KAMELYA ÇİÇEĞİ

Bölüm Başlığı

"Gece, kalk hadi kalk"dedi bir anda Boranın sesi.
"Ne oluyor ya?"diye sordum kamaşan gözlerimi açmaya çalışırken.!
"Aynı yatakta yatmışız"dedi Bora ayağa kalkıp.
"Aa evet"dedim.
"Dün gece ben mi seni çağırdım? Tam hatırlamıyorum"
"Yanında olmamı istedin"
"Aşağıda çağırdım seni yanıma. Sonra odaya çıktık. Ne ara yatağa geçtim hiç hatırlamıyorum."
"O sırada uyumuşuz demek ki"dedim.
Gece başımı onun göğsüne yaslayarak uyuduğumu gizledim. Ona söyleyemedim.
Ne Bora bunu hatırlıyordu ne de ben bunu söyleyebilmiştim. Salona indiğimde Bora oturmuş masanın üzerine koyduğu telefonuna bakıyordu. Benim telefonumda masanın üzerinde duruyordu. Masanın üstünden telefonumu aldığımda geceden beri telefonuma düşen bildirimlere baktım. Kayıtlı olmayan bir numara beni defalarca aramıştı. Hatta beş dakika önce yine aramıştı. Kimdi bu? Defalarca aramıştı beni.
Kayıtlı olmayan numara şimdi yine arıyordu.
Telefonu açıp kulağıma götürdüm.

"Sen bana bir oyun mu oynadın? Sen bana bir oyun oynayacağını mı düşündün?"diye bağırıyordu. Korkutun sesiydi bu. Beni arayan oydu. Boraya baktığımda Bora masanın üstündeki telefonunu almış telefona bakıyordu.
"Seni öldüreceğim"dedi Korkut.
Bora bana baktığında ben donmuş kalmıştım. Boraya bakıyordum sadece.
"Çok acı çekeceksin anladın mı beni? Bu yaptığını hem kocanın canı ile hemde kendi canın ile ödeyeceksin"diyip telefonu kapattı.
"Ne oldu?"diye sordu Bora.
Buz kesmiş gibi bakıyordum Boraya.
"Gece ne oldu?"dedi.
"Öldürecek beni"dedim sadece titreyen sesimle.
"Kim? Ne oldu? Korkut muydu arayan?"
"Öldürecek"dedim.
"Sakin ol. Korkma"dedi ayağa kalkıp.
"Bora öldürecek beni. Seni de benide öldürecek"dedim ağlamaya başlayarak.
"Hayır hayır. Sakin ol. Sana hiç bir şey yapamaz.
Duydun mu beni? Hiç bir şey yapamaz"
"Bora öldüreceğini söyledi. Tehdit etti"dedim.
"Otur ve sakinleş"dedi.

Koltuğa oturduktan sonra sakinleşmek için arkama yaslandım. Bir türlü olmuyordu ama.
Sakinleşemiyordum. Titriyordum.
"Bora ya bir şey yaparsa?"
"Hiç bir şey yapamaz"
"Ailem ailem"dedim ayağa kalkıp.
"Gece sakin ol. Tamam mı?"
"Bora nasıl sakin olayım? Ya onlara zarar verirse? Ya bir şey yaparsa?"
"Şşş. Hiç bir şey olmayacak. Onlar koruma altında"
"Ne kadar korunma altında? Ne kadar söylesene"
"Her yerde hatta çatılarda bile adamlarımız var"
"Ya annem anlarsa"
"Hayır hayır. Merak etme. Her şey yolunda. Ailene asla zarar veremez. Eğer ki öyle bir şey olursa kendi ellerimle öldürürüm onu"

Başımı ellerimin arasına koyup bir süre düşündükten sonra Bora telefonumu bana uzattı.
"Ara istersen anneni. Konuş onunla"
Telefonu elinden alıp annemi aradım.
"Efendim kızım"diyerek açtı mutlu bir şekilde.
"Anne"dedim ağlamamak için direnip.
"Efendim canım"
"Nasılsın? Neredesin?"
"İyiyim pastanedeyim teyzenle birlikte"
"İyisin değil mi?"
"İyiyim iyiyim. Sen iyi misin asıl?"
"İyiyim"dedim.
"Bora nasıl?"
"İyi oda"
"Selam söyle ona."
"Söylerim. Anne sık sık beni ara olur mu?"
"Ararım tabi"
Annem telefonu kapattığında derin bir nefes aldım. Bir kaç dakika sonra kapı çaldığında Bora ayağa kalkıp kapıyı açmaya gitti. İçeri geldiğinde Ozan ile birlikte geldi.
"Gece iyi misin?"diye sordu Ozan.
"Değilim Ozan. Nasıl iyi olabilirim?"
Ozan susup karşıma oturdu. Bora ise ayakta durmuş bir şeyler düşünüyordu.
"Ailesi güvende değil mi?"diye sordu Bora.
"Güvende. Merak etme. Her yerde adamlarımız var. Dün geceden beri kuş uçurmuyorlar"
"Dün geceden beri mi?"diye sordum şaşırıp.
"Siz biliyordunuz"dedim şaşkınlık içinde.
"Siz biliyordunuz ya. Korkutun böyle bir şey yapacağını biliyordunuz buna rağmen beni oraya gönderdiniz."
Ozan ve Bora birbirine baktığında şoka uğramıştım.
"Aileme zarar vereceğini düşünmedim. Ama siz bunu biliyordunuz ya"dedim.
"Gece bak bunu düşünemedik aslında."
"Ya sen neyi düşünemedin? Hepsi senin yüzünden. Senin yüzünden geliyor bütün bunlar başımıza"diye bağırdım Boraya.
"Sakin ol"dedi.
Ayağa kalktığımda Ozan başını önüne eğmiş bir demiyordu.
"Bence sen kendi çıkarların doğrultusunda harcayabileceğin birini aramışsın o kişi de benmişim"dedim Boraya.