GEÇMİŞİN CİNAYETİ

BU İNSANLARIN ARASINDA KAYBOLACAK KADAR MASUMSUN!!

Gizem sustu ben sustum hiçbirşey konuşmuyorduk sonra biranda gözlerim kapandı ve hiçbirşey görmemeye başladım.

gözlerimi açtığımda yatağıma yatıyordum önümde Gizem vardı gözlerimi açtığımı fark edince gülümsedi ve

'' Asya iyi misin''

''ben iyiyim neoldu hiçbirşey hatırlamıyorum''

Gizem'' dün sen kapının önünde oturduğunda bayıldın sonra uyandırmaya çalıştım uyanmadın sonra seni yatağa taşıdım ve ailemi aradım bugün sende kalmam için izin aldım izin verdiler ve şimdi uyandın bu arada çok hafifsin kız''

''Gizem gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum çok teşekkür ederim''

Gizem'' önemli değil canım önemli olan şimdi senin sağlığın''

ben Gizeme teşekkür edercesine baktım sonra gözüm saate kaydı saat sekizi yirmi alt geçiyordu üniversiteye geç kalacaktık hemen hazırlanmalıydım hemen yataktan kalkınca

Gizem'' kızım nereye gidiyorsun öyle''

''ya Gizem benim üniversiteye gitmem lazım geç kalacağım''

Gizem'' ne üniversitesi bugünde gitme birşley olmayacak''

'' ama_''

derken Gizem sözümü kesti 

''ama yok Asya bugün üniversiteye gitmiyorsun bu kadar umarım beni anlamışsındır''

bende gülerek'' Gizem varya ilk defa böyle birşey hiseddiyorum'' diye cevap verdim

Gizem'' de hadi kalk hazırlan biz yürüyüş yapalım benim bildiğim bir yer var sonra villaya geçeriz''

Gizemi böyle görünce ikna edemeyeceğimi anladım başımla evet anlamında sallayıp yataktan kalktım banyoya girip hızlı bir duş aldıp çıktıkta sonra Gizem yatağımın üzerinde oturmuş bir defterimi karıştıtıyordu gülümseyerek yanına geçtiğim sırada bana baktı ve

'' vay canına bunlarda ne Asya hanım yoksa sen yazar mı olacaksın''

demişti elinde tuttuğu ve üzerinde benim hayal dünyasından yazmış olduğum defter varken 

'' hayır ben yazar olmak istiyorum evet ama meslek olarak değil yazarlık asla ve asla bir meslek olarak görülmemeli bence tam tersi bence yazarlık bir hobidir insanları etkileyecek bir kitabı okumak nasılsa bir kitabı yazmak da aynı şeydir ''

Gizem'' Asya beni şaşırtıyosun gerçekten bence sen çok iyi bir yazar olusrun bende kitab okumayı çok severim ama yazmada çok becereksizim yani hiç yapamam ama senin Maşallahın var''

''evet biraz öyleyimdir eeee çıkmıyormuyuz'

dedikten sonra ona kahverengi kapşonlu sweatimi ve siyah pantoumu verdim oda banyoya geçip duş aldı ardından saçlarımızı kurulayıp evden çıktık bir saatliğine yürüdükten sonra ormanlık bir alana geldik şansımız çok iyidiki hava çok güzeldi gökyüzü gene o güzel grimsi rengini almış ve biraz yağmur atışmaya başlamıştı çok huzurlu bir yerdi sanki yağmur içimizdeki stresi atmak için yağıyordu.

başımı kaldırıp derin bir iç çektim içime herşey çok yakındı hiç konuşmadık sanki birşey vardı ruhumuzu tutan sanki birşey vardı yüreğimizi sıkıştıran o huzurlu havayı solarken birden garip koku geldi nefesim kesildi gözlerim kapandı ve kendimi bıraktım.

gözlerimi açtığımda gene siyah bir odadaydım ama bağlanmamıştım rüyadamıyım diye geçirdim içimden ama kolumu sıktığımda acı hisettim sonra kapı açıldı ve ışıklar yandı kahve rengi gözleriyle bana bakıyordu acaba bu Cihan mı diye geçirdim içimden adam önümde sandalye çekip oturdu sonra bana kısık gözlerle bakarak