taehyung: adresimi bulmaya çalışıyormuşsun
jungkook: hayırdır, bizzat kendin mi takdim etmek istedin adresini?
taehyung: yoo
taehyung: işaretleri anlamama konusunda ısrarcı davranıyorsun ya, benim iznim olmadan bana dair hiçbir şey öğrenemeyeceğini bizzat yüzüne karşı söyleyeyim dedim
jungkook: izin?
jungkook: pardon da oğlumu görmek için ne izni almamı bekliyorsun?
taehyung: bak jungkook
taehyung: seninle ilk ve son kez konuşacağım
taehyung: oğlumun karşısına dahi çıkmayacaksın
jungkook: nedenmiş o?
taehyung: çünkü ben, keyfim ve kahyası öyle istiyor
jungkook: seni, keyfini ve kahyasını ayrı ayrı sikeyim o zaman, ne diyeyim başka?
taehyung: anlaşabildiğimize sevindim
jungkook: teallam ya
jungkook: şaka mısın oğlum sen
jungkook: gerçi şaka olamaz
jungkook: kalbimi böylesine yakan şey bir şakadan ibaret olamaz
jungkook: bu acı fazlasıyla gerçek
taehyung: drama yapma jungkook
taehyung: bir evlat acısı değil hissettiğin, lanet bir aşağılık kompleksinden başka bir şey değil
taehyung: onu görmek istemeyen, baba olmak istemeyen sendin, onun hayatından kaybolmak isteyen sendin
taehyung: şimdi ortadan kaybolan sen değil de biz olduğumuz için mağdur numarası yapma
jungkook: insanlar değişir taehyung
jungkook: o gün bizzat sen söylemiştin, ben de korktum ama kabullendim demiştim
jungkook: hiç benim de kabullenmiş olabileceğim geldi mi aklına?
jungkook: beni geçmişte söylediğim sözlerden vurma
jungkook: o geçmişi değiştirebilmek için çok uğraştım ben
jungkook: ama sen dinlemek için bile orada yoktun
taehyung: önemli bir şey olsaydı dinlerdim
jungkook: sabrımı sınama taehyung
jungkook: baba olmak isteyişim önemli bir şey değil mi sence?
taehyung: fikirler değişir jungkook, karakter değişmez
taehyung: senin karakterin de baba olmaya uygun değil, istediğin kadar baba olmayı iste, çocuğuna güzel bir baba olamayacaksın
jungkook: beni tanımıyorsun ki!
jungkook: beni tanımaya tenezzül bile etmedin, ortadan kayboldun öylece
jungkook: baba olmaya uygun bir karakterim olup olmadığını bilecek kadar tanımıyorsun beni
taehyung: benim ortadan kaybolmamla depresyona sürüklendin
taehyung: ailen senin için en iyi psikiyatristlerden randevu ayarlasa da gitmeyi reddetip kendini alkole verdin
taehyung: geceler boyu içip birilerinin koynuna girmek dışında yaptığın bir bok olmadı
taehyung: sonra sana bu da yetmedi, gündüzlerini de böyle harcamak için okulunu bıraktın
taehyung: inşaat firmalarının başına inşaat mühendisliğini bitirince senin geçmeni bekleyen ailen hayal kırıklığına uğradı, seni evden attılar
taehyung: aç kalmamak için gittiğin barların birinde şarkı söylemeye başladın, hatta bir süre o barın deposunda uyudun
taahyung: annen daha fazla dayanamadı, eve geri döndün ama bar şarkıcılığı hoşuna gitti, canın istedikçe söylemeye devam ediyorsun
taehyung: ailenden aldığın paralarla asalak gibi bir hayat sürüyorsun ve bana ideal bir baba olacağını mı söylüyorsun
taehyung: alkolik herifin tekine dönmüşsün jungkook, bana şu mesajları yazarken bile alkol içtiğine o kadar eminim ki
taehyung: bu halinle seni oğlumun yanına yanaştırmamı mı istiyorsun?
jungkook: sebeplerim vardı, terk edildiğimde hissettiğim acı ancak böyle diniyordu
taehyung: benim de giderken sebeplerim vardı
taehyung: benim de acılarım vardı ama acımı çalışarak yenmeye çalıştım jungkook
taehyung: sen acını bile yönetemiyorsun, bir aileyi mi yönetebileceksin?
taehyung: oğlumun senin gibi serseri bir babaya ihtiyacı yok, sen olmadan gayet mutlu, onun hayatına girip bir de orayı mahvetme
taehyung: kendi hayatının içine yeterince sıçmışsın
***
sizce jungkook taehyungu dinleyecek mi?
dinlemezse ne yapacak?
