Herkese yeniden merhaba diyerek başlamak istiyorum. Bu wattpad de benim üçüncü hesap açışım oldu. O kadar sinirliyim ki, size anlatamam. Ama modumu düşürmekte istemiyorum.
Kitabın diğer bölümlerini buradan okumaya devam edeceğiz. Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.
Seviliyorsunuz<3
18.00
Eftal ' den
Herkes bize gelmiş ve hep birlikte abimin odasında oturuyorduk. Tabii abim, Mert ve Can da gitar vardı. Bu aktiviteyi her zaman seviyordum. 11 kuzen birleşip şarkı söylemeyi de.
Tomris bir anda atlayıp, "Hadi kumralım şarkısını söyleyelim." Diyince Can hemen gitarda kumralım şarkısının notalarını ayarlayarak bir kaç ses çıkardı.
"Söylüyor muyuz?" Diye soran abime baktığımda Mert le Can da onaylamıştı.
Sonrasında benle Alya ya döndüler.
"Önce siz söyleyin ama." Diyen abime karşı gülümsediğimde şarkıya aynı anda başlamışlardı.
Alyayla birlikte bizde gülmüş ve ellerimizi birbirine vurarak şarkıyı söylemeye başlamıştık.
"Sana dair hasretim yüzyıllardan kalma. Aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında."
Abimlerinde bize eşlik etmesiyle Tomris, Sahra, Alparslan, Zülal, Ali Asaf, Efnan da söylemeye başlamışlardı.
"Orda her kiminleysen, belki sevgilinleysen söyle kumralım için sızlamaz mı? Bilmem hatırlar mısın gözlerim ne renkti? Söyle kumralım benim adım neydi?"
"Orda her kiminleysen, belki sevgilinleysen söyle kumralım için sızlamaz mı? Bilmem hatırlar mısın gözlerim ne renkti? Söyle kumralım benim adım neydi?"
Sonuna doğru sesimiz fazla yüksek çıkmıştır diye düşünürken, odaya annem dalmış ve biz kahkaha patlatmıştık.
"Soner, hangi kumrala tutuldun. Çocuğum sen sarışınsın. Gerçi çoğunuz sarı. Bir Alya ve Tomris kumral içinizde. Ha bir de Zülal le Ali. " Annemin sözleriyle ayaklanıp yanına gidince ona sarıldım.
"Anne ya şarkıyı söylememizi zaten Tomris istedi. Bizde söyledik. Hem sen bizi mi dinliyorsun?" Dediğimde arkadan Sahra, "Aşk olsun teyze. Bizi mi dinliyorsun gerçekten?" Diye sordu.
"Kız yok ne dinlemesi? Hem dinlesem ne olacak acaba?" Diyince yüzünü bana çevirdi.
"Amcanız ve yengeniz geldi. Burakla Açelya da gelmiş. Gelin onları da alın yanınıza."
Annemi bırakınca abim hemen ayaklanmış ve gitarı da Sahranın kucağına atarak koşup aşağı inmişti.
Zülal, "Açelya lafını duydu ya, o yüzden koşarak gitti." Demiş ve biz gene gülmüştük. Hep beraber ayaklandığımızda Ali Asaf ve Efnan hariç hepimiz aşağı inmiştik.
"Oo benim aslan gelmiş yaa." Diyen abimi gördüğümde Burakla birbirlerine sarılmışlardı.
Bende gidip Açelya'ya sarılmıştım.
"Hoş geldiniz." Diyerek geri çekildiğim sıra Açelya "Hoş bulduk canım." Demişti. Alyalar da Açelya'yla tanışmak için ona yaklaştıkları sıra bende Burak abi'ye gidip sarıldım.
"Nasılsın Burak abi?"
"İyi abicim sizi gördük daha iyi olduk. Ama misafir olduğunu bilmiyorduk, bilseydik yarın gelirdik." Burak'ın sözlerinden sonra Alparslan abi hemen gelip Burak'a sarılmıştı.
