Twin Of My Soul || Mauro İcardi

9

-

2 Gün Sonra

Aradan iki gün geçmişti, partiden sonra iki gün tessilere gelmemiştim. Yıllık izin kullanmıştım, o günden sonra biraz kafa dağıtmam lazımdı. Şuan da elimdeki sıcak çayım ile oturmuş kahvaltımı yapıyordum.

Bir yanda laptop'tan yeni haberlere bakıyordum,güncel haberler aynıydı. Onunla ilgiliydi, laptopu hızla kapatıp nefes aldım. Niye geldi ki tekrar hayatıma bu? Mahvetti hayatımı.

Kendimi kısa süre de yatıştırıp oturduğum yerden kalktım, tesislere gitmem lazımdı. Hızla yukarı çıkıp dolabımdan kot pantolon ve bir gömlek giydim, saçlarımı da salıp geriye attım.

Parfümü de sıkıp çantama gerekli olan eşyaları koyup aşağıya indim, ayakkabılarımı da ayağıma geçirip anahtarı alıp evden çıktım. Hızlı ama sakin adımlarla arabama doğru ilerleyip kapıyı açtım.

Arabaya binip çantamı yan koltuğa koydum, arabayı çalıştırıp tesislere doğru sürmeye başladım.

————————-

Tesislere girdiğim de bizimkiler çoktan başlamışlardı antrenmana Mauro da oradaydı tabi. Keremin yanıma gelmesi ile oma baktım.

"Hoşgeldin " diyip saçımdan öpmüştü sevgili rolü tabi demi gülümseyip

"Hoşbuldum" dedim Kerem beni kolumun altına alıp bizimkilere doğru ilerledi Mauro hala bize bakıyordu tabi.

Takımın yanına geldiğimiz de Kerem bene veda edip gitmişti, bende herzaman ki yerine oturup takımı izlemeye başlamıştım. Bir kaç kişi bitirmiş dinleniyordu, bazıları da daha yeni başlıyordu.

"Zeynep." duyduğum tanıdık ses ile soluma bakmıştım. Çoktan yanıma oturmuş bana bakıyordu.

"Böyle susucakmısın?" dedi kaşlarını çatarak.

"Evet." dedim umursamaz bir tonla, "Hem niye burdasın? çalışsana."

"Yeni bitti, bende yanına gelmek istedim." dedi "Ozaman bir daha gelme İcardi." diyip bir hışımla yanından uzaklaştım, ona her baktığım da tüm anılar ve tüm konuşmalarımız aklıma geliyordu.

Ve bu hiç hoşuma gitmiyordu, her an aklıma geliyordu..

2016 Mayıs

"Hayatım, şurda ki tuzu uzatırmısın?" dedi Mauro. Gülümseyip tezgahın solunda duran tuzu Mauro ya uzattım.

"Buyur Mauro Bey." diyip tezgaha yaslandım. Bir yandan o gözleriyle beni izleyip bir yandan yemekle uğraşması.. çok hoşuma gidiyordu.

"Mauro,biraz daha öyle bakarsan erirrim ama." dediğim onun hoşuna gitmiş olucak ki yüzün fe büyük bir sırıtış belirmişti.

"Öyle mi Zeynep hanım?" dedi tok sesiyle.

"Öyle." demekle yetindim. Bir anda ayağımın yerden kesilmesi ile ufak bir çığlık atmıştım.

"Napıyorsun Mauro." dedim gülerek.

"Sevgilimi odaya götürücem, biraz da ora da erisin değil mi?" demişti. Ellerimi boynuna sararak aramız daki mesafeyi azaltmıştım.

"Ama yemek var." küçük bir kız gibi söylemiştim.

"Sana sonra da yaparım güzelim." Sözümü dinlemeden direk odaya doğru götürüyordu beni.

Onunla geçirdiğim her an benim için bir ödül gibiydi.

2022 Tesisler

Gözlerimi açtığım da direk etrafıma bakındım, şükür odamdaydım bu sefer. Yine aynı şeyler olmuştu tabi, alışmam lazım dı galiba.

Çünkü Mauro her an peşimde olucaktı, iyi tanıyordum onu maalesef. Düşüncelerimin arasın da Telefonumun çalması ile elimi cebime atıp baktım.

Arıyan Kerem'idi "Alo Zeynep, nerdesin göremedim seni?"

"Odamdayım, yanıma Mauro geldi. Canım sıkıldı ben de odama gittim." dedim  "Tamam bekle geliyorum yanına." diyip aramayanı kapatmıştı.

Oturduğum sandalyede arkama yaslanıp derin bir nefes aldım. Galiba zor zamanlar bekliyordu beni.