Okulda 37 gün

Bölüm 2:Öleceksiniz Tabii ki

Cerenin gözünde korku görmüştüm.İlk kez.Fakat bu beni hiç ilgilendirmiyordu.Karina ve Sam cesedi almışlar ve götürmüşlerdi.Herkes ağlıyor,bir şeyler mırıldanıyordu.Sırada Dilara vardı.O yanarak öleceği için bunu ben yapmak istemiyordum.Açıkçası benim onlar gibi gücüm yoktu.Yoktan ateş var edemezdim.
"Dilarayı sen öldürmeyeceksin Buğlem çünkü daha güçlerin gelişmedi.Ama izlemek istersen seve seve."diyerek sırıtmıştı Peter.
"Tabii ki seve seve izlerim.Ayrıca bir ıslak mendil alabilir miyim?Elimdeki kanı sileceğim."demiştim.Karina hemen bir mendil almış bana vermeden elimi silmişti.
"Teşekkürler Karinacım"deyip hayali öpücük atmıştım.Karina bana sadece bir sıcak gülümseme sunmuştu.

''Size hayatınızda görmediğiniz kadar para vereceğim,lütfen beni öldürmeyin'' demişti Dilara.Sesi titrek çıkmıştı.Sadece seslice kahkaha atmıştım.Bana zorbalık yaptığı günlerde beni sıkıştırıp dövdükten sonra hep seslice gülerdi.Bende aynısını yapmıştım

KARMA.

''Kıyamam ben sana,'' yanına yaklaşıp çenesini kavrayıp bana bakmasını sağlamıştım.Yerde diz üstünde olduğu için aşağıdan yukarı bana bakıyordu. ''bana yaptıklarını ne ara unuttun hm?Beni tuvalette sıkıştırıp dövdüğün günlerinin bedeli seni bulmayacak mı sandın?''sözümü bitirerek çenesini sertçe bırakarak yere düşmesini sağlamıştım.Küçük bir inilti çıkmıştı Dilaranın dudaklarından.

''BUĞLEM YETER!''haykırmıştı Ceren.

''Ne yeter Ceren?Ne yeter?Senin gibi onun bize yaptığı zorbalıklara karşı susmalı mıydım?Ben senin gibi sessiz kalamam.Anladın mı?Ben senin gibi ezik olmayacağım.İster alın ister alınma.Bu sınıfta olan hiç bir arkadaşlığım artık umrumda değil.Artık sadece bu hayatımda değer verdiğim 5 kişi var,''arkama dönüp parmağımla Sam,Karina,Peter,Luvinia ve Loukiousa işaret etmiştim ''Onlar da bu kişiler.''

''Başlayalım mı Buğlem?''demişti Peter.Başımla onayladım ve izlemeye koyuldum.Sam ve Karina Dilarayı yerde sürüklemiş,tahtanın önüne oturtmuştu.Dilara sürekli dudağının altından bir şeyler mırıldanıyordu.Ardından Dilaranın önüne Sam ve Karina geçti.Karina ve Sam'in mavi gözleri koyulaşmaya ve parlamaya başlıyordu.Ellerini Dilara doğru yönelttiler.Herkes gözünü o ikiliye dikmişti.

''Soul Spihon la cara Fire Charge mi cara Holy salvo mi na spelia cara.''dedikten sonra ellerinden alev çıkmış Dilara vurmaya başlamıştı.Dilara acı içinde haykırmaya devam ederken,Karina ve Sam geri çekilmişti.Dilara artık gittikçe kül oluyordu.Ceren Egenin göğsüne sığınmış,bakmak istemiyordu.Ani bir kapı kırılma sesiyle içeri yaklaşık 15 kişi girmişti.Hepsi orta yaşlarında kadın ve adamlardı.

''Kızım!'' diyerek koşmuştu kadın Cerene doğru.Diğerleri velileri durdurmaya çalışıyordu.Herkes bağırıyor ve ağlıyordu.Bütün sesler beni sinirlendirmeye başlamıştı.

''SUSUN ARTIK!'' diyerek bağırmıştım.Herkes susmuş ve bana bakmıştı.''Sam ve Karina,velileri bayıltın ve 9/C'nin sınıfına tıkayın.Diğerleri sizde yardım edin.''diyerek kalabalığa dönmüştüm.Bizimkiler sürekli bir şey mırıldanıp velileri bayıltıyorlardı.Herkes yere yığılıyor,evlatları ise ağlıyordu.Kalabalığın arasından bir kadın belirmişti.Tanıdığım kadın ile içime bir özlem dolmuştu.Son 3 saattir hissetmediğim duyguyu ilk kez şuan hissetmiştim.

''Buğlem,kızım...''demişti.Göz altları çökmüştü.Hep pembe olan dudakları artık renksiz ve ölüydü.Kızım dediğinde ise özlemi başka bir duygu kovmuş,o duygu içimi sarmaya başlamıştı.

İhanet.

Yalan.

''Anne açıklamana gerek yok,senin bir suçun yoktu.Sen kaç,diğer velileri öldüreceğiz.Bir şeye ihtiyacın var mı?Sana her şeyi sağlayabilirim,ciddiyim''demiştim.Gözlerim dolmaya başlamıştı.