Gecenin Kaybı

Çöküş Bölüm 1

Gece hızlı adımları arasında İstanbul'un neden bu kadar kalabalık olduğunu düşünüyordu.

Bu koca şehrin ona artık fazla kalabalık geldiğini fark etti. Oysaki önceden ne kadar çok severdi bu şehri. Kokusuna bile aşık olduğu bu koca şehrin kaosu artık onu korkutuyordu. Burada yaşamaya devam etmesinin sebebi biricik sevgilisi Aysin'di. Onu eve bırakalı 1 saat bile olmamıştı ama onu şimdiden özlemişti. Eve gider gitmez onu aramalıyım diye geçirdi aklından. Neyse ki az kalmıştı. Başı da ağrımaya başlamıştı gürültüden. Yaşadığı apartman görüş alanına girer girmez adımları hızlandı, cebinden Aysin'in aldığı ama asla onun tarzı olmayan anahtarlığı çıkardı. Elbet bir gün dedi kendi kendine ikimizin yaşadığı evin anahtarını çıkaracağım cebimden ve o gün dünyanın en mutlu adamı olacağım. Her şey senin için sevgilim derken evine gelmişti. Hemen cebinden telefonu çıkardı,  bir sigara yaktı. Aysin hissetmiş gibi ondan önce davranıp aramıştı Geceyi. Derin bir nefes aldı sigarasından Aysini görür görmez omuzlarından büyük bir yük kalktı sanki işte dedi kendi kendine yaşam kaynağım... ''Özledim'' dedi...

Aysin o kadar sıcakkanlı ve sevecendi ki onu sevmemek imkansızdı. Gece ise onun tam tersi soğuk ve sert bir yapıdaydı fakat Aysinin yanında bir kediden farksızdı. Tanışmaları Aysin'in onu sevmesi Gece için imkansız bir olaydı ama olmuştu işte Aysin de ona aşık olmuştu. Gece'nin bu hayattan istediği tek şey Aysin İle ömür boyu mutlu bir hayat geçirmekti. Daha 1 saat önce görüşmemişler gibi uzun uzun konuştular. Her zaman konuşulacak bir şey bulurlardı. Ama Gece en çok Aysin'in konuşmasını severdi kendisi daha çok dinlemeyi tercih ederdi. Aysin'in konuşurken zapt edemediği mimikleri, o tatlı yüzü,  ince kendine has ses tonu ona her zaman huzur vermişti.

Saatin geç olduğunu fark ettiler ansızın ve artık uyumaları gerektiğini idrak etti Gece. İstemeye istemeye de olsa telefonu kapatmaya meyil ederken içi bir anda cız etti Gece'nin. Son anda seni seviyorum dedi Aysin, duraksadı karşılık verdi ama anlamlandıramadı.

Gece yatağına yattı gerçekten yorulmuştu, kendisini uykunun kollarına bıraktı. Sabaha karşı önce hafif bir sarsıntı gibi geldi, sonra birdenbire şiddetlendi. Binanın duvarları titremeye başladı, camlar çatırdadı ve Gece etrafına bakındığında eşyalarının yere düştüğünü gördü.

"Hayır, bu gerçek olamaz!" diye düşündü Gece, kalbi hızla atmaya başladı. Endişe dolu bir bakışla cep telefonunu çıkardı, ama ekranı siyah bir duvara dönüşmüştü.

Birdenbire, yıkımın başladığını anladı. Yüksek binaların betonları çatırdıyor, sokak lambaları sallanıyor ve insanlar çığlık atıyordu. Gece, binadan dışarı çıkarak açık alana ulaşmaya çalıştı, ama her adımı depremin gücüyle mücadele etti.

Aniden, Gece'nin ayakları altındaki zemin çöktü ve o da yıkılan binanın enkazı altında kaldı. Toz bulutları arasında nefes almakta zorlanıyordu, ama gözleri hala çevresini görebiliyordu. 

Şehir, bir anda cehenneme dönmüştü.