Ateş parçası

20. Bölüm

Umarım beğenirsiniz lütfen oy vermeyi unutmayın🤍✨

İyi okumalarr...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Tabi bütün gece eğlendiniz şimdi camış gibi uyuyorsunuz. Kalkın lan. Bıktım ben bundan ağlayıp duruyor. Maden annesi babası sizsiniz alın bebenizi." Alevin sitem dolu sesiyle Barlasın vıyaklayarak ağlamasıyla gözlerimi açtım. Ateş yanımda uyuyordu.

Alev gelip barlası bana verdi. "Altını değiştirdim karnını doyurdum hala ağlıyor. Ayrıca saat 2 oldu kalkmayı düşünüyor musunuz?" Dedi. Barlası pışpışlarken kaşlarımı kaldırdım. "İki mi?" Dedim şaşkınlıkla.

"Evet canım iki ben çıkıcam şimdi manitamla buluşucam hadi öptüm baayy." Dedi kaçmak ister gibi. "Dün gece beraber değil miydiniz zaten?" Dedim gülerek. "Beraber spora gidicez." Dedi. Fazla mutlu görünüyordu.

Alev çıkınca sakinleyen Barlası Ateşin yanına yatırıp banyoya girdim ve elimi yüzümü yıkadım. Dün geceden sonra hala kendime gelememiştim.

Banyodan çıkınca Ateşin göğsünde kıpırdanıp mutlu olduğunu belli eden sesler çıkartıyordu. "Günaydın." Dedim beni fark etmelerini için. Ateş başını bana çevirdi "Günaydın annesi" dedi. Gülümsedim. Barlas  gülümseyerek ses çıkarttığında Ateş yalandan bi şaşkınlıkla ona döndü "Karıma iş mi atıyorsun lan. O senin annen annen" dediğinde kendimi tutamayıp kahkaha attım.

"Benim şirkete gitmem lazım." Dedi kucağında Barlasla beraber kalkarken. Yanına gidip barlası aldım. "Bir kaç işim var siz de kafanıza göre takılın. Eve kapatma kendini." Dedi. Kafamı salladım.

Aslında gitmesini istemiyordum. Çünkü o kızla yan yana olması sinirimi bozuyordu. Ben yanındayken bile çekinmeden kocama yürümesi ben yokken yapacaklarının habercisi gibiydi.

Gibiyi at. Gibisi fazla.

Ateş kapının önünde ayakkabılarını giyip önce beni sonra ise Barlası öptü. "Görüşürüz babasıı" dedim Barlasın elini kaldırıp sallarken. Ateş gülümseyip evden çıktı.

❄️

Şu anda Barlasla beraber şirkete gidiyorduk çünkü içim içimi yiyordu. Ateşi aramamıştım çünkü sürpriz olsun istiyordum. Bebek arabasından bana bakan Barlasa öpücük attığımda güldü.

Şirketin içine girdiğimizde gözler üzerimize döndü. Danışmanın yanına ilerledim. "Ateş beyin odası nerde acaba?" Diye sordum. Kadın gülümsedi "Siz eşi olmalısınız. Dün geceden sonra herkes sizi konuşuyor. Ateş beyin odası 12. Katta oraya gittiğinizde birine sorarsanız yardımcı olurlar." Dedi. Teşekkür edip asansöre ilerledim.

7. Katta asansör durdu be bi adam bindi. "Birine mi bakmıştınız hanımefendi?" Diye sordu. "Evet. Ateşe gelmiştim." Dedim düz bi sesle. Anladım dercesine kafasını salladı. 12. Kata geldiğimizde ikimizde indik. Adam bana Ateşin odasını gösterdi.

Yavaşça oraya gittiğimde kapı aralıktı. Kapıyı açtım. İçeriye gireceğim sırada duraksadım. Sinir bütün vücudumu ele geçirirken sinirle burnumdan soludum. Çünkü dün gece tanıştığım ukala kadın birden Ateşin yanağından öpmüştü.

Ateş beni gördüğünde gerildi. İçinden ettiği küfürler gözlerinden okunuyordu. Sinirle mırıldanıp bebek arabasını geri çekip odadan çıktım. "Kardelen!" Ateş hızlı arkamdan gelip kolumu tuttu. "Defol. Defol git başımdan. Sana sürpriz yapmak isteyende kabahat." Dedim. Sinirden gözlerim dolmuştu. "Hayatım yanlış anlıyorsun beni bi dinler misin" dedi beni durdurmaya çalışarak.