The Policewoman

Kabanata 15 - Sa Restawran

MAAGA akong umuwi mula sa trabaho upang puntahan si Winona. Na-promote kasi ako at gusto kong ipagdiwang itong kasama siya. Gusto ko na siya ang unang makakaalam sa magandang balita. Ililibre ko siya sa paborito naming kainan. Nagmotorsiklo lamang ako papuntang Las Piñas dahil coding ang kotse ko. Mas maganda na ito dahil makakaiwas ako sa trapiko at mabilis na makararating sa paroroonan.

Higit isang oras ang biniyahe ko mula Makati papuntang Las Piñas. Mag-aalas kuwatro ng hapon nang ako'y makarating doon. Ipinarada ko ang motorsiklo sa tapat ng istasyon ng Pulisya. Nang tanggalin ko ang helmet na suot ay napansin ko ang isang naninigarilyong pulis na nakatingin sa akin. Nakatayo ito sa labas ng istasyon. Kasing tangkad ko ito ngunit 'di hamak na mas matipuno ang pangangatawan nito kaysa sa akin. Maganda ang mukha nito, lalaking-lalaki tignan dahil sa kayumangging kulay na lalong dumilim sa asul na uniporme. Lumapit siya sa akin at sumaludo. Sumaludo rin ako sa kanya.

"Boss," bati ko.

Ngumiti siya at pinagmasdan ang motorsiklo ko. "Ayos 'to ah!"

Ngiti lamang ang naisagot ko. Nakayuko niyang sinuri ang aking motorsiklo. Maya-maya'y umayos na siya ng tindig at tumingin sa akin. Muli siyang humithit ng sigarilyo at ibinuga iyon sa kanyang likuran.

"Yosi?" sabi niya at iniaabot sa akin ang isang pakete ng sigarilyo.

"Salamat pero magagalit kasi si Winona kapag nakitang naninigarilyo na naman ako."

Napangisi siya. "Ah, ganoon ba?" Maya-maya'y inilaglag niya ang sigarilyo na sa tingin ko'y kakasindi pa lamang at tinapakan ang ningas noon. "Ayaw pala niya ng naninigarilyo."

Tumango ako. "Nandiyan pa ba siya, boss?"

"Santiago na lang. Mas sanay akong tawagin sa apelyido," turan niya. "Nasa korte pa si Reyes ngayon... may hearing."

"Hearing saan? Bakit siya may hearing?"

Tumuro siya sa kanan. "Unang palapag sa building ng Hall of Justice. Drug's court, doon kami naghi-hearing. Tumitestigo kasi kami laban sa mga naaresto namin."

Napatango na lamang ako.

Tumingin siya sa kanyang orasan. "Matatapos na rin 'yun. Pasado alas kuwatro na pala eh. Hintayin mo na lang."

Tumango akong muli. Naupo siya sa motorsiklo ko. Pahiwatig na wala pang balak na umalis at nais pang makipag-usap. Sa itsura niya, tantiya ko'y hindi nagkakalayo ang edad namin.

"Rogin ang pangalan mo, tama ba?"

Tumango ako.

"Boyfriend ka ni Reyes?"

Nabigla ako sa tanong niya. "Hindi," sagot ko.

"Manliligaw?"

Hindi ko na mabilang sa daliri ko kung pang-ilan na siya sa mga nagtanong nito. Nakakasawa rin palang sumagot sa iisang tanong nang paulit-ulit. Minsan ay parang may nag-uudyok sa akin na iba na lamang ang isagot at tignan kung ano ang magiging reaksiyon nila. Pero... baka magalit si Winona.

"Magkaibigan lang kami," sagot ko.

"Talaga?" sabi niya at napangiti. "Pero hindi kayo mukhang magkaibigan... lang."

"Hindi na ba puwedeng maging magkaibigan ang isang babae at isang lalaki?"

"Pwede naman... pero bihira. Kasi madalas niyan ay nauuwi sa pag-iibigan o kung hindi ma'y, at least, isa sa inyo ay mai-inlove. Kahit hindi niyo aminin sa inyong sarili."

Natawa ako dahil alam kong hindi malayong mangyari iyon. Pakiramdam ko nga'y doon na ako papunta pero hindi pa ito ang tamang oras para sa amin ni Winona. Gusto kong mahalin siya kapag buo na ako.