SEVERSİN -BXB

[-35-]

Bebekler bölümler biraz oldu bittiye geldi sanırım ama hazır ilham gelmişken yazayım dedim. Malum sınav haftası geliyor, biraz zor olur yazmam. Sizi de bekletmeyi sevmiyorum.

***

Günün üçüncü bölümüdür, önceki iki bölümü sakın atlamayın <3

Yazardan...

Ozan tekrardan bu eve gelmişti. Son defa. Sadece burada bıraktığı bir miktar parayı alacak ve gidecekti. Zaten bu saatte Sedat ile ekürisinin evde olmaları imkansızdı. Bu yüzden içi biraz olsun rahattı.

Elini kaldırıp kapıya vurdu. Evdeki gürültülü sessizliği buradan duyabiliyordu. Kapı bir dakika kadar sonra açıldı. Kız kardeşi şiş gözlerini yüzüne çevirdiğinde gözleri irice açıldı.

"Abi?!" Diye resmen bağırarak aynı dakikalar öncesine Akın'ın yaptığı gibi boynuna atladı abisinin. Ozan'ın canı acıdığı için dudakları arasından bir küfür çıkıverdi. Eylül yaptığı hatayı fark edince "Ayy..." diye mırıldanarak geri çekildi.

"Kim var içeride?" Diye sordu Ozan eve girmeden önce.

"Erdem, ben bir de o." Ozan kardeşinin annesine tripli olduğunu hemen anlamıştı.

"Uyanık mı bebe?" Dedi Ozan içeri girerken. Ev temizlenmişti, etrafta deterjan kokusu vardı.

"Uyanık uyanık, mama yediriyordum şimdi." Eylül göz ucuyla mutfağa bakıp abisine yanaştı. "Sedat abinin o günden beri başı ağrıyor, Suat abi de sürekli bomba gibi sinirli geziyor etrafta. Ama dün akşam ikisi de eve gelmedi, neden bilmiyorum. Annem zaten nefes almadan temizlik yapıyor."

Abileri dün geceki baskında suç üstü yakalandıkları için içeridelerdi şimdi. Tabii şimdilik kimsenin haberi yoktu bundan.

Ozan ifadesiz bir suratla dinledi kardeşini. Ardından onun saçlarını karıştırıp salona ilerledi.

"Eylül kim geldi?" Eylül annesine cevap vermeden abisinin peşinden gitmişti.

Ozan televizyondaki çizgi filmi izleyen küçük çocuğa baktı gülümseyerek. Onu tutup kucağına aldığında bebek irkildi.
"Küçük aslan çizgi film izlemeye başlamış." Dedi gülümseyerek bebeği öperken.

"Sen alıştırdın."

Ozan kardeşinin beyaz yanağından sıkıca öptü, yetmeyince bebeğin mis gibi kokan boynundan da sıkıca öptü. Yüzünü kendine çevirip onu hafifçe atıp tuttuğunda bebek gülmeye başlamış, yeni çıkmış iki tane küçük dişini göstermişti abisine.

"Oyy oyy." Diye sevgi dolu bir ses çıkardı Ozan. "Sarışın olacak ha bu bebe." Dedi ardından kardeşine dönüp.

"Ay sarışın olmasın, sarışınlar çok şerefsiz oluyorlar."

"Esmerler de..." diye ekledi Ozan.

İçerideki bulaşık yıkayan kadının sesi kesilmişti. Ne bir tabak sesi geliyordu, ne de suyun sesi. Ozan bunu fark etse bile umursamamayı seçmişti.

"Abi.." diyerek abisine yanaştı Eylül. "Sen şimdi karşı binadaki Akın abiyle sevgili misin?" Biraz çekinerek sormuştu. Yüzünde meraklı bir gülümseme vardı.

Ozan "Hee," diye annesinin duymasını umursamadan konuştu. "Aşık etti beni kendine." Dudaklarını yalayıp "Yakışıyor muyuz?" Dedi gözlerini merakla kısıp.

Eylül kıkırdayıp başını salladı. "Çok."

"Enişten olur ha, mahalledeki kızlar falan yan gözle bakarlarsa benimkine, hemen 'onun sevgilisi var' diyorsun."