagabi dahil pinatapos nyo po saakin yung labahin"sambit ko habang nakayuko

"at sumasagot kana ngayon sakin!"sigaw nito at bigla nalamang nya hinila anh aking buhok

"sorry po tiya tama na po ang sakit po tiya"pag mamakaawa ko pero hindi nya parin tinigil at mas lalo nya psng hinila sng buhok ko

"sa susunod na sumagot ka sakin hindi lang yan ang aabutin mo!"sabi niyo at binitawan na ang aking buhok sinuklay ko nalang ito gamit ang aking mga daliri at sinomulan na ang pag huhugas

pag katapos kong mag hugas ay pumunta nako sa lamesa at tinignan kung may natira pang pagkain pero kagaya ng lagi kong naaabutan ay wala nang tira para sakin

sanay na ako kaya hindi na bago ito sakin buti na ngalang at hindi si tiyo berto ang andito dahil kung nag kataon mas malala ang aabutin ko sa mga kamay nya

nag handa na ako para sa pag pasok ko sa eskwelahan first day of school ko ngayon sa kilalang unibersidad dito sa fuego scholar lang ako kaya kailangan galingan ko sa pag aaral

pag kaayos na pag kaayos ko ay tumingin ako sa salamin napakadami kong sugat at pasa sa braso kaya kumuha ako ng jacket para hindi ito pansin lumabas na ako ng kwarto at bumababa naabutan ko pa si tiya marita na nanonood sa sala

"alis na po ako tiya"sabi ko tumingin naman ito na parang galit

"siguraduhin mo lang nauuwi ka ng maaga dahil ukung ma late ka ng uwi di nakita papayagang mag aral"galit na sabi nito nagulat ako sa sinabi nya kaya walang gana akong pumasok

minsan napapa isip nalang ako kung kelan ako mamahalin ni tiya at tiyo si tiya berta pala ay kapatid ni mama hindi ko alam kung nasan ang mama at papa ko pero sabi saakin ni tiyo ay iniwan daw ako sakanila at hindi na binalikan

minsan napapa isip nalang ako kung mahal bako nila mama at papa kasi diba nila naisip kung ok lang ako dito?

abellaWhere stories live. Discover now