Bak Bana.-#texting-

12

1 hafta sonra;

Boğazım düğümlenmiş bir şekilde karşımda ki kadına bakıyordum. Evet, kızması normaldi. Ama benden düşük alanlara kızmayıp, bana bu derece de kızması pek de normal değildi.

Lanet fizik.

Dersten nefret etsemde, hocayı seviyordum. Yani bi' zamanlar, çünkü gerçekten de ayrımcılık yapıyordu.

Üstelik benim arkamda o kadar çok kez durmuştu ki, böyle yapması canımı yakmıştı açıkcası.

Bir başkası onun yerinde olsaydı, bi' taraflarıma takmazdım ama bu kişi idol olarak gördüğün birisi olunca kırılmadık yer kalmıyordu.

Bana hayal kırıklığı ile bakarken göz devirmemek için zor tuttum kendimi. Ulan öyle bakması gereken benim, ne diyorsun ya.

Sevdiği falanda yoktu, hiç bir şekilde umurunda değildim kadının sallıyordu gerçekten. Sadece bu olay değildi, bir şey daha vardı ama neyse.

"Of Işık, of ya." elini sıkıntıyla başına götürdü.

"Hocam daha düşük alanla-"

"Onlar işte, onlarla sen aynı kişi misin? Kendinizi birileriyle karşılaştırmayı bırakın. " bi cümlemi tamamlayaydım be.

"Onlara bu kadar kızmadınız diyecektim." dedim sessizce. Ayakta daha fazla durmak yerine önde ki yerime geçtim.

Başım ağrıyordu.

Alple sevgili olmamızın üzerinden 1 hafta geçmişti. Arkadaşken ki ilişkimiz gibiydi, hatta daha samimi hissediyordum.

Sürekli aşkım gibi kelimeleri kullanmayı bir ilişkim olduğunda istemezdim, istemiyordum da.
O da sanırım böyle düşünüyordu ki, cıvık bir halde değildi ilişkimiz.

Özgür bir kuş gibi hissediyordum.
Özgürlüğüm Alp miydi? Yoksa kendi kararlarımı verebileceğim iznin artık olması mıydı?

Sanırım ikisi de.

Ama en çok ilk.

Özgürlüğün tanımı gibiydi, her ne kadar annesinin ruhuna esir olmuş bir çocuğu içinde barındırsa da.

Kollarımı sırada bağdaş yapıp başımı yasladım. Gece pek uyuyamamıştım.

Dersse boştu, yani doluydu ama sınavları okuduğu için boştu.

Telefonumdan müzik açtım kulaklığı takıp öylece kafamı gömdüm.