AŞKIMIN AYAK İZİ

11. korku

Kafa travması sonucu beyin hücrelerin. Çok zarar görmüş ve ölmüşler
doktor'u şok olmuş bir şekilde izliyordum , ölmüşler mi dedim , evet beyin hücrelerin ve başın çok hasar görmüş bunun sebebi nedir ? İlk te değil anlaşılan başına hiç darbe aldın mı?

Viyan'dan;
bu soruyu duyar duymaz aklıma herşey bir bir gelmişti , kaç kere başıma darbe almıştım. ölmem için elinden geleni yapmaktı bu , canice şiddet uygulamaktı , ben ise geçer diye her gün susmuştum . Artık ne dayanacak gücüm vardı ne söylenebilecek tek bir sözüm vardı. Kelimlerim kifayetsiz kalıyordu.
Hareketlerim yetersizdi , kolu kanadı kırılmış bir dal gibiyim .

-viyan iyi misin ? Nereye daldın ne düşünüyorsun , soruya cevap versene .

- hiç bir şey yok, ben kafamı hiç çarpmadım neden kafa travmasına sebep olmuş bilmiyorum dedim . Kalbimin acısıyla , doktor ise bize doğruyu söyle biz seni koruyabiliriz .

- cesaretimi toplayarak " abimden şiddet görüyorum sebebi o ' dur. " Beni koruyabilecek misiniz ki ? " .

- doktor , ben hemen polise bildiriyorum , sen burdan sakın ayrılma o eve gitme tamam mı ?

- tamam doktor bey .

- doktor dışarı çıktığında herkes bana bakıyordu . Soru sormak istercesine , ben de kendimi tutamadım, ağlamaya başladım. İster istemez.

- lütfen ağlama Viyan bak kurtulacaksın işte, bunu daha önce söyleseydin yardımcı olabilirdik .

- umarım herşey düzelir çünkü gerçekten çok yoruldum, dayanacak gücüm kalmadı.

Aslında her kafadan bir ses çıkıyordu kime kulak vereceğimi, kiminle konuşacağımı , kime anlatacağımı gerçekten çok şaşırmıştım. Her kafadan bir ses çıkıyordu . Ben kimseyi dinlememeye karar verdim . O sırada Alex yanıma gelmiş' ti.

- biraz hava alalım mı? ne dersin belki iyi gelir .

- Tamam olur çıkalım.

İkimizden de ses çıkmıyordu. Ne yapılmalı, ne söylenmeli bilemiyorduk . sustuk ister istemez .

O yanımda olunca bir tuhaf hissetmiştim , abimi şikayet etmiştim resmen bir şekilde bu Alex'i kendimden uzaklaştırmam gerekiyordu . Bunu düşündüğüm için yapmak zorunda olduğum için çok üzülmüştüm.

- Son zamanlarda iyi misin peki Viyancım? dedi .

- iyi değilim yalnız kalmak istiyorum beni yalnız bırak lütfen, dedim istemsizce.

- neden, ne oldu ki ,ben sana ne yaptım?

- birşey yapmana gerek yok varlığın yeter zaten , deyivermiş bulundum. Bunu söylerken resmen kalbim sus diye bağırıyordu.

- Ama Viyan ben san....

- gitt !! İstemiyorum artık gitt!!. Bunu söylediğimde göz yaşlarıma engel olamadım . Alex arkasına bile bakmadan gidiyordu. Onun gidişini izlemek bana kendimi çok kötü hissetirmişti . " Neçe bemın bısekıne " ( gitme yanımda kal) dedim ,onun duymayacağı şekilde .

- en son dayanamadım, bağırarak arkasından " Biraz yıkılsam , yıkıldığımı duysan , toplamak için gelir misin? Dedim birden . Ayakta duracak halim kalmamıştı artık birden yere yıkıldım.

- Alex bana döndüğünde beni görmüş olması gerekiyor ki yanıma koşa koşa geldi .
- bunu bize neden yapıyorsun? Ben çok üzülüyorum .

- senin bilmediğin bir sürü şey var sen benimle birlikte bunları kaldırabilir misin ?

- anlat bana ne olduğunu bileyim beraber üstesinden geliriz.

- şuan değil belki bir gün, olur mu ?
.
.
.
.
Hastaneye geri geldiğimizde polisler gelmişti. Bizi bekliyorlardı. Nerdesiniz? Siz , buradayız geldik , hadi hemen senin evine gidiyoruz.
Tamam dedim korkarak eve doğru yol aldık . Yarım saat sonra kapı önündeydik , çıkmaya korkuyordum .
Mecburen arabadan indim kapıyı çaldık.
Kapıyı annem açtı. Ne oldu kızım bir sorun mu var polisler neden burda ?

- anne ben artık katlanamıyorum, abimi şikayet ettim . Annem ise neye uğradığını şaşırmış bir şekilde neye katalanamıyorsun sen de şikayet ettin . Saçmalama kızım, sen iyi misin . Anne bugün doktora gittim başıma aldığım darbe ve hasarlar sonucu beyin hücreleri ölmüş kafa travması geçiriyormuşum . Kendi kendine olmadı ya , konuştuğumuz sırada abim geldi .

Ne oluyor burda dedi . Polisler 'sizi karakola götürmek zorundayız bizimle gelin ' deyip abimin kolunu tutmaya çalıştılar abim ise sinirlenerek , hayırdır memur bey neden geliyormuşum suçum nedir ?

Sizi kardeşinize şiddet uygulamaktan göz altına alıyoruz ifadenizi. Alıcaz , tabi evdeki herkesin de , öyle bir şey olmadığı için boşuna gelmiş olucam bence gerek yok , polisler bir şekilde herkesi karakola getirmişti .

Herkesin ifadesi alındıktan sonra serbest bırakıldı abim , çünkü ailem benim savunmamıştı , yalan söylediğimi iddia etmişlerdi . Neye uğradığımı şaşırmıştım.
O eve eğer gidersem hiç iyi şeyler olmayacağını bildiğim için polisler den sığınma evi talep ettim , güvenliğim için abim ise bir kaç saniyeliğine yanıma gelmişti, kimse de o zaman yoktu , korkuyordum. Sustum o ise sana bunun bedelini çok kötü ödetirim , bunu bilmiş ol .Dedi .

- gittiğinde annem bide babamı da gördüm, ikisi de bizi rezil ettin . Hiç mi utanmadın be der gibi bakıp geçtiler .
- çok üzülmüştüm bu duruma ama arkasında durucaktım bu sefer .
.
.
.
Sabah olduğunda annemle konuşmak için aradım , annem bana ağzına geleni söyledi . Bunu neden yaptın diye bende haklıyım anne doktora gittim daha kötü olmasın diye yaptım. Dedim , tabi annem bana inanmaz ki her zaman ki gibi .

Çıktım dışarı iş yerime gitsem diye tereddüt ettim ama gideyim birşey olmaz diye yola koyuldum . Yolda giderken kulaklıkları mı ihmal etmedim , yürümeye devam ederken beyaz BMW bir araba önümü kesti birden kötü birşey olduğunu anlamıştım , tam kaçacakken kolumdan iki kişi tutup ağzımı birşey ile kapattıklarında artık vücuduma hüküm edemiyordum. Direnmeyi bırakmıştım .
.
.
.
.
Bu bölümü burada sonlandırıyorum umarım beğenirsiniz , ve kitabımı beğeniyorsunuzdur diye ümit ediyorum . Yeni bölümlerde görüşmek üzere
Oylamayı, yorum yapmayı unutmayın "sağlıkla kalın, kitapla kalın, hoşçakalın "
Instagram:sevgisoylu36