EJDERHA KRALA TUTSAK

bölüm 40

Okumadan önce 39. Bölümü bir saat önce yazıp yayınladım onu okumadan burayı okuma😉 keyifli okumalar

Sevgili okuyucularım sizin sevginizle yazıyorum.

Lorin kendi diyarına vardığında hızla yere inip ejderha formundan insan formunu aldı, yanında getirdiği kıyafetleri giyip sakin adımlarla tam elf diyarının giriş kapısında durdu, içinden türlü türlü düşünceler geçiyordu, acaba annem afedicekmi yada bana bu kapıları açıcakmı diye , ejderha ruhu Tamara

"Sakin ol lorin eminim ki açıcaktır , o senin annen "

Lorin burukça konuştu
"Bilmiyorum Tamara, annem kindar biridir ve beni afediceğinden şüpheliyim"

Tamara gülümseyerek
"Anneni tanıyorsam seni afeder , onun senden başka bir ailesi yok tek değerli varlığı sensin halkından önce"

Lorin gözlerini açıp
"Sence öyle miyim?"

Tamara gülümseyerek
"Elbete öylesin şüphenmi vardı"

Lorin tamaraya karşılık verip gülümseyerek
"Teşekkür ederim Tamara her daima benimle olduğun için"

Tamara
"Elbete olucam sen benim en iyi dostumsun "

Lorin derin bir nefes alıp adım atmadan önce
"Hazırmısın?"

Tamara
"Her zaman"

Demesiyle lorin elf diyarının kapısına varır varmaz beklemediği gibi birden kapılar açılmıştı, önüne iki elf askeri gelip başını eğerek

"Prenses lorin "

Lorin kendinden emin bir şekilde dikleşip
"Annemle görüşeceğim"

Askerlerden biri
"Elbete lütfen beni takip edin size eşlik edeyim"

Diyip lorin önden giden elf  askerini takip etti taht salonuna kadar , vardıklarında asker başını eğip ayrılmıştı, lorin taht salonun kapısını açmadan önce tekrar derin bir nefes alıp eleriyle kapıyı itti , annesi pencereden dışarıyı izliyordu, lorin yutkunarak tam arkasına geçip konuşacağı an annesi ondan önce davrandı

"Neden geldin"

Lorin annesinin sorduğu soruya kırılmıştı,
"Anne ben üzgünüm yardımın gerek"

Annesi kraliçe Angela arkasını dönüp lorinin karşısına geçti bakışları kızgın olsada içinde kırgınlıkta vardı
"Neden bana onun eşin olduğunu söylemedin"

Lorin üzgünce
"Anne ben söylemek istedim ancak sen kabul etmezsin diye söyleyemedim sana"

Kraliçe Angela sakin adımlarla lorine doğru yürüdü,
"Sana çok kırgınım lorin "

Lorin hızla üzgünce konuştu
"Ben gerçekten üzgünüm anne seni seviyorum ama dareyide seviyorum lütfen onunla senin aranda seçme şansı bırakma bana nolur anne"

Diyip ağlamıştı, kraliçe Angela lorine yaklaştığı an eliyle göz yaşını silmişti,lorinin yüzünü avuçlarının arasına alıp
"Sen bu dünyada sahip olduğum en değerli varlıksın asıl ben üzgünüm, seni istemediğin bir evliliğe zorladığım için"

Lorin şaşkınca annesine baktı, annesi gülümsüyordu sadece , lorin
"Gerçekten afediyormusun beni anne"

Kraliçe Angela gülümseyip
"Elbete seni seviyorum tatlım"

Diyip sarılmıştı kızına sevgiyle , tabi lorinde annesine sarmıştı kollarını, bir kaç dakika öyle kaldıklarında Angela ayrılıp

"Yardım dedin , ne yardımı kızım"