SOYTARININ GÜNLÜĞÜ

'SOYTARININ HASSAS KALBİ'

Önceden yapılmış yorumlarda kafanız karışıyor ise lütfen kitabın açıklama kısmına bakın, olur mu?
Beni ciddi anlamda yıpratan bir karakterle karşı karşıyayız.

Kitabın ilk bölümüne başlamadan önce şunları söylemek isterim;
Belinda'da kendize ait bir ize rastlıyor iseniz,
siz çok güzelsiniz.
Bizler çok güzeliz,
bizi asıl güzel yapan kendimize özel kusurlarımız,
izlerimiz,
hatıralarımız,
en çok da anılara saklanan yaralarımız.

Biz yetersiz değiliz.
Biz, böyle hissettikçe tamamız aslında.

Kendinizi sevin, ben sizi çok seviyorum.

🀢

BİRİNCİ BÖLÜM
"SOYTARININ HASSAS KALBİ"

Kalbini kuşan-
sarılmaya çalışacaklar.
Belki de hep-
sarıldıkça kanatacaklar.

Sırtını çevirme kimseye-
ansızın bıçağı takacaklar.
Sözleri olacak neşterleri,
kan değil ruhun akacak,
acıdığına kanmayacaklar-
gözünün yaşına bakmayacaklar.

Bir melodi çalsın arkamızdan.
Sussun herkes,
konuşsun zihnimdeki şeytan.
Bağırsın bana,
kalbimi acıtsın.
O da bir daha kanmasın-
dersini alsın.

Saklan.

Bak kalbine.
Ağlayacaksan sayfayı çevirme.
Bu hikayenin başı belli,
sonuna gelmeden.
Ne sen ne ben,
kazananı yok inan ki
çıkamayacak kimse-

yara almadan.

🀢

"Gördün mü?"

İrkilerek ellerimi kahve bardağımdan çektim. Sütlüydü. Kahvem. Şeker oranı da yüksekti aslında. Peki bundan size neydi değil mi? Hayır, sadece. Neyse.

"Neyi?" dedim Ceyda'nın yüzüne bakarken.

Ceyda memnun olmayan ifadesiyle yüzünü buruşturdu. Arkamda bir yöne bakıp duruyordu ama ben kafamı çevirmek için fazla halsizdim. Neden mi? Sürekli kusmaktan. Ve hayır, bu beni zayıflatmıyordu. Aksine iştahımı daha çok açıyordu. Dudağımı dişledim. Siktiğimin düşünceleri.

"Yeni kız YSL takım giymiş. Abi ben anlamıyorum, dün bir bugün iki. Yeni geldin okula ne bu havalar? Bir de baba parasıyla girdi ya dönem ortasında çıldırmalık. Kaşar işte." Kaşar. Pekâlâ. Sırf YSL takım giyiyor diye değil mi? Ceyda'nın bu tavırlarına alışıktım. Bu yüzden ses etmedim.

Umursamazca, "Kim o?" diye sordum.

"Beste Kaner. Kaner holdinginin ikinci varisi." Dedi homurdanarak dikkatlice baktığı yerden kafasını bana çevirdiğinde. "Sen tanımıyor musun?" diye sordu kaşlarını kaldırarak.

Eh işte der gibi bir bakış attım. "Az çok. Bir Atlas Kaner'i biliyorum. O da haberlere çıktığı için. Hâkim değilim o kadar."

Ceyda ceketini omuzlarına geri koyup ayağını diğer ayağına attı. Hava da kalan bacağını sallarken, "Magazin geçen sene onlarla yıkılıyordu. Orada görmen doğal da cidden daha önce isimlerini duymadın mı?" dedi arada gözü sırtımın ardına kayarken.